NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
![Χρύσα Ηλιάδου: «Υιοθετήστε και μην αγοράζετε!» [Συνέντευξη]](https://www.nancysblog.gr/wp-content/uploads/2023/05/348355325_771276467953752_4783595706392771174_n-e1687983214115-310x165.jpg)
Νεαρή γυναίκα- μωρομάνα μιλάει για την σωματική κακοποίηση που δέχεται μέχρι σήμερα από τον σύντροφό της και απευθύνεται σε κάθε κακοποιημένη γυναίκα.
Όταν γνώρισες τον πατέρα του παιδιού σου υποπτευόσουν ότι μπορεί να είναι βίαιος;
Όταν γνώρισα τον πατέρα του παιδιού μου, μου έδωσε άλλη εντύπωση για τον χαρακτήρα του. Ότι είναι ένας άνθρωπος ευαισθητοποιημένος. Και καθώς είχαμε θίξει σε συζήτηση κοινωνικά θέματα, μου είχε επιβεβαιώσει πως είναι καθέτως κατά της βίας.
Μετά από πόσο διάστημα της σχέσης, άσκησε σωματική βία πάνω σου;
«Την πρώτη φορά που άσκησε βία επάνω μου, ήδη συζούσαμε και γνωριζόμασταν 10 μήνες. Ήμουν στις πρώτες ημέρες τις εγκυμοσύνης μου, χωρίς ακόμα να το γνωρίζω. Με χαστούκισε, με αφορμή ότι το φαγητό που είχα φτιάξει δεν το είχα πετύχει όπως επιθυμούσε. Επειδή, τότε ήταν σε κρυφή σχέση με την πρώην του και ήθελε να πάει να τη συναντήσει έγινε τσακωμός από πλευράς του κι εκεί έφαγα ένα δυνατό χαστούκι κι έφυγε.»
Πως αντέδρασες την πρώτη φορά που σήκωσε χέρι πάνω σου;
«Έμεινα άναυδη και πήγα μέσα στο δωμάτιο να κλάψω.»
Γιατί δεν τον εγκατέλειψες;
«Λυπόμουν κατά βάθος τις καταστάσεις που είχε περάσει στη ζωή του, με «τούμπαρε» με τον τρόπο του και έλεγχε τα συναισθήματά μου, ακόμα κι αν ήταν σε πολλά λάθος.»
Έχεις φύγει ποτέ κι αν ναι γιατί επέστρεψες ξανά;
«Την πρώτη φορά που έφυγα, ήμουν ήδη ενός μηνός έγκυος και το έκανα για να δω απλά αν θα με ψάξει. Αυτός όχι μόνο δεν με έψαξε, αλλά με μπλόκαρε από όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα τηλέφωνα και συνευρέθηκε ερωτικά με την πρώην του. Την επόμενη ημέρα που γύρισα πίσω ήταν σαν να είχα αλλάξει πλανήτη. Εκείνη την ημέρα θα άκουγα πρώτη φορά την καρδούλα του παιδιού μου. Ο λόγος που έφυγα ήταν ότι εκτός ότι είχε ξεκινήσει να με χτυπάει, ασκούσε λεκτική βία στο σπίτι, αλλά και μπροστά σε άλλους.»
Γιατί μια γυναίκα, ενώ αναγνωρίζει ότι αυτό που της συμβαίνει δεν της αξίζει, δεν χωρίζει;
«Διότι ακόμα μέσα της έχει μισοτελειωμένα συναισθήματα, τα οποία περιέχουν τη λύπη, τις καλές αναμνήσεις και την ελπίδα ότι θα αλλάξει. Δεν είναι ότι δεν ξέρει τι αξίζει, αλλά φοβάται να ρισκάρει, σκεπτόμενη πως θα αφήσει το σπίτι και την όποια ζωή της προσφέρει αυτός ο άνδρας. Επίσης, στέκεται στις λίγες σταγόνες αγάπης που μπορεί να λαμβάνει και αυτό της δίνει ελπίδα. Αντί να συνειδητοποιήσει πως το 95% της συμπεριφοράς του άνδρα είναι βίαιη και σκάρτη. Αλλά δυστυχώς, η κακοποιημένη γυναίκα αν και υποτιμάται με τη βία (σωματικά, λεκτικά, ηθικά, ψυχολογικά), νομίζει πως αυτό το 5% «αγάπης» φθάνει ώστε να σώσει την όλη κατάσταση.»
Μίλησες εξ’ αρχής στους οικείους σου για αυτό που βιώνεις κι αν ναι πως αντέδρασαν;
«Έβλεπαν αρκετά άτομα σε εξωτερικούς χώρους ότι μου ασκούσε λεκτική και σωματική βία. Δεν μιλούσα και υπέμεινα καταστάσεις που θα μπορούσαν να αφαιρέσουν τη ζωή τη δική μου και του μωρού μου, καθώς με χτυπούσε καθ’ όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μίλησα ένα μήνα μετά τη γέννηση του παιδιού μου και αυτό συνεπαγόταν με μήνυση και αποκάλυψη των πράξεών του.»
