NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
![Χρύσα Ηλιάδου: «Υιοθετήστε και μην αγοράζετε!» [Συνέντευξη]](https://www.nancysblog.gr/wp-content/uploads/2023/05/348355325_771276467953752_4783595706392771174_n-e1687983214115-640x330.jpg)
Σχετικά Άρθρα
Η Χρύσα Ηλιάδου είναι ένα κορίτσι 20 χρονών, που είχα τη χαρά να γνωρίσω μέσα από τη δουλειά μου!
Όπως έχω αναφέρει, έμπνευση για όσα γράφω, αποτελεί ο κάθε άνθρωπος, που συναντώ στην καθημερινότητά μου!
Μιλώντας μαζί της σχεδόν καθημερινά, αν μπορούσα να την περιγράψω με τρείς λέξεις, αυτές θα ήταν, η ωριμότητα που τη διακατέχει, η απίστευτη ευαισθησία που έχει και πως είναι πολύ συνειδητοποιημένη για την ηλικία της!
Της αρέσει να σχεδιάζει, να περνάει πολλές ώρες με τα σκυλάκια της, να φροντίζει όπως μπορεί τα αδέσποτα της πόλης της, να εργάζεται, γιατί, όπως λέει η ίδια, της αρέσει να είναι ανεξάρτητη και να δίνει αγάπη και βοήθεια σε όποιον, όπου και όπως μπορεί!
Ο λόγος, που ήθελα να μου δώσει αυτή τη συνέντευξη, είναι διότι ως κοινωνία, σπάνια αναφερόμαστε στα νέα παιδιά και στα θετικά στοιχεία που έχει η γενιά αυτή.
Όλοι μας, λίγο ή πολύ όταν αναφερόμαστε στα νέα παιδιά, τα κρίνουμε και μάλιστα αυστηρά. Τους βάζουμε ταμπέλες, έχοντας ως κριτήριο, τον τρόπο που ντύνονται, τη μουσική που ακούνε, τα μέρη που συχνάζουν, στο αν διαβάζουν ή όχι, αν έχουν όρεξη να εργαστούν ή όχι, και πολλά άλλα!
Εκεί έξω όμως, υπάρχουν παιδιά, που χαίρεσαι να μιλάς μαζί τους, που αν τους δώσεις την ευκαιρία να τους γνωρίσεις, μπορεί και να εκπλαγείς από την ωριμότητά τους, από τη θέλησή τους για ζωή, από την αγάπη που έχουν φωλιασμένη μέσα στη ψυχή τους και τη οποία αγάπη μοιράζουν απλόχερα στους ανθρώπους που έχουν γύρω τους, στα ζώα, στο περιβάλλον και σε πολλά άλλα πράγματα!
Στη συνέντευξη αυτή, η Χρύσα μας μιλάει για τα αδέσποτα, που τόσο αγαπάει! Ο λόγος, που ήθελα το θέμα της συνέντευξή της να είναι αυτό, είναι διότι κάθε φορά που μιλάω μαζί της, διακρίνω στα μάτια της την αγάπη και τη τρυφερότητα που αισθάνεται για αυτά τα πλάσματα! Πολλές φορές, νιώθω, πως αισθάνεται για τα ζώα, όλα εκείνα τα όμορφα και μοναδικά συναισθήματα, που αισθάνεται ένας γονιός για το παιδί του!
Χρύσα, θα ήθελα να μας συστήσεις τον τετράποδο φίλο σου, που ακούει στο όνομα Μπόμπο!
«Ο Μπόμπο είναι ένα σκυλάκι τριών ετών, τον υιοθέτησα 2,5 με 3 μηνών και από τότε είμαστε αχώριστοι! Του αρέσει να παίζει και να βγαίνει βόλτες, κυρίως όμως να τρώει!»
Γιατί Μπόμπο;
«Όταν τον υιοθετήσαμε, είχε πρησμένη κοιλίτσα εξού και το όνομα. Ο πατέρας μου του έδωσε αυτό το όνομα, αρκετά αστείο όνομα για σκυλάκι! Πλέον ο Μπόμπο, έχει μια σημαντική θέση στην καρδιά όλων μας στο σπίτι!»
Ποια είναι τα συναισθήματα που αισθάνεσαι κάθε φορά που προσφέρεις οποιαδήποτε βοήθεια σε κάποιο ζώο;
«Από μικρή, μου άρεσε να βοηθάω ζωάκια! Πάντα έλεγα ότι είμαστε η φωνή τους! Ανέκαθεν, ένιωθα και νιώθω χαρούμενη, που μπορούσα και μπορώ να βοηθάω ζωάκια έστω και με ένα πιάτο φαγητό, που για αυτά είναι ευτυχία, άρα είναι και για εμένα!»
Πιστεύεις, πως ο δήμος Ορεστιάδας όπου κατοικείς, είναι αρκετά ευαισθητοποιημένος σε ό, τι αφορά τα αδέσποτα;
«Να σημειώσω, πως δεν έχω κάποια σύνδεση με την φιλοζωική του δήμου όπου κατοικώ. Είμαι εθελόντρια, δεν μπορώ να πάρω ακριβής θέση σε αυτό, διότι δεν γνωρίζω πολλά, αλλά με αυτά που βλέπω, πιστεύω ότι είναι ευαισθητοποιημένος!»
Θεωρείς, πως γίνεται προσπάθεια, είτε από τη δημοτική αρχή, είτε από το φιλοζωικό σωματείο, ώστε να υπάρχει κάποια ενημέρωση προς τους δημότες σε θέματα που αφορούν τα αδέσποτα;
«Πιστεύω, πως ναι, υπάρχει! Πάραυτα, θεωρώ, πως θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη ενημέρωση και στα σχολεία από εθελοντές.»
Κατά τη γνώμη σου, τι πρέπει να κάνει κάποιος, που θέλει να υιοθετήσει ένα αδέσποτο;
«Αρχικά, πρέπει να γίνει νόμιμη υιοθεσία! Μετά να φροντίσει να γίνουν όλα τα απαραίτητα εμβόλια, να έχει τσιπ και όταν φτάσει στη σωστή ηλικία, σίγουρα να γίνει στείρωση. Από εκεί και πέρα, προτείνω εκπαίδευση, σωστή διατροφή και σωστή εξάσκηση. Για να πάρει κάποιος ένα σκυλάκι, πρέπει να βεβαιωθεί, ότι για την υπόλοιπη ζωή του θα πρέπει να αφιερώνει κάθε μέρα, τουλάχιστον 1-2 ώρες στις βόλτες του και την εκτόνωσή του. Ένα σκυλάκι, που δεν εκτονώνεται, αρχίζει και αλλάζει τη συμπεριφορά του στο σπίτι, αλλά ταυτόχρονα, αλλάζει και η υγεία του! Καλή διατροφή, αγάπη και εκτόνωση!»
Έχοντας στο σπίτι σου ένα ζώο, το οποίο έχει βιώσει κακοποίηση πριν έρθει σε εσένα. Ποια θα έλεγες πως είναι εκείνα τα συστατικά που χρειάζεται ένα ζώο, ώστε να ξεπεράσει το τραύμα της κακοποίησης;
«Όπως είπα και πιο πάνω, η αγάπη και η εκτόνωση είναι δύο βασικά και απαραίτητα στοιχεία! Εμείς, παρόλο, που έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε, που υιοθετήσαμε τον Μπόμπο, ακόμα παλεύουμε με τους φόβους του. Πρέπει να υπάρχει υπομονή, κατανόηση και να έχει ένα ασφαλές περιβάλλον μέσα στο σπίτι. Εμάς για παράδειγμα, όταν φοβάται τις καταιγίδες, κρύβεται στο μπάνιο, οπότε του πηγαίνουμε μια κουβερτούλα καθόμαστε λίγο μαζί του και όταν νιώσει έτοιμος βγαίνει.»
Σύμφωνα με τροπολογία που ψηφίστηκε το 2020, η θανάτωση ή ο βασανισμός διώκεται πλέον ως κακούργημα και επισύρει φυλάκιση έως 10 έτη και χρηματικό έπαθλο έως 50,000 ευρώ. Κατά τη γνώμη σου, ο νόμος αυτός είναι αρκετά αυστηρός, ώστε να βοηθήσει στη μείωση του ποσοστού κακοποίησης ζώων στη χώρα μας;
«Πιστεύω, πως δεν είναι καθόλου αυστηρός! Στη χώρα μας, υπάρχουν, αρκετές περιπτώσεις απάνθρωπης συμπεριφοράς απέναντι στα ζώα, ακόμα και μετά τον καινούργιο νόμο, διότι δεν τους ενδιαφέρει, γιατί «είναι απλά ένα ζώο».»
Αν είχες την ευκαιρία να θέσεις στη διάθεση της δημοτικής αρχής, δύο προτάσεις, ποιες θα ήταν αυτές;
«Θα ήταν καλό να φτιαχτεί, ένα πάρκο για σκυλιά, να μπορούμε να πηγαίνουμε, χωρίς να μας διώχνουν από παντού! Και ταΐστρες για τα αδέσποτα της πόλης, όπως έχουν και στην Αλεξανδρούπολη!»
Τι θα ήθελες να πεις σε όσους θα διαβάσουν τη συνέντευξη σου;
«Υιοθετήστε και μην αγοράζετε! Είναι πολλές οι ψυχούλες εκεί έξω, που περιμένουν ένα ζεστό σπίτι και πιστέψτε με θα σας αλλάξει τη ζωή!»
Χρύσα μου, τόσο εγώ προσωπικά, όσο και το Nancy’s blog σ’ ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη! Εύχομαι να συνεχίσεις με τον ίδιο δυναμισμό, αγάπη, καλοσύνη και καθαρή ψυχή να απλώνεις γύρω σου αγάπη! Ο κόσμος μας, έχει ανάγκη από αγάπη και τα νέα παιδιά είστε το μέλλον αυτού του κόσμου!
Διάβασε επίσης: Η πηγή της αισιοδοξίας μου είναι φυσικά ο σκύλος μου!
Ευχαριστούμε πολύ το φωτογράφο Chris Roro για τις φωτογραφίες!
Συνέντευξη, σύνταξη & επιμέλεια: Άννυ Μιρζαχανιάν
