Σύμφωνα με τον Αϊνστάιν, ο γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο γεγονός.
Είναι όμως έτσι;
Κι αν ναι, τι είναι αυτό που οδηγεί τον έρωτα μίας κατά τα άλλα παθιασμένης σχέσης στο «θάνατο»;
Η ρουτίνα σκοτώνει τον έρωτα
Οι υποχρεώσεις και οι έντονοι ρυθμοί της καθημερινότητας, ο τρόπος με τον οποίο λειτουργούμε μέσα στην ημέρα, κάνοντας μηχανικά ό,τι είναι στο πρόγραμμα, συνθέτουν μία μέρα με ανία και πλήξη και βάζουν τον έρωτα σε αδράνεια.
Το ζευγάρι χάνεται μέσα σε συναισθήματα άγχους και στρες με αποτέλεσμα να «ξεχνάει» να ζήσει. Να ζήσει τη στιγμή, να απολαύσει ο ένας την παρέα του άλλου, να συζητήσει, να μοιραστεί μικρές καθημερινές στιγμές. Η ρουτίνα «ξεφουσκώνει» τον έρωτα και γίνεται η αιτία να χαθεί η μαγεία αυτού του τόσο όμορφου συναισθήματος. Και επειδή ο μεγαλύτερος εχθρός του έρωτα είναι η συνήθεια, πριν απογοητευτείτε δοκιμάστε να:
- Πάτε μία εκδρομή!
- Ακούσετε το αγαπημένο σας συγκρότημα!
- Βγείτε ραντεβού, όπως τότε που είχατε πρωτογνωριστεί!
- Δείτε μία ταινία!
- Συζητείστε για τα όνειρά σας, τους στόχους σας και προσπαθήστε να αφήσετε τελείως έξω από τη συζήτηση ό,τι αφορά τις υποχρεώσεις και τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Το 24 ώρες το 24ωρο βλάπτει τον έρωτα
Όταν η απλή σχέση γίνεται γάμος, όπως είναι λογικό και επόμενο κάποια πράγματα αλλάζουν. Ένα από αυτά είναι και το γεγονός πως πλέον το ζευγάρι θα περάσει την υπόλοιπη ζωή του κάτω από την ίδια στέγη. Θα μοιράζεται τα έσοδα και τα έξοδα, τις διάφορες κοινωνικές υποχρεώσεις, τις εξόδους με φιλικά ζευγάρια, τα άγχη και τα προβλήματα και γενικά ό,τι περιλαμβάνει το «από κοινού» σε ένα γάμο.
Και εδώ θα έλεγα πως είναι η παγίδα στην οποία πέφτουμε πολλές φορές, στο «μαζί»
Το να είσαι συνέχεια μαζί με τον άνθρωπο που έχεις επιλέξει να περάσεις καλώς έχων των πραγμάτων την υπόλοιπη ζωή σου, δεν είναι κακό. Γίνεται, όμως, κακό όταν χάνεται ο προσωπικός χώρος και χρόνος του καθενός.
Ο γάμος δεν σημαίνει ότι θα είμαστε «αυτοκόλλητοι»
Σε ένα γάμο πρέπει να μπορείς να πάρεις ανάσα, να συνεχίσεις να κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν ως άνθρωπο, να περνάς χρόνο με τον εαυτό σου.
Δεν είναι ούτε κακό, αλλά ούτε και εγωιστικό να θέλεις να κάνεις κάποια πράγματα μόνη σου και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως έχεις βαρεθεί τον σύντροφό σου. Αντιθέτως ο προσωπικός χρόνος του καθενός σε ένα γάμο είναι απαραίτητος. Όλοι έχουμε ανάγκη από κάποιες στιγμές μοναξιάς ή στιγμές να κάνουμε πράγματα που μας αρέσουν και μας γεμίζουν.
Ο γάμος δεν σημαίνει ότι θα παραμελώ τον εαυτό μου!
Επειδή έχεις σύζυγο δεν σημαίνει πως πρέπει να σταματήσεις να φροντίζεις εσένα. Σε κανέναν δεν αρέσει να βλέπει τον άνθρωπό του παραμελημένο. Εξάλλου, φροντίζω τον εαυτό μου σημαίνει πως με αγαπώ, με σέβομαι και μπορώ ζητήσω και από τον άλλον να με αγαπήσει.
Αν δεν ενδιαφερόμαστε εμείς οι ίδιοι πρώτα για τον εαυτό μας τότε δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να το κάνει ο άλλος! Φροντίζω τον εαυτό μου σημαίνει φροντίζω την υγεία μου! Σωματική και ψυχική!
Σεβασμός απέναντι στον άλλον!
Πολλές φορές μιλάμε με άσχημο τρόπο στον άνθρωπό μας, τον προσβάλλουμε ή έχουμε επιθετικό ύφος όταν κάνουμε διάλογο. Ο σεβασμός είναι ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία μίας σχέσης! Πολλές φορές, μέσα στο γάμο ξεχνάμε την έννοια της λέξης αυτής. Δεν ακούμε όταν μας μιλάει ο άνθρωπός μας ή δεν αφιερώνουμε χρόνο για μία ουσιαστική συζήτηση που ενδεχόμενος να θέλει να κάνουμε.
Αν χαθεί ο σεβασμός ανάμεσα σε ένα ζευγάρι τότε ίσως θα πρέπει να σκεφτούμε πως έχει έρθει η ώρα να πέσουν «τίτλοι τέλους». Όπως απαιτούμε σεβασμό έτσι πρέπει και να δείχνουμε!
Ο γάμος είναι ένα όμορφο ταξίδι, με πολλά εμπόδια, δυσκολίες λάθη, άγχη, προβληματισμούς, θετικά και αρνητικά συναισθήματα είναι όμως και κάτι το υπέροχο!
Μετά από ένα χρονικό διάστημα είναι λογικό να χαθεί ο ενθουσιασμός, η τρέλα και ο έρωτας να μετουσιώνεται σε αγάπη.
Η επιλογή είναι στο χέρι μας
Εμείς είμαστε εκείνοι που θα αποφασίσουμε, αν θα κρατήσουμε τη φλόγα αναμμένη ή θα συμβιβαστούμε με τις συνθήκες και θα την αφήσουμε να σβήσει!
Σύνταξη & Επιμέλεια: Άννυ Μιρζαχανιάν