Είναι γνωστό ότι ο θύτης συνηθίζει να μην δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο σε τρίτους. Στην δική σου περίπτωση πως συμπεριφέρεται;
«Μετά τη μήνυση που του έκανα, με έπεισε να ξαναγυρίσω πίσω στο σπίτι και αυτό διότι ακόμα είχα κάποια ελπίδα. Τότε ξεκινήσαμε να μην βγαίνουμε μαζί και έβγαζε ψευδείς φήμες πως είμαι τρελή και ότι λέω πολλά ψέματα. Έκανε το παν να με κάνει να αισθανθώ τύψεις για τη μήνυση, καθώς καταδικάστηκε για ενδοοικογενειακή βία. Με κατηγορούσε ότι δεν φέρνω χρήματα στο σπίτι, ότι είμαι βάρος και κάνω πλουσιοπάροχη ζωή, κάτι το οποίο δεν υφίστατο.
Στους οικείους μας έδειχνε να είναι εκείνος το θύμα μου, ενώ στο σπίτι με έδερνε αν έλεγα μία κουβέντα παραπάνω.
Έλεγε πως τον ζηλεύω και πως λόγω ζήλιας έκανα μήνυση εναντίον του. Ισχυριζόταν ότι τον βασανίζω και περνάει άσχημα μαζί μου, καθώς και ότι του έχω επιτεθεί.»
Από ποια στάδια περνάει μια κακοποιημένη γυναίκα μέχρι να το πάρει την απόφαση ότι πρέπει να φύγει οριστικά από τη ζωή της ο κακοποιός σύντροφός της;
«Μια κακοποιημένη γυναίκα περνάει κάποια μεταβατικά στάδια μέχρι να βρει το κουράγιο να σηκωθεί από τον «ζυγό του τυράννου» της.
Το πρώτο στάδιο είναι ότι έχει την ελπίδα ότι θα αλλάξει.
Έχει ακόμα συναισθήματα, σκέφτεται τα καλά πού έχει ζήσει κι έτσι εμμέσως εθελοτυφλεί για την υπάρχουσα κατάσταση.
Το δεύτερο στάδιο και αφότου υπάρχει στη σκέψη της ότι δεν αντέχει άλλο κάθε μορφή βίας είναι ότι επιθυμεί να γνωστοποιήσει ότι ζει μια βίαιη κατάσταση.
Φοβάται, όμως, ότι θα υπάρξουν επερχόμενες επιπτώσεις πάνω της.
Το τρίτο στάδιο είναι όταν έχει ήδη μιλήσει και αποφασίσει να καταγγείλει στις αστυνομικές αρχές όλα τα περιστατικά εξ’ αρχής.
Καλό θα είναι να υπάρχουν στοιχεία για την κακοποίηση, καθώς ο θύτης (αυτός που ασκεί βία) σίγουρα θα έχει διπρόσωπο χαρακτήρα και μπορεί να πείσει ακόμη και την αστυνομία με τα ψέματά του. Συνήθως, μπροστά στους γνωστούς και φίλους δείχνει «αθώα περιστερά», ενώ στο σπίτι είναι ένα τέρας.
Το τέταρτο στάδιο και πιο δύσκολο είναι να μην γυρίσει πίσω όταν ο βασανιστής προσπαθήσει να πείσει τη γυναίκα πως «όλα θα αλλάξουν, ας κάνουμε μια καινούρια αρχή για εμάς και τα παιδιά μας.»
Μέγα λάθος. Δεν θα αλλάξει, ίσως μόνο για λίγο, πολύ λίγο!
Αν τελικά γυρίσει, υπάρχει και ένα τελικό στάδιο. Αυτό το πέμπτο και τελικό στάδιο είναι το απόλυτο. Εκεί θα ξαναφάει ξύλο.
Εκεί θα καταλάβει πόσο λάθος ήταν να γυρίσει και να πιστέψει ξανά σε αυτόν! Εκεί θα συνειδητοποιήσει ότι ή θα φύγει να σώσει εκείνη και τα παιδιά της, ειδάλλως θα κάτσει εκεί υπό το φόβο της επόμενης φοράς που θα τη χτυπήσει ο άνανδρος. Ταυτόχρονα θα καταστρέφει την ψυχολογία του εκάστοτε παιδιού που θα καταλαβαίνει και μια ημέρα αυτό το παιδί θα έχει ψυχολογικά ή μπορεί να είναι ορφανό από μητέρα, καθώς μπορεί ο πατέρας να τη σκοτώσει πάνω στο ξύλο.
Επιλέγει λοιπόν: Ή φεύγει και σώζει εκείνη και τα παιδιά της ή μένει και κινδυνεύει η σωματική και ψυχική τους ακεραιότητα.»
Ποιοι παράγοντες συμβάλουν στην αναβλητικότητα του χωρισμού;
Μπορεί να συμβάλουν διάφοροι κοινωνικοί παράγοντες, όπως «η γνώμη του κόσμου» ή νιώθουν ντροπή επειδή ένας άνανδρος ασκεί βία επάνω τους. Μπορεί να είναι οικονομικοί παράγοντες, μπορεί να σκέφτονται τα παιδιά (χωρίς όμως να κατανοούν ότι τα καταστρέφουν!). Μπορεί να φοβούνται να πάνε σε ξενώνες, ειδικά οι γυναίκες που δεν έχουν στήριξη από την οικογένειά τους για οποιονδήποτε λόγο.
Όμως, όλα θέλουν μια αρχή. Αλλάζεις σελίδα, μα και όλο το βιβλίο αν χρειαστεί!»
Πόσο χρονικό διάστημα υφίστασαι σωματική και ψυχολογική βία από τον πατέρα του παιδιού σου;
«Καθώς πάντα μετρώ τις καταστάσεις με ημερομηνίες λόγω καλής μνήμης, η βία που υφίσταμαι διαρκεί 1 χρόνο και 6 μήνες. Μαζί με λεκτική βία από εκείνον, αλλά και την πρώην του, καθώς επίσης και από την οικογένειά του.»
Έχεις σκεφτεί να φύγεις οριστικά από αυτό το μαρτύριο;
«Ναι. Φυσικά και ΝΑΙ!
Και θα γίνει, καθώς το σώμα μου δεν αντέχει άλλες μελανιές. Η ψυχή μου δεν αντέχει άλλες πληγές. Το μυαλό μου δεν αντέχει άλλη υποτίμηση!
Φυσικά και ναι! Είναι προτιμότερο το παιδί μου να μεγαλώσει ήρεμο και σε μονογονεϊκή οικογένεια, παρά να ζήσει στην κόλαση ενός ψυχικά άρρωστου πατέρα.
Για να φτάσεις στον παράδεισο, πρέπει να κάνεις ένα μεγάλο άλμα από τα βάθη της κολάσεως!
Φυσικά και ΝΑΙ λοιπόν, διότι μπορώ και ποτέ δεν είναι αργά! Αργά θα είναι όταν δε σκεφτείς καν να σώσεις εσένα και τα παιδιά σου!»
Τι συμβουλεύεις να κάνει μια γυναίκα που διαβάζει αυτή τη στιγμή τη συνέντευξή σου και μόλις έχει δεχθεί τον πρώτο ξυλοδαρμό από τον σύντροφό της;
«Ότι αν και δεν γνωρίζω την κατάσταση που βιώνει η κάθε κακοποιημένη γυναίκα όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού της, ξέρω, όμως, ότι κάθε φορά που τρώει ξύλο, μέσα της βράζει. Ξέρω ότι μαζεύει πάλι δυνάμεις. Ξέρω ότι μαζεύει ένα- ένα τα κομματάκια της σπασμένης της ψυχής. Ξέρω ότι κατά βάθος είναι δυνατή και ότι θέλει να ξεφύγει. Ξέρω ότι μπορεί! Η συμβουλή μου; Θα μπορούσα να δώσω αμέτρητες, αλλά ο κάθε άνθρωπος θέλει τον δικό του τρόπο. Θα πω, όμως, κάτι που πιστεύω ότι ισχύει στο μεγαλύτερο ποσοστό.
Μην δίνετε βάση στον περίγυρό σας, αν σας αποδυναμώνουν με λόγια τύπου: «κράτα το γάμο σου», «που θα πας μόνη με 1/2/3 παιδιά», «κάτσε να αλλάξεις τον άνδρα σου», «πού πας καημένη ξυπόλητη στα αγκάθια.» κ.ά.
Η απάντηση είναι ότι ναι, Μπορείτε!
Δεν ζούνε την κατάστασή σας, είναι «έξω από το χορό.» Πολλές φορές ούτε οι ίδιοι οι γονείς βοηθούν. Όμως, εσείς ορίζετε τη ζωή σας ως ενήλικες. Όχι ο περίγυρος.
Και ξυπόλητη στα αγκάθια – ναι – αν χρειαστεί!
Δεν είστε αδύναμες! Απλά δεν έχετε ακόμη ανακαλύψει τις δυνάμεις σας. Απλά ίσως ακόμη δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος σωστός να σας ανοίξει τα μάτια για τα όσα συμβαίνουν και ότι πρέπει να φύγετε από τον βασανιστή σας!
