Η οδηγική συμπεριφορά των Ελλήνων οδηγών.

Σχετικά Άρθρα

Ένα κορίτσι αποδρά από την κλειτοριδεκτομή – Αποφασίζει να ξεφύγει από τη σκληρή μοίρα του

27 Νοεμβρίου 2024

Ποιοι άνθρωποι αυτοθυσιάστηκαν για το καλό και ποιοι για το κακό μας;

26 Αυγούστου 2024

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

22 Απριλίου 2024

Καθημερινά οι δρόμοι, κυρίως των πόλεων, γεμίζουν από πεζούς, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες και δειλά- δειλά από ποδήλατα. Δυστυχώς στη χώρα μας, παρότι κατά καιρούς γίνεται κουβέντα  για την καθιέρωση μαθήματος για την οδηγική συμπεριφορά στα σχολεία, δεν υλοποιείται ποτέ.

Το πρόβλημα κατά την άποψη μου ξεκινά από εμάς τους ίδιους. Γιατί δεν έχουμε ξεκαθαρίσει μέσα μας για ποιον λόγο αγοράζουμε ένα αυτοκίνητο. Το επιλέγουμε και το αγοράζουμε για την εξυπηρέτηση των αναγκών μας; Μήπως  το αγοράζουμε για να επιδείξουμε τον πλούτο μας; Το αγοράζουμε για να εντυπωσιάσουμε το γυναικείο φύλο; Εσύ ο νέος μήπως το χρησιμοποιείς για να κάνεις κόντρες με τους φίλους σου; Κανένας λόγος δεν είναι κατακριτέος αν η οδηγική συμπεριφορά μας είναι στα πλαίσια του κώδικα οδικής κυκλοφορίας και δεν προκαλεί το κοινό αίσθημα των πολιτών.

Επειδή με ευχές δεν εφαρμόζονται οι κανόνες ας έλθουμε στην πραγματικότητα.

Όπως εμείς έτσι και οι άλλοι αγόρασαν ένα όχημα με αρκετές θυσίες. Ενώ το δικό μας όχημα το πλένουμε και το καθαρίζουμε, ώστε να γυαλίζει κι αν μας το ακουμπήσουν παρεξηγούμαστε, όταν πρόκειται για ξένο αυτοκίνητο δεν δείχνουμε την ίδια συμπεριφορά. Έτσι, πολύ συχνά βλέπουμε να προσπαθεί ο οδηγός να παρκάρει το όχημά του, να χτυπάει το ήδη παρκαρισμένο αυτοκίνητο που βρισκόταν πίσω του. Και να φεύγει έχοντας προκαλέσει υλική ζημιά. Άλλοι κάθονται στα καπό ξένων αυτοκινήτων πίνουν το καφεδάκι κι αν τους χυθεί δεν συνέβη τίποτα. Άλλοι προξενούν, έστω κατά λάθος, μια σοβαρή ζημιά σε ένα άλλο αυτοκίνητο και φεύγουν σαν κύριοι. Χωρίς να αφήσουν ένα σημείωμα για την αποκατάσταση της.

Κατά τα άλλα «σκοτώνουμε» άνθρωπο αν πρόκειται για το δικό μας όχημα.

Παρατηρούμε πολλές φορές ότι εκνευριζόμαστε και φιλονικούμε για παραβάσεις και συμπεριφορές που έχουμε πράξει και εμείς κατά κόρον.

Παρατηρείται συχνά το φαινόμενο να συναντάμε έναν πεζό στο δρόμο και αντί να επιβραδύνουμε, εμείς επιταχύνουμε. Πατάμε την κόρνα και τον βρίζουμε. Απορώ πώς εκείνη τη στιγμή ξεχνάμε ότι το όχημά μας διαθέτει φρένο.
Ένα άλλο λυπηρό φαινόμενο είναι η πλήρης αδιαφορία για τους άλλους οδηγούς αρκεί να κάνουμε τη δουλειά μας. Βλέπουμε κάποιους να κλείνουν το δρόμο, παρότι υπάρχει χώρος να παρκάρουν κι αν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς ακούς και έναν «εξάψαλμο». Δυστυχώς, σε αυτό το δυσμενές φαινόμενο έχουν μεγάλη ευθύνη  οι επαγγελματίες οδηγοί, οι οποίοι προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους δεν υπολογίζουν κανέναν.

Πηγαίνεις στη δουλειά σου και ξαφνικά βρίσκεις μπροστά σου ένα μηχανάκι να πηγαίνει στη μέση του δρόμου. Και παρά τις προσπάθειες που κάνεις να καταλάβει ότι πρέπει να κάνει στην άκρη, σε πηγαίνει «καροτσάκι». Η μόνη εξήγηση σ’ αυτό είναι ότι ευχαριστιέται που σε ταλαιπωρεί.

Πηγαίνεις στη διάβαση στο φανάρι και ξαφνικά βλέπεις ένα όχημα στη μέση της διάβασης με τον οδηγό να σου χαμογελάει πονηρά, δήθεν ότι του έφυγε λίγα μέτρα στο φρενάρισμα. Δεν υπάρχει δικαιολογία να κλείνουμε τις διαβάσεις των πεζών γιατί μπορεί να ταλαιπωρήσουμε μαζί με τους άλλους και τους ανήμπορους συνανθρώπους μας.

Δυστυχώς αγαπητοί μου πολλοί από εμάς δεν δείχνουμε σεβασμό ούτε στις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού καταλαμβάνοντας θέσεις στάθμευσης αναπήρων και ενοχλούμαστε όταν μας παρατηρούν.

Πολλές φορές βλέπουμε οχήματα να «φράζουν» την πρόσβαση στα πεζοδρόμια, με αποτέλεσμα οι πεζοί να κινούνται στο δρόμο, κινδυνεύοντας  από τα διερχόμενα οχήματα. Αυτό  αγγίζει λίγο τα όρια της γαϊδουριάς.

Όλοι γνωρίζουμε ότι έχει πάντα δίκιο ο πεζός και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Όμως, επειδή όλοι γνωρίζουμε τα προαναφερθέντα και όχι μόνο, καλό είναι να προσέχουμε και να φυλαγόμαστε όσο μπορούμε, γιατί αν τραυματιστούμε σοβαρά ή μείνουμε ανάπηροι ή χάσουμε τη ζωή μας δεν θα βρούμε το δίκιο μας εύκολα, αλλά και αν το βρούμε δεν επανέρχεται τίποτα όπως ήταν πριν.

Εμείς οι γονείς έχουμε υποχρέωση να διδάξουμε στα παιδιά μας τον σεβασμό στον κόσμο που τα περιβάλλει, μήπως οι επόμενες γενιές διορθώσουν κάποια απ’ τα στραβά πράγματα που υπάρχουν σήμερα.

 

Συντάκτης: Παναγιώτης Αβραμόπουλος

Follow & Like Nancy’s Blog