Τα άτομα με ειδικές ανάγκες είναι άνθρωποι, σεβαστείτε τους.

Nancy Avramopoulou 17 Φεβρουαρίου 2018 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΥΓΕΙΑ

Σχετικά Άρθρα

Πότε έγινε η πρώτη επιστημονική προσέγγιση της αναπηρίας ως έννοια;

Η πρώτη επιστημονική προσέγγιση της αναπηρίας έγινε από τον Ιπποκράτη γύρω στα 400 π.Χ., ο οποίος υποστήριξε ότι οι αναπηρίες προέρχονται από εγκεφαλικές νόσους, άποψη πρωτοπόρα για την εποχή αυτή.Η θέση που ακολούθησε ο Ιπποκράτης ήταν η αιτία για την αποδοχή της αναπηρίας και το έναυσμα για τις πρώτες οργανωμένες προσπάθειες κατανόησης και θεραπείας.

Ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης είχαν αναφερθεί πολλές φορές στην αναπηρία. Και πιο συγκεκριμένα στο πως θα μπορούσαν οι κωφοί να αναπτύξουν τις δεξιότητες τους και να εκπαιδευτούν.

Πώς ορίζεται η αναπηρία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας;

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ), Άτομα με Ειδικές Ανάγκες θεωρούνται όλα τα άτομα που εμφανίζουν σοβαρή μειονεξία που προκύπτει από φυσική ή διανοητική βλάβη.

Ποιά η στάση της Ελληνικής Πολιτείας στους πολίτες με ειδικές ανάγκες;

Η πολιτική ελίτ θέλει μόνο την ψήφο τους προεκλογικά. Υποσχόμενοι ότι θα επιλύσουν μείζονος σημασίας για τους ανθρώπους με αναπηρία ζητήματα. Το κράτος δεν βοηθάει στην ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία βρίσκοντάς τους εργασία.

Το Ελληνικό Κράτος αντί να κάνει την ζωή των νοσούντων πιο εύκολη, τους αφήνει στην τύχη τους. Αρκεί να αναφέρω ότι μέχρι πριν από περίπου ένα μήνα ανίατες παθήσεις δεν αναγνωρίζονταν ως τέτοιες από το κράτος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η «Σκλήρυνση κατά Πλάκας», μια εκφυλιστική νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος, η οποία τόσα χρόνια θεωρούνταν μόνο από το ελληνικό κράτος ιάσιμη, όταν δυστυχώς είναι επιστημονικώς αποδεδειγμένο ότι πρόκειται για ανίατο αυτοάνοσο νόσημα.

Κρατικές υποδομές για ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.

Οι κρατικοί μηχανισμοί υπολειτουργούν καθώς δεν δημιουργούν την ανάλογη υποδομή στους δρόμους και τα πεζοδρόμια, ώστε να διευκολύνεται η μετακίνηση των πολιτών με αναπηρία. Τα περισσότερα πεζοδρόμια είναι σπασμένα, οι ράμπες κλεισμένες από μηχανάκια και αυτοκίνητα και οι αναπηρικές θέσεις πιασμένες από αυτοκίνητα που δεν έχουν αναπηρική άδεια.

Πώς αντιμετωπίζουν οι πολίτες τα άτομα με ειδικές ανάγκες;

Υπάρχουν πολίτες που δεν σέβονται το αναφαίρετο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου που μετακινείται με αναπηρικό αμαξίδιο να μπορεί να έχει πρόσβαση στο πεζοδρόμιο και στον δρόμο μέσω της ειδικής ράμπας. Πολλοί ασυνείδητοι πολίτες, σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους ή τα δίκυκλά τους μπροστά στις ράμπες, άλλοι παρκάρουν το όχημά τους στις αναπηρικές θέσεις, μή έχοντας οι ίδιοι την ειδική αναπηρική άδεια. Οι πεζοί περπατούν πάνω στις ειδικά διαμορφωμένες γραμμές που βρίσκονται στο πεζοδρόμιο και είναι αποκλειστικά για τους ανθρώπους με απώλεια όρασης.

Υπάρχει μια μάζα ανθρώπων που έχει σοβαρή έλλειψη παιδείας. Και αυτό γίνεται φανερό όταν μιλούν και συμπεριφέρονται στους συνανθρώπους τους που έχουν ειδικές ανάγκες, σαν να είναι υποδεέστερα όντα ή άνθρωποι κάποιου κατώτερου Θεού.

Δικαίωμα στην ισότητα.

Οι άνθρωποι που έχουν υποστεί μια βλάβη ολική ή μερική στο σώμα τους δεν παύουν να:

είναι άνθρωποι.
μπορούν να ερωτευτούν.
μπορούν να αγαπηθούν.
έχουν όνειρα.
μπορούν να εργαστούν.
μπορούν δημιουργήσουν την δική τους οικογένεια.

Κοινώς δεν παύουν να είναι άνθρωποι, να έχουν καρδιά. Υπολειτουργεί, μόνο, κάποιο σημείο του σώματός τους. Και αυτό θα πρέπει να τους καθιστά στα μάτια ήρωες.

Γιατί για να αντέξει ένας άνθρωπος να ζει με την αναπηρία του, συν τον ρατσισμό που υφίσταται στην καθημερινότητά του και την απαξίωση της ελληνικής πολιτείας, μόνο για ήρωα επρόκειτο αγαπητοί μου!

Η ελληνική κοινωνία δεν φαίνεται να διαθέτει χρόνο σε εκείνους που η μοίρα δεν τους χάιδεψε με το μαγικό ραβδάκι της.

Οι άνθρωποι με αναπηρία δεν ζητούν τον οίκτο μας, αλλά τον σεβασμό μας!

Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου

Follow & Like: Nancy’s Blog