Η σύγχρονη μορφή ελευθερίας αντικατοπτρίζεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Μέσα από αυτά παρέχεται η δυνατότητα και η ευκαιρία στους χρήστες να εκφράζονται, να δρουν και να αναρτούν με πλήρη και παντελή ελευθερία, χωρίς ωστόσο να δείχνουν την απαιτούμενη συνείδηση. Η συγκεκριμένη διαδικτυακή μάστιγα τείνει να αλλοιώσει εντελώς την καθημερινότητα των ανθρώπων μιας κοινωνίας, ανεξαρτήτως ηλικίας. Στο βωμό μιας υποτιθέμενης ελευθερίας λόγου και πράξης, οδεύει η κοινωνία των μέσων σε μια πιθανώς ανεπανάληπτη ανηθικότητα.
Αυτό που είναι δυσοίωνο είναι η ευκολία με την οποία οι χρήστες εκμεταλλεύονται την ελευθερία, υποστηρίζοντας πως οτιδήποτε αναρτούν κατηγοριοποιείται στο πλαίσιο των δικαιωμάτων τους.
Συνεπώς δημιουργείται ένας διαρκής φαύλος κύκλος, μέχρι που το όριο χάνεται και το πανδαιμόνιο επικρατεί, δίχως καμία επιτήρηση ή αντίστοιχο έλεγχο. Ίσως στη σημερινή πραγματικότητα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να αποτελούν το μεγαλύτερο εχθρό της ανθρωπότητας, αφού από τον μικρότερο έως τον μεγαλύτερο δύνανται να δημοσιεύουν υλικό χωρίς φίλτρο ή επεξεργασία. Κατά αυτόν τον τρόπο εμφανίζεται μια πρωτοφανής ασυδοσία ως προς το περιεχόμενο και τον λόγο.
Αξίζει να σημειωθεί πως από πολύ μικρές ηλικίες, οι χρήστες των social media τείνουν να επιδεικνύουν ανάρμοστη συμπεριφορά και να οδηγούνται στην κατάχρηση των διαδικτυακών πλατφορμών, για διαφορετικούς λόγους κάθε φορά. Ένα εύλογο παράδειγμα παρουσιάζεται με την δημιουργία ψεύτικων προφίλ, άλλες φορές για την άσκηση βίας και άλλες για την εκπόρνευση νέων κυρίως κοριτσιών, οι οποίες ως απώτερο και κυρίαρχο στόχο έχουν τα likes. Επομένως, ένα τέτοιο γεγονός είναι ένδειξη ανεξέλεγκτης ελευθερίας, η οποία ολοένα και περισσότερο τρέφει την παρακμή της κοινωνικής ομαλότητας και ευημερίας.
Πάρα ταύτα, το δυσάρεστο αυτό γεγονός δεν ορίζεται αποκλειστικά και μόνο από τη νεολαία.
Σύγχυση δημιουργούν και οι ενήλικες, οι οποίοι αν και καινούριοι οι περισσότεροι στο χώρο των social media, δημιουργούν αναταραχές και διαξιφισμούς με την ανάρτηση καυστικών σχολιασμών, γύρω από ζητήματα κοινωνικού περιεχομένου. Αμέτρητες είναι εκείνες οι περιπτώσεις ανθρώπων που ενώ αναρτούν δικές τους απόψεις, αδυνατούν να δεχθούν την αντίθετη τοποθέτηση που μπορεί κάποιος να εκφράσει, κάτι που τους οδηγεί και σε παράτολμες ενέργειες. Για παράδειγμα, οδηγούνται στο μπλοκάρισμα των συγκεκριμένων χρηστών, ή στην ανταλλαγή υβριστικών χαρακτηρισμών και προσβλητικών σχολίων, χωρίς απαραίτητα να υπάρχει ερέθισμα από τον πρώτο σχολιαστή.
Το ερώτημα που τίθεται είναι, μήπως τελικά ζούμε σε μια ουτοπική κοινωνία με φανταστικές ελευθέριες ακόμη και τώρα στον 21ο αιώνα, που όλα παρέχονται άφθονα και τα δικαιώματα μας είναι θεμελιώδη;
Κατά πόσο θεωρείται αποδεκτή η υβριστική αντιμετώπιση κάποιου σε άλλον συνάνθρωπο επειδή δεν συμφωνούν οι απόψεις αμφοτέρων; Μήπως τελικά αυτή η ανεξαρτησία και αυτονομία πορεύονται σταδιακά προς την ασυδοσία; Ας αναλογιστούμε, λοιπόν, τις ευθύνες μας και ας πράξουμε αναλόγως.
Γράφουν οι:
- Νικόλ Κουτροπούλου (τελειόφοιτη του Τμήματος της Νομικής Σχολής)
- Μαριάννα Τσοχαλή (απόφοιτη του Τμήματος της Γερμανικής Γλώσσας και Φιλολογίας)
Πηγή φωτογραφίας: techvirtuosity.com