Εμπόδια θα συναντήσετε πολλά, ανθρώπινα κυρίως. Γνώμες θα ακούσετε πολλές, ίσως σας πολεμήσει και ο σύζυγός σας και όλο το σόι του. Όμως, βάλτε στο νου σας ότι δεν σας νοιάζει αυτό. Σας νοιάζει να σωθείτε.
Διότι θα υπάρξει η στιγμή που θα είναι κατάλληλο το έδαφος ώστε να φύγετε! Μπορείτε!»
Τελικά είναι κανόνας ότι, αν το κάνει μια φορά θα το ξανακάνει;
«Αδιαμφισβήτητα Ναι! Αργά ή γρήγορα θα το ξανακάνει. Το ότι κάποιος μπορεί να ασκεί βία μια φορά το μήνα δεν παύει να είναι βία.
Είτε συχνή είτε αραιή, η βία είναι βία!
Είναι κακοποίηση με την οποία ο σύντροφός σας προσπαθεί να επιβάλει τον κομπλεξικό του εαυτό ασκώντας σας βία.»
Τι έχεις να πεις στις κακοποιημένες μητέρες που υπομένουν την βία, που όπως λένε το κάνουν για τα παιδιά τους;
«Δεν θα χαϊδέψω αυτιά καθώς δεν το συνηθίζω! Αν θέλετε πραγματικά να κάνετε κάτι καλό στο παιδί σας, αυτό σίγουρα δεν είναι ένα μη φυσιολογικό περιβάλλον γεμάτο κάθε μορφής κακοποίησης! Το πραγματικό καλό θα είναι να φτιάξετε εξ’ αρχής ένα νέο ήρεμο περιβάλλον μακρυά από τον βασανιστή σας! Διότι αν μείνετε κι άλλο, το παιδί σας θα εκλάβει ως φυσιολογική κατάσταση τη βία και θα μεγαλώσει ένας ακόμη κατεστραμμένος ενήλικας. Βρείτε δύναμη να φύγετε. Μην λυπηθείτε τον άνδρα που άπλωσε χέρι επάνω σας και σας υποτίμησε! Θέλουν να τους λυπάστε, ώστε να είναι σίγουροι ότι δεν θα τους αποκαλύψετε και δεν θα μάθει κανείς τι τέρατα είναι.
Αν θέλετε να σώσετε τα παιδιά σας μην τα αφήνετε να ζουν σε ένα άρρωστο περιβάλλον. Ειδάλλως, μελλοντικά ο γιος σας θα χτυπάει τις συντρόφους του και η κόρη σας θα είναι ανεκτική (όπως εσείς αν υπομείνετε) απέναντι σε ένα βίαιο σύντροφο. Σώστε τη ψυχή τους!»
Υπάρχουν πολλοί οργανισμοί που φροντίζουν και προστατεύουν τις κακοποιημένες μητέρες και τα ανήλικα παιδιά τους. Απευθύνθηκες ποτέ σε κάποιον από αυτούς;
«Ναι, αν και δεν πρόλαβα να πάω καθώς πίστεψα τον σύντροφό μου ότι όντως είχε αλλάξει. Και έφαγα ξανά βάναυσα ξύλο, ξανά και ξανά και ξανά…»
Σε ευχαριστώ θερμά που δέχτηκες να μιλήσεις δημόσια για την σωματική- ψυχολογική κακοποίηση που υφίστασαι μέχρι και αυτή τη στιγμή που μιλάμε. Θα σου ευχηθώ να απεμπλακείς άμεσα από το κακοποιό στοιχείο που είναι και πατέρας του παιδιού σου. Καμία γυναίκα και κανένας άνθρωπος δεν είναι ο σάκος του μποξ για να εκτονώνει ο καθένας την οργή και τα ψυχιατρικά του προβλήματα.
Το Nancy’s Blog και εγώ προσωπικά θα είμαι δίπλα σε κάθε κακοποιημένη γυναίκα όταν μας ζητηθεί. Μην υπομένετε τη βιαιότητα του άνδρα- συντρόφου σας. Μιλήστε γι’ αυτό που σας συμβαίνει και ζητήστε βοήθεια από οργανισμούς που δημιουργήθηκαν για να φιλοξενούν κακοποιημένες μητέρες και τα ανήλικα τέκνα τους. Δεν είστε μόνες σας!
Συνέντευξη, Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like Nancy’s Blog & @nancysblogspot
![Ελένη Κρεματσιώτη: «Μία φορά φονιάς, για πάντα φονιάς.» [Συνέντευξη]](https://www.nancysblog.gr/wp-content/uploads/2022/01/29749224_820330838152139_3435183559813481349_o-310x165.jpg)
