NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Άλλα είναι εξωστρεφή και αυθόρμητα και εντάσσονται εύκολα σε ομάδες, είτε είναι μια παρέα, είτε μια δραστηριότητα πχ, στο παιχνίδι. Ενώ, άλλα παιδιά είναι εσωστρεφή ή αντιδραστικά και δυσκολεύονται να ενταχθούν. Ένα είναι σίγουρο, ότι κάθε παιδί θέλει διαφορετικό χειρισμό.
Πότε διακρίνουμε ότι το παιδί δυσκολεύεται να κοινωνικοποιηθεί;
Είναι εύκολο να διακρίνουμε εάν ένα παιδί δυσκολεύεται να κοινωνικοποιηθεί. Αυτό θα γίνει παρατηρώντας το πώς αλληλεπιδρά σε ένα κοινωνικό σύνολο. Για παράδειγμα, στον παιδικό σταθμό, στο σχολείο, αλλά και στην παιδική χαρά. Επίσης, μπορούμε να το διακρίνουμε σε κάποια κοινωνική εκδήλωση. Για παράδειγμα σε ένα πάρτι ή σε κάποια δραστηριότητα.
Η κατάλληλη ηλικία για να το εντοπίσουμε είναι κυρίως στην ηλικία των 3-4 χρονών. Σε αυτήν την ηλικία, έχει αναπτυχθεί αρκετά η ομιλία και μπορούν και εκφράζονται περισσότερο.
Τι εννοούμε με τον όρο αλληλεπίδραση;
Με τον όρο αλληλεπίδραση εννοούμε, το πώς αντιδρά ένα το παιδί μας όταν βρίσκεται με άλλα παιδιά, κυρίως της ηλικίας του. Παρατηρούμε αν παίζει μαζί τους, εάν επιχειρεί να ενταχθεί σε κάποια νέα παρέα και ο τρόπος που φέρεται εντός μιας ομάδας.
Υπάρχουν συμπεριφορές που φανερώνουν ότι υπάρχει πρόβλημα κοινωνικοποίησης. Αυτές οι συμπεριφορές είναι:
- η προσκόλληση σε έναν από τους δυο γονείς
- η απομάκρυνσή του από κάποια δραστηριότητα ή παιχνίδι.
- η αντιδραστικότητα όταν παίζει ομαδικά.
Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε ως γονείς;
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε από νωρίς, δηλαδή από την ηλικία των 18 μηνών είναι, να επιδιώκουμε να βρίσκεται το παιδί με άλλα παιδιά (στην παιδική χαρά ή σε ένα παιδότοπο). Το ομαδικό παιχνίδι, είναι η πρώτη γνωριμία των παιδιών με την έννοια της συνεργασίας, της οριοθέτησης, της νίκης, της ήττας και της φιλίας. Ως γονείς, ο ρόλος μας πρέπει να είναι διακριτικός, υποστηρικτικός και όχι χειριστικός.
Εάν παρατηρήσουμε ότι το παιδί διστάζει να πάει να παίξει με άλλο παιδί ή με μια παρέα το χειριζόμαστε με ειδικό τρόπο. Το παροτρύνουμε να πάει να συστηθεί και να ζητήσει να παίξουν μαζί. Αν δούμε ότι και πάλι το παιδί είναι διστάζει να πάρει μια τέτοια πρωτοβουλία, πηγαίνουμε μαζί του και το συστήνουμε στο άλλο παιδί/παιδιά και ζητάμε να παίξει μαζί του/τους.
Προσοχή, αυτό θα πρέπει να γίνει μόνο μια φορά.
Θα πρέπει από την επόμενη φορά, να μπορεί να αντιμετωπίσει μόνο του μια τέτοια κατάσταση. Άλλωστε, όπως προείπαμε ο ρόλος του γονιού θα πρέπει να είναι διακριτικός και υποστηρικτικός.
Πράττοντας τα παραπάνω, βοηθάμε το παιδί να κοινωνικοποιηθεί και να μάθει κοινωνικούς κανόνες. Αυτοί οι κανόνες, θα του φανούν χρήσιμοι σε κοινωνικές συναναστροφές. Με αυτόν τον τρόπο, αναπτύσσονται οι επικοινωνιακές και κοινωνικές του δεξιότητες.
Σύνταξη: Λίτσα Μπράχου
Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog
