Ειρήνη Μπόμπολη: «Έρωτας είναι η διαρκής νεότητα του νου και της ψυχής»

Σπυριδούλα Τσουκαλά 26 Οκτωβρίου 2018 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

Σχετικά Άρθρα

H Ειρήνη Μπόμπολη γεννήθηκε στο Κεντρικό Άρτας (περιοχή Τζουμέρκων). Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία. Ζει και εργάζεται στην Πάτρα. Το πρώτο της βιβλίο ήταν το μυθιστόρημα «Το πεπρωμένο μύριζε ορχιδέα ή πράγματα μικρά» από τις Εκδόσεις Επιφανίου. Ακολούθησε το “Τρίτο ημισφαίριο” από τις Εκδόσεις Πέτρα, το «Ανιμολόγια» από τις εκδόσεις Πικραμένος και το «Εκεί που ο κύκλος» από τις εκδόσεις Το Δόντι.

Αυτό που δεν θα δει κανείς κοιτώντας το βιογραφικό της Κυρίας Μπόμπολη είναι όλοι οι άνθρωποι στους οποίους έδειξε τον δρόμο της λογοτεχνίας. Όσα θα διαβάσετε, λοιπόν, δεν είναι μια απλή συνέντευξη, είναι ένα ευχαριστώ σε όσους έδωσαν νόημα στη ζωή μας, και σαν δεύτεροι γονείς, μας καθοδήγησαν.

Κυρία Μπόμπολη, τι θα συμβουλεύατε έναν άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με την λογοτεχνία;

Αρχικά θέλω να σας ευχαριστήσω, κα. Τσουκαλά για την τιμή να δημοσιεύσετε συνέντευξή μου στο Nancy’s Blog και μάλιστα σε θέματα τόσο ευαίσθητα, όπως η λογοτεχνική γραφή.

Αρχικά να πω, πως γράφω ερασιτεχνικά και ως εκ τούτου, οι συμβουλές μου θα έχουν χαρακτήρα φιλικό και κάπως «προσωπικό». Όποιος καταπιάνεται με τη λογοτεχνική γραφή, βασικά πρέπει να μάθει να δουλεύει πάνω σε αυτή και να αναζητεί τη δική του «ταυτότητα», την οποία θα υπηρετεί και θα εξελίσσει βελτιώνοντάς την. Δεν είναι τα πάντα λογοτεχνία. Σήμερα γράφει πολύς κόσμος και μάλιστα «ποίηση». Αλλά η περισσότερη παραγωγή δεν είναι ποίηση. Άρα το βασικό κριτήριο είναι η γνησιότητα και η προσοχή σε αυτό που κάνουμε. Και φυσικά η αγάπη, καθώς και η διαρκής αγρύπνια για το αποτέλεσμα.

Έχουμε δει συγγραφείς να παρασύρονται από τα πάθη τους. Για εσάς η λογοτεχνία είναι σωτηρία η καταδίκη;

Βασικά οι συγγραφείς είναι άνθρωποι του πάθους. Η λογοτεχνία βρίθει συναισθημάτων από τη φύση της. Τώρα , αν παρασύρονται ή όχι, θέλει μεγάλη κουβέντα. Σίγουρα χρειάζεται κάποιος έλεγχος για να μπορέσεις να τα περιγράψεις κάποια στιγμή με καθαρή ματιά. Για μένα η Λογοτεχνία είναι κάτι πολύ σοβαρό και δύσκολο. Είναι μεν σωτηρία της ψυχής και του μυαλού, είναι λύτρωση, αλλά και καταδίκη με τη μορφή μιας δέσμευσης να την υπηρετώ όσο μπορώ καλύτερα, κυρίως μέσω της Ποίησης.

Ο έρωτας είναι κάτι που χαρακτηρίζει τη γραφή σας. Τι σημαίνει για σας έρωτας;

Τα πάντα. Χωρίς έρωτα δεν πας πουθενά. Για μένα έρωτας είναι η αδάμαστη θέληση να κυριαρχήσεις στο Χρόνο και να τον υποτάξεις στην πένα σου. Να τον ξεπεράσεις. Έρωτας είναι η διαρκής νεότητα του νου και της ψυχής. Το να κοιτάζεις τη φθορά και να της χαμογελάς περήφανα.

Κυρία Μπόμπολη, είστε πολυάσχολος άνθρωπος. Πέρα από την λογοτεχνική σας πορεία έχουμε δει και την παρουσία σας στο θέατρο. Ετοιμάζεται κάτι αυτόν τον καιρό; Tί να περιμένουμε από εσάς στο μέλλον;

Το θέατρο είναι μια μεγάλη αγάπη μου. Ξεκινήσαμε μαζί αν θυμάστε, τελείως ερασιτεχνικά . Το θέατρο είναι ο μαγικός καρπός της λογοτεχνικής αναζήτησης .Κάθε παράσταση είναι μια ποιητική σύνθεση. Ευελπιστούμε φέτος με την θεατρική ομάδα ¨ΤΕΧΝΗ-τες να φέρουμε στη σκηνή μια ιστορία του Ίρβιν Γιάλομ από τον Δήμιο του έρωτα. Είμαστε ακόμα αρκετά μακριά. Κάπου στα μέσα Φλεβάρη. Και στο σχολείο δουλεύουμε σε πολιτιστικό πρόγραμμα με τους μαθητές Αρχαίο Δράμα.

Aν η εποχή μας ήταν ένα ποίημά σας ή απόσπασμα από ένα βιβλίο σας, ποιο θα ήταν αυτό;

Τι είναι ποίηση ( από τη συλλογή, Ανιμολόγια)

Τι είναι Ποίηση;

Η αντανάκλαση της ανυπαρξίας;

Και πώς χωράει μέσα της

Της ύπαρξης ο τόσος Πόνος;

«Σας ευχαριστώ και καλή επιτυχία σε ότι κάνετε.»

Σύνταξη: Σπυριδούλα Τσουκαλά

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος

Follow & Like Nancy’s Blog