
Ο φασισμός, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η ομοφοβία έχουν βαθιές ρίζες και πολλά κεφάλια και απλώνονται όταν βρουν πρόσφορο έδαφος σαν Λερναία Ύδρα. Δεν ξεριζώνονται με μια δικαστική απόφαση. Υποκινούνται από προκαταλήψεις, ενθαρρύνονται από την ανοχή, πολλαπλασιάζονται από τη σιωπή.
Ύστερα από επτά χρόνια και ένα μήνα όταν το μαχαίρι του Γιώργου Ρουπακιά καρφωνόταν στον άνω λοβό του αριστερού πνεύμονα και στην καρδιά του Παύλου Φύσσα η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της αποστολής της.
Ο δράστης κρίθηκε ένοχος για την αποτρόπαια πράξη του
Ο Παύλος Φύσσας δεν θα έρθει βεβαίως στη ζωή
Όμως, η δολοφονία του λειτούργησε ως θρυαλλίδα. Αν δεν είχε δολοφονηθεί ο Παύλος σήμερα η κατάσταση θα ήταν τελείως διαφορετική για την κοινωνία μας. Με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, θα παρακολουθούσαμε αδύναμοι τις συνεχείς προκλήσεις του ναζιστικού μορφώματος στη Βουλή, που θα βρισκόταν με αυξημένα ποσοστά και βουλευτές στα έδρανά της, στους δρόμους, στις πλατείες, στις γειτονιές, στις λαϊκές, παντού…
Οι νοσταλγοί των κρεματορίων σήμερα πήραν την κατάλληλη απάντηση από τη Δικαιοσύνη
Όμως, μην το ξεχνάμε. Απαιτείται επαγρύπνηση τόσο από την κοινωνία όσο και από τη Δικαιοσύνη, τα αντανακλαστικά της οποίας πρέπει να είναι αστραπιαία στο απευκταίο αλλά υπαρκτό ενδεχόμενο αντίστοιχα ναζιστικά μορφώματα να επανεμφανιστούν. Οφείλουμε να μην τα αφήσουμε.
Ίσως έτσι το αυγό του φιδιού συνθλιβεί οριστικά – τουλάχιστον στη χώρα μας…
Συντάκτης: Στέλιος Κοπανίδης
Πηφή φωτ. εξωφ.: in.gr