Λίγα λόγια για την υπόθεση του δεύτερου βιβλίου της τριλογίας
Στο βιβλίο αυτό μαθαίνουμε την ιστορία του Μποδοσάκη, της Σεβαστής και της Ελισάβετ Χατζηαβράμογλου, των τέκνων της επιφανούς οικογένειας της Καππαδοκίας. Οι γονείς τους αποσύρονται σιγά σιγά από την πλοκή της ιστορίας, χωρίς όμως, να σταματούν να παίζουν ρόλο στις εξελίξεις. Ο Ιορδάνης, ο νόθος γιος του παππού των παιδιών, αποκτά υπόσταση και θέλει να καταστρέψει τις ζωές των ανθρώπων που θεωρεί ότι του στέρησαν τα πάντα. Η Σεβαστή και η Ελισάβετ, απομονωμένες στο αρχοντικό τους στην Καισάρεια, ζουν τραγικά γεγονότα και όταν φτάνει η στιγμή της ανταλλαγής των πληθυσμών, οι ζωές τους αλλάζουν ριζικά και αμετάκλητα.
Ο Ομέρ, από την άλλη, ξετυλίγει τη δική του τραγική ιστορία. Μουσουλμάνος από το Βόιο Κοζάνης, με την ανταλλαγή πληθυσμών, αναγκάστηκε να ταξιδέψει μέχρι τη Θεσσαλονίκη και από εκεί να εγκατασταθεί τελικά στην Καππαδοκία, στους τόπους των Χατζηαβράμογλου. Ακολουθούμε βήμα προς βήμα τη δύσκολη πορεία του, την εναλλαγή των συναισθημάτων του, τον πόνο, την κοροϊδία, την εξαπάτηση, την εξαθλίωση, τις δύσκολες συνθήκες στο καράβι. Η Έλσα του σήμερα, αρχίζει να ακολουθεί τα χνάρια των προγόνων της και να περνάει από τα μέρη όπου είχαν ζήσει.
Γιατί να το διαβάσετε!
Η υπέροχη, συγκινητική γραφή της κυρίας Κόντζογλου με γοήτευσε και εντυπωσιάστηκα με τις γνώσεις της για την Καππαδοκία. Συγκινήθηκα στις τελευταίες σελίδες που η Έλσα προσκυνάει το αρχοντικό των Χατζηαβράμογλου. Όσον αφορά την ιστορία του Ομέρ, έκλαψα πολύ. Φανταστείτε να ζείτε σε ένα ορεινό χωριό, να μιλάτε ελληνικά, να είστε μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και ξαφνικά να σας πετάνε στην άλλη άκρη της θάλασσας.
Μια προσευχή
Μια προσευχή για τις ψυχές αυτών που έμειναν πίσω, να τους θυμούνται οι απόγονοι που ξεριζώθηκαν από μια υπογραφή. Μια προσευχή για τους ανθρώπους που ζούσαν επί τριάντα γενιές με ευημερία, ηρεμία, ομόνοια, ισονομία σε έναν παραδεισένιο τόπο.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Δήμητρα Γραμμένου