Οι φυλακές έχουν καταντήσει ξέφραγα αμπέλια.

Μήπως οι ελληνικές φυλακές είναι ξέφραγα αμπέλια;

Γιάννης Παπαδόπουλος 3 Ιανουαρίου 2019 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Σχετικά Άρθρα

Οι φυλακές και η φύλαξή τους έχει καταντήσει μια κωμικοτραγική κατάσταση. Από ότι φαίνεται δεν είναι φυλακές, αλλά κάποιο κάμπινγκ που όποιος θέλει μπαίνει και όποιος θέλει βγαίνει. Κάτω από την «μύτη» όλων, 2 κρατούμενοι απέδρασαν από τις φυλακές Κορυδαλλού. Τις υποτιθέμενες πιο καλά φυλασσόμενες φυλακές της χώρας. Τρέμω να σκεφτώ πως είναι οι υπόλοιπες.

Το χρονικό της δραπέτευσης.

Οι δραπέτες είναι 2 αδέρφια Αλβανικής καταγωγής, όπου είχαν βρεθεί μέσα στις φυλακές για κλοπές και ληστείες που είχαν διαπράξει εις βάρος κυρίως ηλικιωμένων.

Ήταν το βράδυ της Πρωτοχρονιάς κατά τις 20:40 όταν τα 2 αδέρφια δραπέτευσαν από τις φυλακές. Πώς τα κατάφεραν; Μα φυσικά ανεπαρκής φύλαξης. Οι δραπέτες είχαν όλο το χρόνο στην διάθεσή τους για να κόψουν τα κάγκελα, είχαν το χρόνο να βγουν στο μικρό προαύλιο των φυλακών, είχαν τον χρόνο να πετάξουν τον γάντζο με το αυτοσχέδιο σχοινί για να αναρριχηθούν.

Δεν υπήρξε κανένα εμπόδιο. Ούτε κατά την οργάνωση, ούτε ελέγχθηκαν από κάποιον για τα αντικείμενα που είχαν μαζί τους, ούτε τους είδε κανείς αφού δεν υπήρχε κανένας σκοπός στο φυλάκιο 5 και 6 των φυλακών.

Η ανασφάλεια γιγαντώνεται.

Ανησυχούμε που ανησυχούμε για ό,τι συμβαίνει γύρω μας με τους κακοποιούς που κυκλοφορούν, πλέον θα πρέπει να ανησυχούμε και γι’ αυτούς που βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα. Κι αυτό γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει μια δραπέτευση από τις ελληνικές φυλακές. Δεν συζητάμε καν για αυτά που περνάνε μέσα στις φυλακές και έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης ουκ ολίγες φορές.

Και σκέφτομαι σαν απλός πολίτης, πως γίνεται να μην πάρει κανείς χαμπάρι τίποτα; Γιατί δεν υπήρχε φύλαξη στα φυλάκια 5 και 6. Και στο 7 που υπήρχε ο φρουρός πώς δεν είδε κάτι; Γιατί δεν είναι ότι έγιναν όλα μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Πώς γίνεται ο φρουρός να μην άκουσε τον γάντζο που πέταξαν στον τοίχο 2 φορές οι δραπέτες; Τόσο λάσκα τα πράγματα; Τόσο εμπιστοσύνη έχουν στους φυλακισμένους, πως δεν θα επιχειρήσουν να αποδράσουν;

Το μπαλάκι των ευθυνών πετιέται ανάμεσα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και στους Σωφρονιστικούς Υπαλλήλους.

Και μετά από την δραπέτευση των 2 κρατούμενων ξεκίνησε η κόντρα μεταξύ του Υπουργείου Δικαιοσύνης και της Ομοσπονδίας των σωφρονιστικών υπαλλήλων. Το Υπουργείο είπε πως θα γίνει πειθαρχικός έλεγχος για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δραπέτευσαν. Επισημαίνει επίσης, πως για τις γιορτές το Υπουργείο είχε δώσει εντολές στις 11, 19 και 27 Δεκέμβρη προς τα Καταστήματα Κράτησης για «την επίταση των μέτρων ασφαλείας.» Επίσης το Υπουργείο είπε πως η απόδραση αυτή είναι η πρώτη που συμβαίνει σε κλειστή φυλακή τα τελευταία έτη και μιλώντας για «Κασσάνδρες» που υποστηρίζουν το αντίθετο και παραθέτει ένα πίνακα με τις αποδράσεις που έχουν σημειωθεί από το 2000 μέχρι σήμερα.

Η Ομοσπονδία των Σωφρονιστικών Υπαλλήλων ενοχλήθηκαν αρκετά από την ανακοίνωση του Υπουργείου και έδωσαν την δική τους απάντηση. Αφού έκαναν μια ανάλυση σχετικά με το «τι εστί Κασσάνδρα». Ύστερα, έγραψαν υστερόγραφο, όπου διερωτόνταν, «γιατί μαζί με τον πίνακα με τις αποδράσεις δεν έδωσαν και τους πίνακες με τους ξυλοδαρμούς, τους εκβιασμούς και τους θανάτους κρατουμένων, αλλά και τους ξυλοδαρμούς υπαλλήλων από το 2015 μέχρι σήμερα…»

Η αντιπαράθεση, όμως, αυτή ποσώς ενδιαφέρει εμάς τους πολίτες.

Είναι σύνηθες φαινόμενο το μπαλάκι των ευθυνών να πηγαινοέρχεται. Την ευθύνη κατά την προσωπική μου άποψη την έχουν και οι δύο. Αλλά δεν με ενδιαφέρει ποιος περισσότερο και ποιος λιγότερο. Ούτε τα μεταξύ τους προβλήματα. Εγώ το μόνο που βλέπω είναι αναποτελεσματικότητα. Αυτό που με νοιάζει εμένα είναι πως οι φυλακές έχουν καταντήσει «ξέφραγα αμπέλια» και ο καθείς κρατούμενος κάνει ό,τι θέλει. Ακόμα και στις κατασκηνώσεις υπάρχει πιο αυστηρή φύλαξη.

Δεν ξέρω αν το έχουν καταλάβει, αλλά στις φυλακές οι περισσότεροι βρίσκονται επειδή ήταν επικίνδυνοι για την κοινωνία. Έχουν να κάνουν με δολοφόνους, με κλέφτες που βασάνισαν ανθρώπους και κάθε λογής κακοποιών στοιχείων. Βρίσκονται εκεί με σκοπό να σωφρονιστούν και για την δικαίωση των θυμάτων τους. Και η δική τους δουλειά είναι να τους φυλάνε, να είναι εκεί για να μην αποδράσουν και βγουν στην κοινωνία και κάνουν χειρότερα.

Πρέπει κάποια στιγμή σαν χώρα να σοβαρευτούμε και να πάψουμε να κάνουμε σαν μικρά παιδιά για να απαλλαχτούμε από τις ευθύνες που μας αναλογούν. Τα πράγματα αρχίζουν και σοβαρεύουν και γίνονται ολοένα πιο σκληρά και εμείς σφυρίζουμε αδιάφορα.

Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του και ας φροντίσουν τέτοιου είδους καταστάσεις να μην επαναληφθούν, καθώς διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές και περιουσίες από άτομα σαν τους 2 δραπέτες των φυλακών Κορυδαλλού.

Σύνταξη & Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος

Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot