Οι δημιουργικές δραστηριότητες τις νύχτες του χειμώνα ανάχωμα στην μοναξιά.

Σχετικά Άρθρα

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

21 ώρες ago

Πάτρα: Η στιγμή που αστυνομικοί σώζουν 20 μηνών κοριτσάκι- ΒΙΝΤΕΟ

20 Δεκεμβρίου 2023

Μαθήματα ζωής που μας διδάσκουν τα παιδιά μας!

19 Δεκεμβρίου 2023

Είναι πολύ ανησυχητικό το φαινόμενο της μοναξιάς και της κατάθλιψης, ιδίως στους προχωρημένης ηλικίας συνανθρώπους μας, αλλά και σε μεγάλο ποσοστό στις νεότερες ηλικίες.

Βέβαια κατά μεγάλο ποσοστό ευθύνεται ο τρόπος ζωής που διαμορφώθηκε τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα μας. Διότι αντί να αναπτύξουμε και να βελτιώσουμε τον τρόπο ζωής μας μαζί με τις παραδόσεις μας, εμείς υιοθετήσαμε τον ξενόφερτο τρόπο ζωής. χωρίς τις παραδόσεις μας με όλα τα επακόλουθα.

Η ζωή τους ήταν κοπιαστική, αλλά όχι πληκτική.

Ας δούμε κάποιες δημιουργικές δραστηριότητες των παλαιότερων, ώστε να κάνουν τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα λιγότερο πληκτικές. Λειτουργούσαν σαν ανάχωμα στην μοναξιά και την κατάθλιψη. Οι δραστηριότητες αυτές είναι τόσες, που απορώ πως δεν μεταφέρθηκαν βελτιωμένες στις νεότερες γενιές και προβάλλονται μόνο από κάποιους συλλόγους. που προσπαθούν να διασώσουν και να αναδείξουν όσες μπορούν.

Τι έκαναν οι παλαιότερες γενιές;

Αναφέρω τον χειμώνα γιατί οι επιλογές εξόδου από το σπίτι είναι περιορισμένες ιδίως για τους ηλικιωμένους. Μία εκ των κυριότερων δραστηριοτήτων ήταν το εργόχειρο όπως πλέξιμο, κέντημα, γνέσιμο, ύφανση στον αργαλειό κλπ. Γινόταν κατά τις ελεύθερες ώρες, παρότι υπήρχε μεγάλη κούραση από το πλύσιμο στο χέρι, το ζύμωμα και το ψήσιμο του ψωμιού και τις άλλες κουραστικές εργασίες της ημέρας.

Ένα είδος ψυχοθεραπείας ήταν τα «μασάλια».

Τα «μασάλια», ελάμβαναν χώρα τα βράδια του χειμώνα στα σπίτια των γειτόνων. Καλούσαν εναλλάξ οι γείτονες όλους τους φίλους και τα μικρά από κοντά στα σπίτια τους προσφέροντας τα ανάλογα κεράσματα. Μετά άρχιζαν οι μεγάλοι να εξιστορούν και να αραδειάζουν με τη σειρά ένα σωρό ιστορίες και γεγονότα. Εμάς τους μικρούς μας έκαναν να κρεμόμαστε από τα χείλη τους. Έτσι έφθανε χωρίς να το καταλάβει κανείς μεσάνυχτα και μας κακοφαινόταν που έπρεπε να φύγουμε.

Που να σας περιγράψω τα όνειρα που βλέπαμε τις νύχτες και περιμέναμε με λαχτάρα την επόμενη συγκέντρωση για να ακούσουμε «μασάλια» όπως τα ονόμαζαν. Εννοείται ότι μαζί τους είχαν και τα εργόχειρα τους, για να μην είναι χαμένος ο χρόνος.

Η δουλειά του καλαμποκιού.

Μία άλλη δραστηριότητα ήταν το ξεφύλλισμα και το ξεσπίρνισμα του καλαμποκιού. Αφού γινόταν η συλλογή του καλαμποκιού, το μάζευαν σε ένα κλειστό χώρο. Καλούσαν, λοιπόν, την νύχτα τους γείτονες και τους συγγενείς να κάνουν το ξυφύλλισμα και το ξεσπίρνισμα. Παρότι ήταν επίπονη εργασία οι συμμετέχοντες με τα αστεία, τα τραγούδια και τις διαφορές ιστορίες το μετέτρεπαν σε μια διασκεδαστική διαδικασία.

«Κατά μάνα, κατά κόρη».

Οι μανάδες τα βράδια μάθαιναν στις νέες κοπέλες τις τεχνικές των εργόχειρων και πως θα γίνουν σωστές νοικοκυρές και μέλλουσες μανάδες.

Οι καινοτομίες, δεν φέρνουν πάντα την πληρότητα.

Μπορεί σήμερα να υπάρχουν όλες οι ανέσεις και τα μέσα, αλλά ο κόσμος είναι κουρασμένος ψυχικά και κλεισμένος στον εαυτό του, γιατί καθηλώθηκαν οι μεγάλοι μπροστά στην τηλεόραση και οι νέοι στους υπολογιστές. Συμμετέχοντας σε μια απρόσωπη επικοινωνία, που τους κρατάει βουβούς και δεκτικούς σε πολλά λάθος μηνύματα. Κλείνοντας τους ακόμα πιο πολύ στον εαυτό τους, με αποτέλεσμα να βλέπουν καχύποπτα τους γύρω τους, αποφεύγοντας πολλές φορές ακόμη και να τους καλημερίσουν.

Άλλαξαν οι εποχές, άλλαξαν και οι άνθρωποι.

Οι νέοι παλαιότερα δεν ήξεραν τι θα πει επανάσταση στην εφηβεία. Γιατί έφθαναν σε αυτή ανδρομένοι και με τις τύχες της ζωής στα χέρια τους. Οι παλιοί έλεγαν το εξής σοφό: «Το κέντημα είναι γλέντημα, η ρόκα είναι σεργιάνι κι αυτός ο δόλιος αργαλειός είναι σκλαβιά μεγάλη.»

Ίσως για πολλούς αυτά να θεωρηθούν απόψεις παλαιών αρχών. Αλλά αν ρωτήσετε τους ηλικιωμένους θα σας πουν ότι δεν βρίσκεται ένας άνθρωπος στη μοναξιά του χειμώνα, να τους ανοίξει την πόρτα και ξυπνούν και κοιμούνται μπροστά σε μια τηλεόραση. Οι δε νέοι θα σας πουν ότι, δυσκολεύονται να επικοινωνήσουν με τους γονείς και τους μεγάλους γενικότερα. Εσείς τα βλέπετε αυτά φυσιολογικά και ότι δεν οδηγούν στην μοναξιά στην απομόνωση και την κατάθλιψη;

Περιμένω την δική σας άποψη…

 

Σύνταξη: Παναγιώτης Αβραμόπουλος

Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου

Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot