Ανέκαθεν, η κατάκριση είχε μια θέση στην κοινωνία.
Καθώς, όμως, τα χρόνια περνούν το φαινόμενο αυτό αντί να φθίνει, γίνεται όλο και πιο έντονο. Βάζουμε «ταμπέλες» στους ανθρώπους και οι καρδιές μας έχουν παγώσει.
Και αναρωτιέμαι γιατί συμβαίνει αυτό; Πώς γίνεται να βλέπουμε έναν άστεγο στον δρόμο και να τον προσπερνάμε; Ή ακόμα κι αν τον προσπερνάμε, πώς γίνεται να μην προβληματιζόμαστε για τον πλησίον μας που περνά δύσκολα; Αυτός ο άνθρωπος που ζητάει την βοήθειά μας εκεί «χαμηλά στα πόδια μας», καθισμένος σε ένα πεζουλάκι είναι υποδεέστερο ον;
Έπειτα, ακούμε στην καθημερινότητά μας, ανθρώπους να κρίνουν έναν περαστικό για τα παραπανίσια κιλά του. Γιατί τόση κακία; Τι σε ενδιαφέρει εσένα αν το σώμα του δεν έχει αναλογίες μοντέλου; Μήπως τον κρίνεις για να αισθανθείς εσύ καλύτερα με το δικό σου σώμα; Και από πότε το εξωτερικό περίβλημα ενός ανθρώπου τον καθιστά άσχημο; Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να έχει την πιο ταπεινή ψυχή, την πιο όμορφη καρδιά, την πιο ζεστή αγκαλιά.
Και η κατάκριση δεν περιορίζεται στην σωματική διάπλαση κάποιου αλλά και στην όμορφη εξωτερική του παρουσία.
Πολλοί σνομπάρουν μια όμορφη κοπέλα ή έναν όμορφο άντρα και προσπαθούν πάση θυσία να βρουν κάτι άσχημο να τους προσάψουν. Όπως για παράδειγμα μια ευπαρουσίαστη γυναίκα, θεωρείται ότι απέκτησε την δουλειά της μέσω της εμφάνισής της και όχι λόγω των προσόντων της. Πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν έχει τις γνώσεις για το αντικείμενο απασχόλησής της; Γιατί ένας εμφανίσιμος άνθρωπος να πρέπει οπωσδήποτε να αποδείξει ότι έχει ικανότητες και μυαλό;
Πάψαμε να αγαπάμε με κριτήριο τον άνθρωπο και βασιζόμαστε στο περιτύλιγμα του καθενός. Αρεσκόμαστε μόνο στο να βάζουμε ταμπέλες στους συνανθρώπους μας και να τους απορρίπτουμε, χωρίς να τους δώσουμε λίγο χρόνο και χώρο στην ζωή μας.
Και κάπως έτσι καταλήγουμε το 2018 να υπάρχουν περιθωριοποιημένες ομάδες ανθρώπων, πολλά ψυχολογικά προβλήματα και ρατσισμός.
Ας βάλουμε ξανά στις καρδιές μας την αγάπη και την καλοσύνη, γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι και οφείλουμε να φερόμαστε ανθρώπινα!
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog