Η δασκάλα στον παιδικό σταθμό, είναι κάτι σαν «μαμά»

PenΑυτό το επάγγελμα για να το κάνεις πρώτα πρέπει να βρεις και να αγαπήσεις την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Είναι σαν να μην πηγαίνεις στην δουλειά, αλλά στο δεύτερο σπίτι σου, εκεί που θα περιμένεις τα παιδάκια σου. Πως να τα δεις άλλωστε, αν όχι σαν τα μικρά σου παιδάκια; Αυτό το επάγγελμα, όσο δύσκολο και αν είναι, είναι ευλογία!

Η μέρα σου ξεκινάει με τις πιο γλυκιές καλημέρες!

Όταν βλέπεις αυτά τα μικρά πλασματάκια να έρχονται γεμάτα χαρά και να σου φέρνουν ένα λουλούδι για καλημέρα, τι άλλο να ζητήσεις για να σου φτιάξει η μέρα; Υπάρχουν, όμως, και φορές που μπαίνουν στην τάξη με τα χίλια ζόρια γιατί απλά δεν θέλουν να έρθουν στο σχολείο και θέλουν να μείνουν με την μαμά τους. Κάπου εδώ, λοιπόν, η κυρία γίνεται η μαμά!

Κάθε παιδάκι και μια ιστορία…

Χτυπάνε κάποιες φορές επίτηδες, απλά για να τους βάλεις βούτυρο στο μέτωπο, δεν το ξέρατε; Τόσο παράξενο, μα τόσο υπέροχο να ξέρεις το καθένα από τα μικρά σου «λουλουδάκια» τι έχει σκαρφιστεί και για ποιον λόγο. Υπάρχουν άλλα που δεν τρώνε μόνο και μόνο για να τα ταΐσει η κυρία, να δείξουν στους συμμαθητές τους ότι τα αγαπάει περισσότερο. Ε, πως να το κάνουμε, κάθε κουταλιά της κυρίας είναι και πιο νόστιμη!

Πώς γίνεται να αναγνωρίζεις τόσες φωνές και να ξεχωρίζεις τόσα παγουρίνο;

Κι όμως, όλα είναι εφικτά για την κυρία – «μαμά», αφού τα έχει μάθει όλα απέξω και είναι κάτι σαν σούπερ ηρωίδα. Ξέρει να ξεχωρίζει τις ζακέτες από την μυρωδιά και τις ζωγραφιές χωρίς να έχουν όνομα. Πως να μην μπορεί άλλωστε, αφού είναι η μαμά της τάξης;

Και κάπου εδώ λένε μερικοί: «Μα καλά, τι κάνεις και κουράζεσαι; Σιγά την δύσκολη δουλειά, παραμύθια διαβάζεις.» Ναι, παραμύθια διαβάζεις, γελάς, παίζεις, αγωνιάς σε κάθε στιγμή μήπως χτυπήσουν ή κλάψουν, προσπαθείς να τα κάνεις να σε αγαπήσουν και να σε δουν για λίγες ώρες σαν την μαμά τους…

Δείξτε σεβασμό σε αυτές τις δασκάλες!

Άνθρωποι είναι που αγαπούν τα παιδιά σας, τα προσέχουν και μετά τους μαθαίνουν γράμματα. Και αυτές έχουν δύσκολες και κακές μέρες στην καθημερινότητά τους, αλλά όταν ανοίγουν την πόρτα του σχολείου, όλα τα αφήνουν πίσω. Το μόνο που θέλουν από τους γονείς είναι ο σεβασμός και η κατανόηση. Όλα τα άλλα φαίνονται στην πράξη…

 

Αν το παιδί σας επιστρέφει χαμογελαστό, τότε σίγουρα η δασκάλα του ευθύνεται!

 

Διαβάστε επίσης: Είμαι η κυρία που θα γίνω με χαρά «καρναβάλι» για τους μαθητές μου! 

 

Σύνταξη & Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου

Like Nancy’s Blog on Facebook & follow on Instagram

Περί Χαρά Παναγιωτακοπούλου

Είμαι η Χαρά Παναγιωτακοπούλου, κατάφερα να κάνω ένα μεγάλο μου όνειρο πραγματικότητα, να γίνω παιδαγωγός! Αγαπώ τα ταξίδια και ό ,τι με κάνει να νιώθω ελεύθερη, δημιουργική και ευτυχισμένη. Ζω με ό,τι γεμίζει την ψυχή μου και με κάνει να είμαι ο εαυτός μου!

Δείτε Επίσης

Κουπ Πατ: Εναλλακτικοί τρόποι χρήσης τους

Όλοι έχουμε στο σπίτι μας αρκετά κουπ πατ, τα οποία, συνήθως, χρησιμοποιούμε μόνο για να …

Οι παλιές μαμάδες ήταν πάντα διαθέσιμες για τα παιδιά τους

Οι παλιές μαμάδες ήταν πάντα διαθέσιμες για τα παιδιά τους

Πάντα ήθελα να κάνω οικογένεια και παιδιά. Θαύμαζα τους γονείς μου και την σχέση τους. …

Μικρές ‘αθώες’ φράσεις και 4 κόλπα για να τις αποφύγετε

Μικρές «αθώες» φράσεις και 4 κόλπα για να τις αποφύγετε

Μανούλα μου / Μπαμπάκα μου, Ξέρω ότι, όταν ήσουν παιδί άκουγες συνέχεια τέτοιες μικρές φρασούλες: …

Νηπιαγωγείο: Ένας πολύτιμος θησαυρός στη ζωή του παιδιού!

Νηπιαγωγείο: Ένας πολύτιμος θησαυρός στη ζωή του παιδιού!

Νηπιαγωγείο, ένας πολύτιμος θησαυρός στη ζωή του παιδιού! Ένας θησαυρός ανεκτίμητης αξίας! Φέτος, ήταν η πρώτη …

Verified by ExactMetrics