Ο Γκυλαίν κάθε πρωί πηγαίνει σε μια δουλειά που μισεί, σε μια εταιρεία ανακύκλωσης βιβλίων, που τον κάνει να θέλει να “αδειάσει” από μέσα του όλο το δηλητήριο που συσσωρεύεται καθημερινά βλέποντας τα αγαπημένα του πλάσματα να γίνονται πολτός για ανακύκλωση.
Αντιμετωπίζει αυτή του την αποστροφή κλέβοντας κάθε μέρα τους επιζώντες της “μάχης” , 4,5 σελίδες βιβλίων που δεν καταλήγουν στην κοιλιά του “Πράγματος”(το μηχάνημα που πολτοποιεί τα βιβλία). Υιοθετεί μια γλυκιά και συνάμα παράξενη συνήθεια να διαβάζει μεγαλόφωνα αυτές τις σελίδες κάθε πρωί στο πρωινό τρένο στο δρόμο για τη δουλειά του.
Έτσι γίνεται ο αφηγητής του πρωινού τρένου.
Αυτή του η συνήθεια γίνεται ένα ευχάριστο διάλειμμα για τους κατηφείς πρωινούς επιβάτες. Μέχρι που κάποια μέρα βρίσκει ένα στικάκι μέσα στο οποίο υπάρχει το ημερολόγιο μιας κοπέλας. Το διαβάζει ξανά και ξανά και την ερωτεύεται δίχως καν να γνωρίζει ποια είναι. Τότε ένα νέο ταξίδι ξεκινάει μέσα στην ανιαρή ζωή του.
Ένα μικρό μεν σε έκταση βιβλίο αλλά γεμάτο από συναισθήματα.
Ένας ανάλαφρος αέρας ξεγνοιασιάς μέσα στη προβληματική ζωή των ηρώων. Μια χαμένη ποιητικότητα μέσα στη πεζή καθημερινότητα. Ένα ανάγνωσμα γραμμένο με αγάπη που αχνοφένεται πίσω από κάθε λέξη. Με ένα συγγραφέα που ξέρει να αναδεικνύει τη σημαντικότητα μέσα στα πιο ασήμαντα. Ένα διήγημα ρομαντικό που αναδεικνύει τη σπουδαιότητα της φιλίας αλλά και την ανάγκη που έχει ο καθένας μας να κάνει κάτι που αγαπάει και πως αυτό σε μεταμορφώνει. Ένα ανάγνωσμα που χαρίζει χαμόγελα και γέλιο και σου δημιουργεί την ανάγκη να μη θες να τελειώσει.
Ο Ζαν-Πολ Ντινιελοράν ζει στην περιφέρεια της Vosges στη Γαλλία. Ο Αφηγητής του πρωινού τρένου είναι το πρώτο μυθιστόρημα του που τιμήθηκε δυο φορές με το βραβείο Hemingway. Το βιβλίο κυκλοφόρησε στη Γαλλία το καλοκαίρι του 2004 και έχει μεταφραστεί σε 36 χώρες.
Κριτική βιβλίου & Σύνταξη: Γεωργία Μαυρίδου
Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος
Follow & Like Nancy’s Blog