Γιατί μετά από τους τρεις μήνες σχέσης, με αντιμετωπίζεις σαν τον κολλητό σου;

Nancy Avramopoulou 22 Οκτωβρίου 2019 ΕΡΩΤΙΚΕΣ, ΣΧΕΣΕΙΣ

Σχετικά Άρθρα

Μία γυναίκα αναρωτιέται για την υπερβολική οικειότητα που δείχνεις. Και δεν έχει άδικο.

«Είναι γλυκός, περιποιητικός και με προσέχει πολύ. Επίσης πάντα μοσχοβολάει, έχει τρόπους και φροντίζει το ντύσιμό του», είχα πει στις φίλες μου όταν τον είχα πρωτογνωρίσει, τυφλωμένη πιθανότατα από έρωτα και πάθος. Δεν ήξερα όμως τι με περίμενε στη συνέχεια, και όταν λέω συνέχεια, εννοώ μετά τους τρεις μήνες, όπου εκεί τον δένεις το γάιδαρό σου και μοιραία χαλαρώνεις.

Και φυσικά αναφέρομαι σε εσάς τα αγόρια που από ένα σημείο και μετά, παύετε να μας βλέπετε σαν γυναίκες- μόνο όταν θέλετε σεξ αποκτούμε και πάλι τη γυναικεία μας ιδιότητα- και μας αντιμετωπίζετε σαν τον Κώστα ή Δημήτρη ή Πάνο.

Η αρχή συνήθως γίνεται με ένα ρέψιμο, το οποίο θα το έλεγα αναγνωριστικό. Είναι συνήθως ηχηρό και συνοδεύεται από τη δικαιολογία του φουσκώματος. Αυτή είναι και η κρίσιμη στιγμή. Άπαξ και επιβιώσει η σχέση το πρώτο ρέψιμο, η συνέχεια θυμίζει περισσότερο δυστοπία.

Οι φυσιολογικές ποσότητες φαγητού αντικαθίστανται από τεράστιες μερίδες που θα χόρταιναν μία ολόκληρη γειτονιά, ενώ τα μαχαιροπήρουνα αποτελούν πλέον παρελθόν- εντάξει μαχαίρι δε χρησιμοποίησες ποτέ εδώ που τα λέμε- και τη θέση τους παίρνουν τα τίμια εργατικά σου χέρια. Γινόμαστε έτσι μάρτυρες σχεδόν καθημερινά, μικρών και άνισων μαχών, ανάμεσα σε σένα και την τροφή σου η οποία γεμίζει λυσσαλέα τη στοματική σου κοιλότητα ενώ αρκετά συχνά πετάγεται και προς τα έξω με τη γνωστή σαλτσούλα να κυλάει στο πηγούνι! Ω ναι… Λατρεύω να σε βλέπω να τρως…

Παράλληλα προσπαθώ να δω και τη θετική πλευρά του πράγματος, μιας και συνήθως δεν προλαβαίνω να φάω, οπότε διατηρώ και τη γραμμή μου. Ευχαριστώ πολύ.

Το σκηνικό φυσικά που περιγράφω, θα ήταν ανούσιο αν δε συνοδευόταν από τα κατάλληλα αξεσουάρ. Η πεντακάθαρη φόρμα και το μοδάτο φούτερ των πρώτων μηνών, έχει δώσει τη θέση του σε διαφημιστική φανέλα και τρύπια βερμούδα, ενώ είναι και η εποχή που μαθαίνω γιατί έχεις πάντα ένα στυλό ή ένα πιρούνι δίπλα από τον καναπέ που αράζεις: Είναι για να ξύνεις την πλατούλα σου!!!

Την ίδια περίοδο –και ενώ έχεις ήδη απελευθερωθεί- γίνομαι μάρτυρας του εντυπωσιακού φυσήματος της μύτης σου που ακούγεται δύο τετράγωνα πιο κάτω, ενώ μιας και πλέον δεν μπορείς να καταπιέζεσαι όποτε πηγαίνεις τουαλέτα, τα ηχητικά εφέ είναι στο καθημερινό πρόγραμμα, ενώ παράλληλα μεταφέρονται και στο καθιστικό ιδίως την ώρα που παρακολουθείς τηλεόραση. Στο σημείο αυτό αναπολώ τις στιγμές που έπλενες τα δόντια σου πριν με φιλήσεις, όπως επίσης και τα πόδια σου πριν τα ακουμπήσεις κοντά στο πρόσωπό μου στον καναπέ.

Μέσα σε όλα αυτά, εγώ εξακολουθώ να ξυρίζομαι, να κάνω πεντικιούρ, να μοσχοβολάω (ή τουλάχιστον να προσπαθώ) και να φοράω ρούχα τα οποία δεν είναι… διάτρητα (όχι τουλάχιστον από τη χρήση). Μέσα σε όλα αυτά εξακολουθώ βέβαια και να παραμένω στη σχέση, γιατί κατά βάθος σε αγαπάω και περνάω καλά μαζί σου. Αλλά βρε ματάκια μου, προσπάθησε κι εσύ λίγο να μαζευτείς.