Είμαι η κυρία που θα γίνω με χαρά «καρναβάλι» για τους μαθητές μου!

Σχετικά Άρθρα

Ποιοι άνθρωποι αυτοθυσιάστηκαν για το καλό και ποιοι για το κακό μας;

3 εβδομάδες ago

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

22 Απριλίου 2024

Πάτρα: Η στιγμή που αστυνομικοί σώζουν 20 μηνών κοριτσάκι- ΒΙΝΤΕΟ

20 Δεκεμβρίου 2023

Οι απόκριες δεν είναι μόνο για τα παιδιά, είναι και για εμάς τους μεγάλους. Μην ξεχνάτε ότι και εμείς ήμασταν παιδιά. Περιμέναμε και εμείς πως και πως τις απόκριες για να ντυθούμε με την αγαπημένη μας στολή. Δεν είμαι η κυρία που θα πάει με τα ρούχα της στις ημέρες των αποκριών στο σχολείο…

Είμαι η «κυρία» που θα ντυθώ πριγκίπισσα μαζί με τις μαθήτριές μου!

Νιώθω παιδί και το ζω μαζί με τα παιδιά, με αυτόν τον τρόπο τους μεταδίδω το κέφι μου και την αγάπη μου. Δεν θέλω να είμαι εκείνη η δασκάλα που την φοβούνται, που την ντρέπονται. Είμαι ο άνθρωπός τους! Μόλις πλησιάζουν οι απόκριες σκέφτομαι τι στολή θα φορέσω για να τα εντυπωσιάσω, να τους κάνω έκπληξη και να χαρούν. 

Ντύνομαι πριγκίπισσα, φοράω στολή και στέμμα. Με κοιτάζουν με θαυμασμό και οι μαμάδες με ρωτούν: «Που την βρίσκετε την όρεξη;» Εγώ πάντα τους απαντάω: «Δεν μου φεύγει ποτέ η όρεξη». Πως να σου φύγει άλλωστε το κέφι και η όρεξη όταν έχεις να κάνεις με μικρά παιδάκια που είναι γεμάτα ενέργεια και χαμόγελα;

Μόνο για τις φωνούλες τους που είναι γεμάτες ευτυχία όταν με δουν με την στολή, μόνο για τα ματάκια τους που πλημμυρίζουν από χαρά, μόνο για αυτήν την εικόνα κάθε χρόνο θα ντύνομαι και θα διασκεδάζω μαζί τους.

Κάποτε ήμουν και εγώ μαθήτρια…

Θυμάμαι τότε που ήμουν εγώ μαθήτρια στο νηπιαγωγείο και μετά στο Δημοτικό, περίμενα με λαχτάρα το αποκριάτικο πάρτι στο σχολείο. Περίμενα να ντυθώ με την καινούρια μου στολή και να την δουν οι συμμαθητές μου και η δασκάλα μου. Πάντα ρωτούσα την δασκάλα μου: «Σας αρέσει η στολή μου;» Και η απάντησή της μου έδινε την μεγαλύτερη χαρά. Έτρεχα μετά  να το πω στις φίλες μου και χόρευα με περισσότερο κέφι, επειδή άρεσε πολύ η στολή μου στην κυρία μου. 

Αυτό περιμένουν τα παιδιά, να νιώσουν ότι τα καταλαβαίνουμε. Θέλουν να αντιληφθούν ότι το ζούμε μαζί τους, ότι δεν βαριόμαστε, γιατί και εμείς κάποτε αυτό θέλαμε. Μπορεί η μέρα των ενηλίκων να είναι τόσο φορτωμένη από δουλειά, άγχος και κούραση, αλλά τα παιδιά δεν μπορούν να το καταλάβουν. Θυμηθείτε ότι ήμασταν και εμείς στην θέση τους…

Χορεύω μαζί τους και το απολαμβάνω!

Δίνω τον καλύτερό μου εαυτό γιατί θέλω να τα βλέπω ευτυχισμένα. Χαίρομαι όταν χαίρονται και το διασκεδάζω διπλά. Χορεύω μαζί τους, παίζουμε με τις σερπαντίνες, παίζουμε με τα μπαλόνια και αισθάνομαι πληρότητα. Θέλω να είμαι η δασκάλα που θα με θυμούνται και θα χαμογελάνε, που θα τους αφήσω την πιο γλυκιά ανάμνηση!

Όπως μας δίδαξε και ο Μικρός Πρίγκιπας: «Όλοι οι μεγάλοι ήταν παιδιά πρώτα… Αλλά λίγοι το θυμούνται»

 

Σύνταξη & Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου

Like us on Facebook & Follow us on Instagram