Όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε έρθει σε επαφή με εν ενεργεία ή μελλοντικούς πολιτικούς από όλους τους ιδεολογικούς χώρους. Σημασία, όμως, έχει το πότε γίνεται αυτή η συνάντηση και για ποιόν σκοπό. Καθώς οι περισσότερες συναντήσεις γίνονται στις χαρές και στις λύπες των ψηφοφόρων τους. Και ορισμένοι μάλιστα είναι όπως ο «Μάρτης που δεν λείπει από τη Σαρακοστή».
Εκεί που τους βλέπουμε δύο και τρεις μαζί είναι τις ημέρες που πανηγυρίζει κάποιος Ιερός Ναός. Σε κάποια μεγάλη γιορτή, όπου παρίστανται στις εκκλησίες, κυρίως σε μεγάλους καθεδρικούς Ναούς, όπου η Ακολουθία αναμεταδίδεται τηλεοπτικά και κατ’ επέκταση θα φανούν και οι ίδιοι. Αν παρίστανται επειδή πιστεύουν στον Θεό, καλώς πράττουν. Αν όμως, το κάνουν για ψηφοθηρικούς λόγους, ο Θεός να τους ελεήσει.
Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει:
Γιατί οι πολιτικοί πάσχουν από ιδέες όταν πρέπει να επιλύσουν καίρια ζητήματα της καθημερινότητάς μας;
Είναι προφανές ότι δεν υποβόσκει μόνο ένας λόγος πίσω από αυτή τους την ανικανότητα, αλλά για σκέψου εσύ ο ελεύθερος επαγγελματίας, ο έμπορος, ο δικηγόρος, ο βιοτέχνης, ο μηχανικός, ο γιατρός και όλοι όσοι αποτελείτε την ραχοκοκαλιά της οικονομίας, πότε σας επισκέφθηκε ένας πολιτικός στον χώρο εργασίας σας με σκοπό να καταγράψει τα προβλήματα που αφορούν το αντικείμενό σας και αγωνίστηκε για την επίλυση κάποιων εξ’ αυτών;
Οι πολιτικοί, βέβαια, ισχυρίζονται ότι ενημερώνονται για όλα τα παραπάνω από τους εμπορικούς συλλόγους και τα συνδικάτα. Αλλά και πάλι αν υποθέσουμε ότι κάτι τέτοιο ισχύει, τότε ή οι φορείς δεν εκθέτουν σωστά τα προβλήματα σας ή οι πολιτικοί έχουν «προβλήματα ακοής».
Στην δύσκολη αυτή εποχή της κρίσης στην Ελλάδα, οι πολιτικοί θα έπρεπε να αγκαλιάσουν τα προβλήματα των πολιτών και να είναι δίπλα τους περισσότερο από ποτέ, αλλά ποιός πολιτικός νοιάζεται εάν δεν έχεις δουλειά, φαγητό, σπίτι για να μείνεις και τόσα άλλα που γνωρίζουμε όλοι όσοι ζούμε στην Ελλάδα του σήμερα;
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Συντάκτης: Παναγιώτης Αβραμόπουλου
Follow & Like: Nancy’s Blog