NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Θα ‘θελα να ξέρα πως ξυπνάς, να δω την όψη σου όταν πρωτοανοίγεις τα δυο πανέμορφά σου μάτια… Να ‘μαι κοντά σου να σου χαϊδέψω τα μαλλιά και να σε φιλήσω στο μέτωπο. Να σε σφίξω στην αγκαλιά μου και να νιώσω πιο ζωντανή από ποτέ… Έτσι όπως κάνω κάθε βράδυ στα όνειρά μου και μαλακώνει η καρδούλα μου.
Θα θελα να ακούω τη γλυκιά μελωδία της φωνής σου κάθε μέρα που ξυπνάω… και τα βράδια να με νανουρίζεις με την καληνύχτα σου.
Θα θελα να ξέρα που ταξιδεύει η σκέψη σου όταν χάνεσαι, όταν πιέζεσαι, τι σε κάνει να ξεχνιέσαι. Με ποιες εικόνες γαληνεύει η ψυχή σου και φωτίζει αυτό το θλιμμένο προσωπάκι…
Θα ‘θελα να ήξερα τι σκεφτόσουν τις στιγμές εκείνες που τόλμησες να έρθεις πιο κοντά μου…και εγώ έκανα πίσω.. φοβήθηκα Τι σκεφτόσουν και τι ήθελες; Θα θελα να ήξερα τι σκεφτόσουν εκείνες τις στιγμές που με κρυφοκοιτούσες με εκείνο το γαλήνιο παιδικό σου χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο…και ήσουν αλλού πραγματικά αλλού.
Σε εκείνο το αλλού θα θελα μια μέρα να βρεθούμε μαζί και να μάθω κάθε χτύπο της καρδιάς σου. Να αφουγκραστώ κάθε σου ανησυχία. Να καταλαγιάσω όλους τους φόβους σου, γιατί όλα τα μπορώ…
Για σένα μπορώ τα πάντα…
Δεν βλέπω εμπόδια, μα μόνο ευκαιρίες. Δε με πτοεί τίποτα και κάθε μέρα πολεμώ τους δικούς μου δράκους. Σε εκείνο το μονοπάτι που ξέρω πως μια μέρα θα με οδηγήσει κοντά σου. Μέσα από τόσα κύματα και τόσες φουρτούνες ξέρω θα έρθει η γαλήνη.
Αυτή διεκδικώ κάθε μέρα τη γαλήνη μέσα μου και κλείνω την πόρτα οριστικά σε όσους μου την κλέψανε.
Δε με τρομάζουν οι δυσκολίες, έχω βιώσει πολλές. Δε φοβάμαι τα όχι γιατί ξέρω πώς να τα κάνω ναι. Δε με πτοούν οι καθυστερήσεις γιατί ξέρω και έχω υπομονή. Ξέρω να περιμένω και πιστεύω πως καθετί έχει τη δική του στιγμή.
Σύνταξη: Γεωργία Μαυρίδου
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
