Ο Παντελής Παντελίδης στις 18 Φεβρουαρίου του 2016 είχε πρεμιέρα μαζί με την Δέσποινα Βανδή και τον Κώστα Μαρτάκη. Τελειώνοντας την τελευταία πρόβα, ο Παντελής πήγε να διασκεδάσει. Μαζί του ήταν οι φίλες του Μίνα Αρναούτη και Φρόσω Κυριάκου.
Στις 8.20 το πρωί και ενώ γύριζαν προς τα σπίτια τους το αμάξι του Παντελή έφυγε από την πορεία του σε ανισόπεδο κόμβο στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης και προσέκρουσε στις προστατευτικές μπάρες. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης είχε τον θάνατο του Παντελή Παντελίδη, τον σοβαρό τραυματισμό της Μίνας Αρναούτη και τον ελαφρύ τραυματισμό της Φρόσως Κυριάκου.
Έγινε πολύς λόγος για το πως συνέβη το ατύχημα και για το αν οδηγούσε ο Παντελής Παντελίδης. Οι τοξικολογικές εξετάσεις έδειξαν πως ο Παντελίδης είχε μεγάλη ποσότητα αλκοόλ στο αίμα του και το εισαγγελικό πόρισμα έδειξε πως οδηγούσε ο ίδιος.
Ο βίος του Παντελή Παντελίδη.
Γεννήθηκε και ζούσε μέχρι τον θάνατο του στην Νέα Ιωνία, στην περιοχή που αγαπούσε και τον αγαπούσαν πολύ. Όνειρο του ήταν να γίνει ποδοσφαιριστής γι’ αυτό και από τα 7 του χρόνια έπαιζε μπάλα. Αυτό το όνειρό του, όμως, δεν πραγματοποιήθηκε. Στα 17 του, σε ιατρικές εξετάσεις που έκανε, οι γιατροί διαπίστωσαν πως η καρδιά του διογκωνόταν και του συνέστησαν να σταματήσει το ποδόσφαιρο.
Αργότερα μέσω των Πανελλήνιων Εξετάσεων πέρασε στην Σχολή Μόνιμων Υπαξιωματικών Ναυτικού. Εκεί έμεινε 10 χρόνια. Όμως δεν ήταν αυτό που τον γέμιζε. Αυτό που ήθελε να κάνει ήταν η καψούρα του, το τραγούδι. Δεν είχε πάει σε ωδείο, δεν είχε διδαχτεί τη μουσική. Μόνος από τα 11 του χρόνια ξεκίνησε να παίζει κιθάρα και από τα 13 του να γράφει τραγούδια.
Ενώ βρισκόταν στο Πολεμικό Ναυτικό, στον ελεύθερό του χρόνο, καθόταν στο δωμάτιό του και έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε τα κομμάτια που είχε γράψει και τα ανέβαζε στο youtube. Ο δρόμος προς την επιτυχία μόλις είχε ξεκινήσει και ας μην το ήξερε.
Ο δρόμος προς την απόλυτη επιτυχία.
Ξαφνικά όλοι γνώριζαν τον Παντελή Παντελίδη. Αυτό το άτομο, που τραγουδούσε με φόντο την ντουλάπα του δωματίου του. Έχοντας μόνο την κιθάρα και την φωνή του, οι στίχοι μίλαγαν μέσα στην ψυχή όσων των άκουγαν. Τραγούδια απλά, κατανοητά, βιωματικά.
Το 2012 έγινε το μπαμ. Ο επιχειρηματίας του «Teatro Music Hall», Κώστας Μπερτάκης κανονίζει συνάντηση με τον Παντελή και τον Βασίλη Καρρά. Έκτοτε ο Παντελής ανέβηκε στις μεγάλες πίστες της Αθηναϊκής Σκηνής. Έκλεισε η εμφάνισή του στο σχήμα Καρράς- Πάολα- Παντελίδης. Στο σχήμα αυτό κάθε βράδυ πραγματικά γινόταν το αδιαχώρητο στο μαγαζί.
Παράλληλα μέσα στο 2012 κυκλοφόρησε και ο πρώτος του προσωπικός δίσκος με τίτλο «Αλκοολικές Νύχτες». Τα τραγούδια του, όπως το δεν «Ταιριάζετε σου λέω», «Λιώμα σε Γκρεμό» κ.ά. γίνονται αμέσως επιτυχίες και παίζουν παντού. Ο δίσκος έγινε διπλά πλατινένιος και όλοι είχαμε καταλάβει ότι ο Παντελής μπήκε με φόρα και ήρθε για να μείνει.
