NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Ας είμαστε ειλικρινείς. Αν νοιαζόμασταν για τον συνάνθρωπό μας όσο νοιαζόμαστε για τον εαυτό μας τότε δεν θα υπήρχε άνθρωπος στον πλανήτη γη που να πεινάει ή να μην έχει σπίτι να μείνει. Αν το «εγώ» μας δεν ήταν πιο ψηλά από το «εμείς» δεν θα υπήρχε κακία και έχθρα μεταξύ μας.
Αν το «εμείς» υπερίσχυε του «εγώ» τότε δεν θα υπήρχε αδερφός που να μην μιλάει στον αδερφό του για ένα σπίτι ή για ένα κομμάτι γης.
Αν το «εγώ» γινόταν «εμείς», ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός!
Γιατί το «εγώ» κρύβει τον εγωισμό ενώ το «εμείς» εμπεριέχει το συλλογικό. Σε τούτο τον μάταιο κόσμο στον οποίο νομίζουμε ότι θα ζούμε για πάντα δεν είμαστε μόνοι. Παρ’ όλα αυτά συμπεριφερόμαστε σαν να μην υπάρχει κανένας άλλος γύρω μας.
Υψώσαμε το εγώ μας τόσο πολύ που η καρδιά μας δεν μπορεί να βάλει άλλον μέσα της.
Δεν αφήσαμε χώρο στην καρδιά να αγαπήσει τον συνάνθρωπό μας. Τη γεμίσαμε τόσο πολύ με τα θέλω μας, την υπερηφάνεια μας, την γκρίνια και τη ματαιοδοξία μας που όλοι έμειναν απ’ έξω. Ακόμα και τον Θεό στον οποίο λέμε ότι πιστεύουμε, απ’ έξω τον αφήσαμε. Αν και στην πρώτη στραβή «Θεέ μου βόηθα με», λέμε.
Ξεχάσαμε τις ανάγκες του γείτονα, του συγγενή, του αδερφού μας, του ξένου σε εμάς ανθρώπου και περιμένουμε τη βοήθειά τους όταν συμβεί κάτι ξαφνικό, κάτι ανατρεπτικό.
Κι ύστερα μας κακοφαίνεται που δεν είναι εκεί κανείς να μας πει ένα καλό λόγο, να μας προσφέρει τη βοήθειά του.
Γιατί τώρα και όχι πριν που ήσουν θεωρητικά καλά; Γιατί τον θυμήθηκες τώρα που είσαι στο κρεβάτι του πόνου και όχι όταν αντιμετώπιζε εκείνος μια δυσκολία; Γιατί τον θυμήθηκες τον αδερφό τώρα που δεν έχεις να δώσεις γάλα στο παιδί σου ενώ μέχρι πρότινος δεν του έλεγες καλημέρα, για εκείνο το χωράφι που δεν σας το μοίρασαν ισότιμα οι γονείς σας; Γιατί σκέφτεσαι τους άλλους μόνο στη δύσκολη στιγμή σου; Έχεις αναρωτηθεί;
Ακόμα και στην δυσκολία το «εγώ» σου σκέφτεσαι
Ας είμαστε ειλικρινείς… Ρίχνεις λίγο τον εγωισμό σου και ζητάς βοήθεια για να ωφεληθείς από κάποιον. Κι όταν πάρεις αυτό που θες, όταν πλέον δεν τον έχεις ανάγκη, πάλι στο «εγώ» σου επιστρέφεις. Ξεχνάς αυτόν που σε ευεργέτησε, πάλι κάνεις ότι δεν το βλέπεις στον δρόμο λες και είναι αόρατος.
Τόση αξία στον συνάνθρωπο και τόση υπεραξία στο «εγώ» μας!
-
(Εγώ) είμαι ο καλύτερος μαθητής της τάξης, λέει το μικρό παιδί και κορδώνονται οι γονείς.
-
(Εγώ) πέρασα Πανεπιστήμιο και ο «κολλητός» μου που ήταν άριστος πάτωσε και κορδώνονται ξανά οι γονείς για το αγγελούδι τους.
-
(Εγώ) θέλω να μου πάρετε αυτοκίνητο αλλιώς θα πάρω μηχανάκι… και τρέχει ο γονιός να πάρει αμάξι στο παιδί του μην τυχόν και κάνει καμιά τρέλα και πάρει μηχανάκι και σκοτωθεί πουθενά.
-
(Εγώ) βγάζω τον μήνα τόσα ενώ ο τάδε δεν έχει να ταΐσει τα παιδιά του, ήθελε και παιδιά τρομάρα του….
Εγώ εκείνο, εγώ το άλλο, εμείς ούτε λόγος…
Τον συνάνθρωπό μας τον επικαλούμαστε μόνο όταν θέλουμε να δηλώσουμε πόσο κατώτερός μας είναι και να εξάρουμε πόσο έξυπνοι, ευφυείς και τέλειοι είμαστε εμείς… τρομάρα μας!
Πόσο πλανεμένος είναι ο άνθρωπος της σημερινής εποχής που νομίζει ότι όλοι εξαρτώνται από αυτόν και στο τέλος μένει μόνος του.
Πόσο σαρκοφάγος είναι ο εγωισμός του ανθρώπου και πόση προσωπική εσωτερική εξέταση της ψυχής χρειάζεται να κάνει ο άνθρωπος για να έρθει σε εν συναίσθηση της κατάντιας του αυτής.
Κάπου διάβασα το εξής και θέλω να σου το παραθέσω:
Όταν λοιπόν γίνει αυτή η τούμπα και πετάξουμε το «εγώ» στον σκουπιδοτενεκέ των εφήμερων απολαύσεων και κυριαρχήσει το «εμείς»στη ζωή μας, τότε ο κόσμος σίγουρα θα αλλάξει προς το καλύτερο και ο Θεός θα επιστρέψει στις καρδιές όλων μας.
Ως τότε, ας κάνουμε μια σοβαρή προσωπική προσπάθεια να αφήσουμε στην άκρη τον εγωισμό μας και να φροντίζουμε για το καλό και των υπόλοιπων συνανθρώπων μας, πλην του εαυτού μας.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
![Χρύσα Ηλιάδου: «Υιοθετήστε και μην αγοράζετε!» [Συνέντευξη]](https://www.nancysblog.gr/wp-content/uploads/2023/05/348355325_771276467953752_4783595706392771174_n-e1687983214115-310x165.jpg)
