Προσπαθείς να μη φωνάξεις. Να μην εκθέσεις το παιδί σου στον υπόλοιπο κόσμο και να μην εκτεθείς ως γονιός βγαίνοντας εκτός εαυτού, οπότε φεύγεις άρον άρον για το σπίτι.
Στο σπίτι ως δια μαγείας, το καμάρι σου είναι όπως πάντα ήρεμο και απόλυτα συνεννοήσιμο. Τι συνέβη όμως;
Στις πρώτες εξορμήσεις του παιδιού σε δημόσιους χώρους όπως ένα σούπερ μάρκετ, μία ταβέρνα, μία εκδήλωση με κόσμο, είναι λογικό να μην υπακούει καθώς δεν έχει τον τρόπο να διαχειριστεί την ελευθερία του χώρου και την ανυπαρξία κανόνων.
- Προσπάθησε λοιπόν την επόμενη φορά που θα ετοιμαστείτε για βόλτα να του εξηγήσεις απλά και κατανοητά που θα πάτε, τι ακριβώς θα κάνετε, ποιοι θα είναι στον ίδιο χώρο και τι ακριβώς πρέπει να κάνει ώστε να περάσετε όλοι καλά.
- Το πιο πιθανό είναι βέβαια και πάλι εκεί που θα βρίσκεστε να μεταμορφωθεί σε ζιζάνιο, οπότε αυτό που κάνεις είναι να πέσεις στο ύψος του και να του μιλήσεις.
- Προσπάθησε να το κοιτάς όσο γίνεται περισσότερο στα μάτια ώστε αυτά που θα του λες να τα αφομοιώνει καλύτερα.
- Τέλος, χρησιμοποίησε γλώσσα απλή, λακωνική και απόλυτη κάθε φορά που συμβαίνει κάτι αντίστοιχο για να καταλάβει πως δεν αστειεύεσαι.
Κανείς δεν είπε πως τα παιδιά είναι υπάκουα.
Ούτε και συνεργάσιμα με την πρώτη τους επαφή με το διαφορετικό πλαίσιο που λέγεται κοινωνική ζωή και δημόσιοι χώροι. Σίγουρα, όμως, με την επανάληψη θα μπορέσεις να τον εντάξεις έτσι όπως εσύ θες στην καινούρια πραγματικότητα. Δεν είναι εύκολο, αλλά με πολλή κουβέντα και τήρηση των ορίων η βόλτα θα γίνεται όλο και καλύτερη. Έτσι κι εσύ θα απολαμβάνεις την βόλτα σου, αντί να τρέμεις για την αντίδραση του παιδιού σου.
Θυμήσου πως στην τελική ανάλυση είναι παιδί και θέλει να παίξει, οπότε προσπάθησε να κάνεις την υπακοή μέρος αυτής της παιδικότητας.
Σύνταξη: Ελεάνα Βέρδη
Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος
Follow & Like Nancy’s Blog