Έβγαλε 5 albums όσο ήταν εν ζωή και άλλα 2 το 2017 και το 2018, με κομμάτια που ήδη είχε ηχογραφήσει. Η παρακαταθήκη που έχει αφήσει είναι μεγάλη, καθώς είναι πολλά τα κομμάτια που είχε γράψει και δεν είχε κυκλοφορήσει.
Ο Παντελής Παντελίδης σαν άνθρωπος.
Όσοι γνώριζαν τον Παντελή και όσοι συνεργάστηκαν μαζί του είχαν να πουν μόνο τα καλύτερα. Ακόμα και συνεργάτες που δεν τον πίστεψαν αρχικά και πίστευαν πως ήταν μια «φούσκα» που θα έσκαγε γρήγορα, γνωρίζοντάς τον πραγματικά τον παραδέχονταν.
Ήταν ένα λαϊκό παιδί και παρέμεινε λαϊκό. Δεν την ψώνισε, παρ’ όλο που η επιτυχία ήρθε απότομα και θα μπορούσε να του «φουσκώσει» τα μυαλά, αυτός έμεινε προσγειωμένος. Ποτέ δεν εγκατέλειψε τους παιδικούς του φίλους και την γειτονιά του εξαιτίας της επιτυχίας. Απείχε πολύ από το σταριλίκι και όλο αυτό που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Την οικογένειά του την είχε πάνω από όλα και όλους και ιδιαίτερα την μητέρα του Αθηνά, όπου της έχει αφιερώσει το ομώνυμο τραγούδι.
Όλοι τον καλούσαν για μία συνέντευξη, αλλά δεν του άρεσε να βγαίνει στο γυαλί. Δεν είχε κάτι να πει. Μιλούσε μέσω της δουλειάς του. Έτσι επικοινωνούσε με τον κόσμο. Έτσι οι συνεντεύξεις ήταν σπάνιες. Είχε έρθει γενικά για να ταράξει τα «λιμνάζοντα ύδατα» στον καλλιτεχνικό κόσμο.
Η απήχηση.
Ο κόσμος λάτρεψε τον Παντελή από την πρώτη στιγμή. Όπου εμφανιζόταν επικρατούσε πανδαιμόνιο. Βέβαια υπήρχαν και αυτοί που δεν τους άρεσε. Σου άρεσε ή όχι όμως δεν μπορούσες να μην παραδεχτείς πως όλη αυτή την επιτυχία την δημιούργησε μόνος του, με τις δικές του πλάτες, χωρίς να τον προωθήσει κανείς. Ο κόσμος τον αγάπησε χωρίς να τους τον επιβάλει κάποιος.
Ακόμα και η κηδεία του μετατράπηκε σε λαϊκό προσκύνημα. Χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν στην Νέα Ιωνία και μετά στο νεκροταφείο της Μεταμόρφωσης για να του πουν το τελευταίο αντίο.
Σήμερα στο σημείο του δυστυχήματος υπάρχει ένα μεγάλο ασπρόμαυρο γκράφιτι με την προσωπογραφία του Παντελή Παντελίδη το οποίο δημιούργησε ένας street artist με το ψευδώνυμο Fauesder.
Το μόνο άσχημο στην όλη ιστορία του Παντελή είναι πως λίγες μέρες πριν τον θάνατό του, πολεμήθηκε πολύ εξαιτίας ενός τραγουδιού που αναφερόταν στα Κατεχόμενα της Κύπρου. Πολεμήθηκε από αυτούς που τον περίμεναν με το δάχτυλο στην σκανδάλη για να τον πυροβολήσουν και να πετάξουν την εικόνα του καλού παιδιού που είχε.
Τον Παντελή τον στεναχώρησε πολύ όλος αυτός ο πόλεμος που δέχτηκε και έφυγε με αυτό το παράπονο. Γιατί; Γιατί να τον πολεμήσουν τόσο πολύ και σκληρά χωρίς πρώτα να τον ακούσουν. Αυτό βέβαια δεν ήταν αρκετό για να πάψει ο κόσμος να τον αγαπά. Ίσα ίσα.
Ο Παντελίδης ήρθε για να μείνει. Μπορεί να έφυγε η παρουσία του, αλλά μέσα από τα τραγούδια του είναι εδώ. Τρία χρόνια μετά το θάνατό του και η επιτυχία συνεχίζεται και θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμα.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Πηγή φωτογραφίας: cnn.gr