15 χρόνια από το καλύτερο τέλος στην ιστορία του κινηματογράφου.

Σπυριδούλα Τσουκαλά 24 Νοεμβρίου 2018 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Σχετικά Άρθρα

15 χρόνια πριν, ο Lars Von Trier, έδωσε στο κοινό έναν ακόμα λόγο να διχαστεί. Ο αμφιλεγόμενος σκηνοθέτης δημιούργησε ένα αριστούργημα, το οποίο και αγαπήθηκε και μισήθηκε. Το όνομα αυτού: DOGVILLE.

Μια μικρή πόλη, μια περιχαρακωμένη κοινωνία με αυστηρά όρια, δέχεται ξαφνικά έναν άγνωστο. H Grace καταζητείται και ο Τom, κάτοικος του Dogville, είναι ο διαμεσολαβητής μεταξύ αυτής και της, πλέον, απειλούμενης πόλης του. Οι κάτοικοι δέχονται δειλά, δειλά την ξένη, η οποία για να δείξει την ευγνωμοσύνη της και να γίνει αποδεκτή αρχίζει να κάνει μικρές δουλείες για τους κατοίκους. Αρχίζει έτσι από την αρχή να πλέκεται το καλύτερο, κατά την προσωπική μου άποψη, τέλος στον κινηματογράφο.

Η στωική Grace γίνεται ένα πιόνι εκμετάλλευσης των κατοίκων. Η πλασματική ηθική, και η γυμνή από κάθε σκηνικό ανηθικότητα, κάνει το μίσος του θεατή για αυτή την πόλη να μεγαλώνει σταδιακά. Βασανίζεται, βιάζεται, αλυσοδένεται και τέλος παραδίδεται σε αυτόν που την καταζητεί, στο μαφιόζο πατέρα της. Μετά από την μαρτυρική πορεία της προσπαθεί ακόμα να συγχωρήσει τους κατοίκους. Μια τελευταία ματιά στην πόλη διαλύει τις αυταπάτες της. Χρησιμοποιεί τη δύναμη του πατέρα της για να απαλλάξει τον κόσμο από τον κίνδυνο του Dogville και αντιμετωπίζει του κατοίκους βάση της δικής τος ηθικής. Τo Dogville καίγεται στις αμαρτίες του. Οι κάτοικοι δολοφονούνται.

Γιατί όμως αυτό είναι το καλύτερο τέλος στον Κινηματογράφο;

Δεν είναι το συγκλονιστικό φινάλε της κάθαρσης αλλά αυτό που ακολουθεί. Μετά το πρώτο αίσθημα δικαιοσύνης, έρχεται η λύπηση για τους κατοίκους του Dogville αλλά και για την Grace που κατάφεραν να την αλλάξουν. Πήραν ένα κομμάτι της ψυχής της και το κατέστρεψαν και για έναν μυστηριώδη λόγο ταυτίζεσαι σαν να έχεις βρεθεί και εσύ κάποτε στο Dogville. H μήπως όντως έχεις βρεθεί; Ήσουν ένας από τους κατοίκους ή ήσουν ένας ξένος;
Τα ερωτήματα που θα σου γεννηθούν είναι πολλά. Αυτό όμως που θα σε κυνηγάει για πάντα είναι το «Ποιος κέρδισε τελικά;». Αυτή που τους σκότωσε ή εκείνοι που την άλλαξαν; Χρόνια μετά δεν έχω αποφασίσει αν άξιζε στην Grace να χρησιμοποιήσει με αυτόν τον τρόπο τη δύναμη της. Την καταλαβαίνω όμως, σαν να ζω και εγώ σε μια Dogville…ή μήπως;…

Σύνταξη & Επιμέλεια: Tσουκαλά Σπυριδούλα

Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot