Η σκοτεινή πλευρά των Χριστουγέννων που όλοι μας αγνοούμε.

Κωνσταντίνος Γκούτης 31 Δεκεμβρίου 2018 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Σχετικά Άρθρα

Χριστούγεννα, η εποχή που ερχόμαστε όλοι πιο κοντά. Που γινόμαστε πιο συναισθηματικοί και γεμίζουν οι καρδιές μας με αγάπη. Η πόλη φοράει τα γιορτινά της φορέματα γεμάτα με λαμπιόνια και πολύχρωμα στολίδια, ώστε να δείχνει όμορφη. Τα παιδιά με την σειρά τους και αυτά αλαλάζουν χαρούμενα προσμένοντας την άφιξη του άι Βασίλη και των δώρων τους. Όλα αυτά σκιαγραφούν ένα ονειρεμένο τοπίο, μήπως όμως δεν βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα;

Με υλισμό γεμίζουν και οι ψυχές;

Η πνευματοληψία δεν σταματά στο πνεύμα των Χριστουγέννων. Οι άνθρωποι σαν αρχέγονοι σαμάνοι μετατρέπουν το σώμα τους σε δοχείο και καταλαμβάνονται από πολλά πνεύματα όπως αυτά της πλεονεξίας, της φιλαυτίας και του υπερκαταναλωτισμού που τους καθιστούν έρμαια τους.

Κάνουν την εμφάνιση τους με την σειρά την περίοδο των γιορτών. Κάνοντας τους ανθρώπους να συρρέουν στα καταστήματα αγοράζοντας κάθε λογής πράγμα ακατάπαυστα. Τα πολυκαταστήματα και λοιπά μαγαζιά γεμίζουν ασφυκτικά εκείνες της μέρες με άλογους καταναλωτές που ο μόνος τους στόχος είναι να γεμίσουν τα καλάθια τους ακόμα και με πράγματα που δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουν, ή που δεν χρειάζονται. Νομίζοντας πως παράλληλα θα γεμίσουν και τα ψυχολογικά κενά τους. Πως έτσι θα καταστήσουν τον εαυτό τους χαρούμενο. Είναι σαν να υπάρχει κάποιος άγραφος νόμος ο οποίος επιτάσσει σε όλους το ότι πρέπει να αγοράσουν κάτι την περίοδο των Χριστουγέννων.

Δώρα υλισμού για τα παιδιά.

Τα παιδιά δεν θα μπορούσαν να μείνουν ανεπηρέαστα από αυτό τον τρόπο σκέψης και δράσης. Έχουν και αυτά μυηθεί τελετουργικά σε αυτή την αίρεση. Ο προσηλυτισμός και το παιδομάζωμα ξεκινά τα πρώτα κιόλας Χριστούγεννα της ζωής τους με την ιδέα του άι Βασίλη, ο οποίος θα τους χαρίσει όποιο δώρο επιθυμούν. Δεν σταματάν μόνο εκεί όμως. Δεν περιμένουν δώρο μόνο από τον άι Βασίλη αλλά και από οποιοδήποτε καλεσμένο στο σπίτι. Μαθαίνουν να κοιτούν τον άλλο στα χέρια και όχι στη καρδιά. Με βλοσυρό και διαπεραστικό βλέμμα πάντα έτοιμα να ρίξουν την λεπίδα από την γκιλοτίνα και να καρατομήσουν όποιον δεν στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών τους.

Τα Χριστούγεννα φέρουν απαιτήσεις…

Εκτός από τις απαιτήσεις των παιδιών, υπάρχουν και οι επιταγές της κοινής γνώμης για τον εκάστοτε άνθρωπο ο οποίος καλείτε να ακολουθήσει κάποιες κομφορμιστικές οδηγίες ώστε να ταιριάζει με το σύνολο. Αυτό προϋποθέτει να μπαίνει στο ρόλο των «τριών μάγων» και να παίρνει δώρα για κάθε σπίτι που πηγαίνει επίσκεψη. Να οργανώνει και να πηγαίνει σε οικογενειακές, ή φιλικές συναθροίσεις. Και τέλος να στολίζει το σπίτι του με το χριστουγεννιάτικο δέντρο καθώς και με στολίδια που ενδείκνυνται για την περίσταση αυτή.

Υπάρχουν όμως και αυτοί που για πολλούς λόγους είτε δεν μπορούν. είτε δεν θέλουν να φέρουν εις πέρας αυτές τις δοκιμασίες. Στην περίπτωση αυτή η αποδοκιμασία της κοινής γνώμης θα αιωρείται συνεχώς πάνω από το κεφάλι του σαν άλλη Δαμόκλειος Σπάθη έτοιμη να τον αποκεφαλίσει. Είναι μια αρκετά αγχώδη περίοδος για όσους θέλουν αλλά δεν μπορούν να ακολουθήσουν την εθιμοτυπία των Χριστουγέννων.

Η προσποιητή χαρά!

Από όλα τα παραπάνω καταλήγουμε σε αυτό εδώ το σημείο, στην προσποιητή χαρά. Κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων η ευτυχία και η ευδιαθεσία σαν θόλος περικλείει ολόκληρη την κοινωνία κάνοντας τους ανθρώπους να είναι καλόκαρδοι και ευγενικοί με όλους. Αυτή όμως δεν είναι η πραγματικότητα. Η χαρά και η ευγένεια κάποιων έχει ημερομηνία λήξης, μέχρι το τέλος των γιορτών.

Καλύπτουν την πραγματική διάθεση και τον χαρακτήρα τους με μια απαστράπτουσα μπέρτα χαράς.

Οι περισσότεροι το κάνουν απλά και μόνο για το θεαθήναι. Να τους βλέπουν οι άλλοι και να τους θαυμάζουν για το ποσό ευτυχισμένοι είναι και το πόσο καλά περνούν. Άλλοι το κάνουν γιατί είναι μια ακόμα επιταγή της κοινωνίας, δεν συνάδει με το γιορτινό κλήμα να μην είσαι χαρούμενος. Έτσι γίνονται οικοδεσπότες σε ένα χριστουγεννιάτικο «πάρτι μασκέ», ώστε να μπορούν να καμουφλαριστούν μέσα στην κοινωνία.

Η ρίζα αυτών των προβλημάτων υπόκειται στο πως έχουμε διαπλαστεί από μικρά κιόλας παιδιά. Εκεί πρέπει και να στοχεύσουμε αν θέλουμε να βρεθεί μια λύση. Τα επόμενα Χριστούγεννα, λοιπόν, ας μην πάρουμε στα παιδιά αυτά που δεν είχαμε εμείς στην ηλικία τους, άλλα να τους μάθουμε όσα δεν ξέραμε!

Σύνταξη: Κωνσταντίνος Γκούτης

Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου

Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot