Σέβομαι, σημαίνει διεκδικώ το καλύτερο για εμένα και φροντίζω το αντίστοιχο και για τους άλλους
Είναι σπουδαίο να είσαι άνθρωπος στις μέρες μας. Θα μου πεις, «γιατί δεν είμαστε όλοι άνθρωποι;» Σαφώς και είμαστε, αλλά σημασία έχει ποιός φέρεται με ανθρωπιά προς τον συνάνθρωπό του. Ποιός χρησιμοποιεί την όποια δύναμη έχει (σωματική, οικονομική, κοινωνική κ.ά.) προς όφελος του συνόλου και όχι μόνο του εαυτού του.
Είναι άλλο σέβομαι τον εαυτό μου και άλλο είμαι «παρτάκιας»
Πολλοί, μπερδεύουν τον αυτοσεβασμό με την κατάχρηση «εξουσίας». Αυτά τα δύο είναι εκ δια μέτρου αντίθετα. Το ένα έχει να κάνει με την αναγνώριση της αξίας μου που την χρησιμοποιώ για καλό σκοπό και το άλλο έχει να κάνει με την εξύψωση του «εγώ» μου, νιώθοντας πως είμαι κάτι διαφορετικό και ανώτερο από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αυτό το τελευταίο είναι που κάνει τους ανθρώπους αγενείς προς τους συνανθρώπους τους.
Ποτέ μη δεχτείς να σε μειώσουν
Είτε αφορά σε ερωτική είτε σε επαγγελματική είτε σε συγγενική σχέση, ποτέ, μα ποτέ, μην δεχτείς να σε μειώσουν. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αποκρούσεις τα υποτιμητικά σχόλια του καθενός. Προσπάθησε, μόνο, να μην χάσεις την ψυχραιμία σου και εξομοιωθείς με τον αναιδή άνθρωπο. Πίστεψέ με, δε θέλει πολύ για να συμβεί αυτό.
Κάθε άνθρωπος αξίζει να χαίρει του σεβασμού των άλλων, αρκεί να σέβεται και αυτός τους άλλους
Δυστυχώς, δεν ισχύει το ρητό: «ό,τι δίνεις παίρνεις.» Δεν είναι δεδομένο ότι, αν είσαι ευγενικός με τους άλλους , θα είναι κι αυτοί μαζί σου. Αυτό, όμως, δε σημαίνει πως πρέπει να αλλάξεις εσύ τον ευγενικό χαρακτήρα σου και να χάσεις την ανθρωπιά σου. Καλό είναι να απομακρύνεσαι από τους κακοπροαίρετους ανθρώπους, κι αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, έχεις κάθε δικαίωμα να αντιδράσεις. Πάντα υπάρχει λύση και η αποδοχή μιας κακής συμπεριφοράς από τρίτους, δεν είναι και δεν θα έπρεπε να είναι αποδεκτή.
Αν δεν βάλεις εσύ τα όρια στους άλλους, μην περιμένεις να σε σεβαστούν
Αν και θα έπρεπε να είναι αυτονόητος ο αλληλοσεβασμός και η ανιδιοτέλεια, δυστυχώς, τίποτα από τα δυο δεν είναι δεδομένα. Πολλοί άνθρωποι διακατέχονται από έπαρση και αναίδεια. Είναι αυτοί που νομίζουν ότι με τα λεφτά τους μπορούν να αγοράσουν τον κόσμο όλο. Είναι αυτοί οι τύποι ανθρώπων που μόλις τους δοθεί λίγη εξουσία παραπάνω (όπως ένα πόστο καλύτερο στην δουλειά) ξεχνούν την ανθρωπιά τους και συμπεριφέρονται σαν να είναι κάποιο ανώτερο είδος από τους υπόλοιπους ανθρώπους.
Κανείς από αυτούς που «έχουν τη μύτη ψηλά», δε σκέφτεται ότι όλοι έχουμε κοινή κατάληξη στη ζωή. Όλοι γεννηθήκαμε και όλοι μια μέρα θα πεθάνουμε. Αν αυτή την συνθήκη για τη ζωή την λαμβάναμε όλοι μας υπόψη καθημερινά, και δεν το ξεχνούσαμε, τότε θα ήμασταν καλύτεροι άνθρωποι και το μόνο που θα μας ενδιέφερε θα ήταν πώς θα περάσουμε τη ζωή μας όμορφα και αγαπώντας τον συνάνθρωπο.
Απομακρυνθήκαμε από τον Δημιουργό μας, από τα ήθη και τα έθιμά μας
Γι’ αυτό υπάρχει όλη αυτή η αποστασία και η κοινωνική αδράνεια. Γι’ αυτό καθημερινά ακούμε και διαβάζουμε ή ακόμα και γινόμαστε εμείς οι ίδιοι κοινωνοί ψυχολογικής, λεκτικής και σωματικής βίας.
Ενίσχυσε τον αυτοσεβασμό σου και βάλε φρένο στους αναιδείς ανθρώπους!
Και να θυμάσαι πως, αν δεν φροντίσεις εσύ τον εαυτό σου, δεν θα το κάνει κανείς άλλος, αντί για σένα.