NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Το delivery είναι ένα επάγγελμα που γνωρίζει άνθιση σήμερα. Ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις το εντάσσουν στις υπηρεσίες τους καθώς τους προσφέρει κέρδος. Αλλά λύνει και τα χέρια των πελατών, καθώς με ένα τηλέφωνο ή μέσω ίντερνετ, έχουν αυτό που επιθυμούν στο σπίτι τους ή όπου κι αν βρίσκονται. Με το delivery απασχολούνται κυρίως νεαρά άτομα. Αυτό γιατί δεν είναι ένα επάγγελμα σταθερό και καλά αμειβόμενο. Πλέον όμως, μέσα στην κρίση θα δεις ως διανομείς και μεγάλους ηλικιακά ανθρώπους.
Το μεροκάματο του θανάτου.
Πολλοί έχουν την εντύπωση πως δεν είναι και δύσκολο να δουλεύεις delivery. Ποια είναι η δουλειά του delivery; Καβαλάς ένα μηχανάκι και πηγαίνεις καφέ, φαγητό ή οτιδήποτε πουλάει η επιχείρηση. Και όμως, το συγκεκριμένο επάγγελμα, αποτελεί ένα επάγγελμα θανάτου.
Βρίσκεσαι για ώρες μέσα στους δρόμους με το μηχανάκι να τρέχει.
Όχι δεν τρέχει γιατί είναι αλητήριος και δεν σέβεται τους άλλους. Τρέχει για να παραλάβει ο πελάτης έγκαιρα την παραγγελία του. Τρέχει για να μην τα ακούσει από το αφεντικό του. Τρέχει για να μην χάσει την δουλειά του. Γιατί μέσα στην κρίση δεν είναι να χάνεις δουλειές.
Ναι για σένα που δεν έχεις δουλέψει ως διανομέας, τον βλέπεις σαν μία σκοτώστρα. Είσαι ο ίδιος, όμως, που θα πάρεις και θα κάνεις παράπονα αν αργήσει μία παραγγελία ή αν το φαγητό σου έρθει ψιλοπαγωμένο. Τρέχει ο ίδιος, τα αμάξια δεν προσέχουν και ιδιαίτερα τα μηχανάκια και ο Χάρος πιο πέρα καρτερεί.
Δέκα νεκροί σε 2 χρόνια.
Αυτός είναι ο τραγικός απολογισμός για την Ελλάδα. Δέκα παιδιά που σκοτώθηκαν για το μεροκάματο. Τόσο καιρό έτρεχαν. Έτρεχαν για σένα, για μένα, για το αφεντικό και στο τέλος κανείς δεν έτρεξε γι’ αυτούς. Έτρεχαν για ένα πενιχρό μισθό, έτρεχαν για τα παράνομα 12ωρα, για τις αργίες, για τα χρονοδιαγράμματα που τους επέβαλαν. Ξέρεις αν δεν είσαι γρήγορος, η δουλειά πέταξε. Μαζί και αυτά τα λιγοστά χρήματα που έχεις ανάγκη. Κι άντε βρες μέσα στην κρίση άλλη δουλειά.
Συνεπώς αποτελεί ένα από τα πιο επικίνδυνα και αιματοβαμμένα επαγγέλματα. Δυστυχώς κανένας δεν μεριμνά για την ασφάλεια των διανομέων και για τις συνθήκες εργασίας τους. Τα περισσότερα αφεντικά σχεδόν δεν νοιάζονται γι’ αυτούς. Αυτό που τους ενδιαφέρει πάνω από όλα είναι να κάνουν γρήγορα τη διανομή.
Ακόμα και εμείς οι ίδιοι δεν αλλάζουμε.
Πόσες φορές τους κατηγορούμε επειδή άργησαν. Πόσες φορές τους έχουμε βρίσει γιατί βιάζονται και κάνουν ελιγμούς στο δρόμο. Ακόμα και γι’ αυτούς που χάθηκαν, πολλοί το μόνο που έχουν να πουν είναι ένα «τα ‘θελε και τα έπαθε», χωρίς καν να βάλουν τον εαυτό τους στην θέση τους. «Όποιος είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια ξέρει», λέει μια παροιμία.
Το θέμα είναι ότι κάποτε πρέπει να αλλάξουν οι νοοτροπίες και να υπάρξει δράση. Τα αφεντικά θα πρέπει πάνω από όλα να βάζουν την ασφάλεια των υπαλλήλων τους. Εμείς θα πρέπει να έχουμε υπομονή και να σεβόμαστε τα παιδιά που είναι στους δρόμους με ήλιο και βροχή, κρύο ή ζέστη για να μας φέρουν στην πόρτα μας ότι επιθυμούμε. Όσο δεν αλλάζουν αυτά και ο διανομέας αγχώνεται για τον χρόνο παράδοσης, για να μην χάσει την δουλειά του θα τρέχει μέσα στους κακοτράχαλους ελληνικούς δρόμους. Αυτό θα έκανε ο καθένας μας. Όλα είναι αλυσίδα.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος
Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot
![Χρύσα Ηλιάδου: «Υιοθετήστε και μην αγοράζετε!» [Συνέντευξη]](https://www.nancysblog.gr/wp-content/uploads/2023/05/348355325_771276467953752_4783595706392771174_n-e1687983214115-310x165.jpg)
