NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Δεν είναι όλες οι έγκυες μέσα σε ροζ συννεφάκι. Να ζουν την ευτυχία τους μαζί με όλους τους αγαπημένους τους και να μετράνε αντίστροφα. Δεν μπορούν όλες να απολαύσουν τις λιγούρες της εγκυμοσύνης. Υπάρχουν και οι έγκυες, που ζουν υπό αντίξοες συνθήκες.
Όταν ακούτε την λέξη «έγκυος», τα μάτια σας λάμπουν γιατί έχετε στο μυαλό σας ότι θα ευχαριστηθείτε την εγκυμοσύνη σας, θα είναι η πιο όμορφη περίοδος. Δεν θα κάνετε τίποτα, μόνο βόλτες στα μαγαζιά για μωρουδιακά και θα βγάζετε φωτογραφία την κοιλίτσα σας. Αυτό θέλουν όλες οι γυναίκες. Είναι άραγε εφικτό για όλες; Μήπως κάποιες επιζητούν μόνο ένα ζεστό δωμάτιο κι ένα πιάτο φαγητό;
Για όλες εκείνες τις ηρωίδες έγκυες που δεν έχουν μια στέγη με θέρμανση…
Η ζωή τα έφερε έτσι που ζουν κάτω από σκληρές συνθήκες διαβίωσης. Μένουν σε ένα μικρό δωμάτιο, γεμάτο υγρασία και με μισοσπασμένα τζάμια. Δεν έχουν ένα κρεβάτι μαλακό και ζεστό με ωραίες κουβέρτες. Παρά μόνο έχουν ένα μικρό ράντζο που κοιμούνται μόνο και μόνο για να ξεκουραστεί το κορμί τους. Να καταφέρουν να φέρουν εις πέρας την εγκυμοσύνη τους.
Σκεπάζονται με μια κουβέρτα και μαζί σκεπάζουν την ψυχή τους από την ψύχρα που νιώθουν στην καρδιά και στο σώμα τους. Μα η καρδιά έχει μάθει, είναι δυνατή και υπομένει για αυτήν την αθώα ψυχή που θα γεννηθεί!
Δεν έχουν λιγούρες, έχουν ανάγκη από ένα πιάτο φαγητό!
Όλες οι γυναίκες, λέμε: «είναι λιγούρες εγκυμοσύνης». Άραγε σκεφτήκαμε ποτέ, ότι για κάποιες γυναίκες αυτή η έννοια είναι πολυτέλεια και άπιαστο όνειρο; Εκείνες, λοιπόν, χρειάζονται ένα πιάτο ζεστό φαγητό για να τραφεί το μωρό που έχουν στην κοιλιά τους. Με ένα απλό μαγειρεμένο φαγητό, νιώθουν ευτυχία. Αυτό χρειάζονται.
Η ζωή άλλωστε τους τα έφερε έτσι, στην καθεμία για διαφορετικούς λόγους. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να σκεφτούμε και αυτές τις έγκυες. Να σκεφτούμε ότι είναι απροστάτευτες, χωρίς βοήθεια, χωρίς φαγητό, χωρίς θέρμανση!
Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε.
Μπορούμε να μάθουμε από γνωστούς και φίλους αν υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις. Να βάλουμε το χέρι στην καρδιά και να τους ανοίξουμε την πόρτα μας. Να τους προσφέρουμε είδη πρώτης ανάγκης, ρούχα που πια δεν χρειαζόμαστε. Να τους χαρίσουμε μωρουδιακά και την παιδική προίκα του παιδιού μας που πια δεν την χρειάζεται.
Σκεφτείτε πως είναι να περιμένεις να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί και να μην έχεις ούτε τα απαραίτητα. Τους αξίζουν συγχαρητήρια που κράτησαν αυτό το μωρό και παλεύουν καθημερινά σκληρά για να καταφέρουν να το φέρουν στον κόσμο.
Εσύ, θα ήθελες να ήσουν στην θέση τους;
Σύνταξη & Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot
