Με γοητεύει, που τόσα άλλα μάτια το βλέπουν συγχρόνως με εμένα, αλλά από άλλη οπτική. Αν κάποιος σου λείπει, ζήτησέ του να βγει στο μπαλκόνι του, να κοιτάξει το φεγγάρι ταυτόχρονα με εσένα και αμέσως η απόστασή σας θα μειωθεί.
Δεν είναι τυχαίο που πολλοί εμπνεύστηκαν από το φεγγάρι και μεγαλούργησαν.
Κάτω από το φως του φεγγαριού γράφτηκαν οι πιο όμορφες ιστορίες έρωτα και πάθους, Ακούστηκαν τα πιο αληθινά «σ’αγαπώ», γιατί την νύχτα η φωνή για να ακουστεί υψώνεται, υπό τον φόβο του σκοταδιού.
Το φεγγάρι οδηγεί τα πιο τετραγωνισμένα μυαλά σε ολοστρόγγυλες πλαγιές δίνοντας το σχήμα του σε κάθε σκέψη και συναίσθημα.
Το βράδυ τίποτα δεν είναι ίδιο με την ημέρα. Όλα φαίνονται πιο ερωτεύσιμα, πιο ήρεμα, πιο αληθινά. Τα γέλια είναι πιο δυνατά, γιατί βγαίνουν αυθόρμητα από την καρδιά. Το φεγγάρι φέγγει τόσο, που να μην σε εμποδίζει να διακρίνεις τα χαρακτηριστικά του προσώπου που έχεις απέναντί σου, όσο και να μην θαμπωθείς τυφλά από το ρομαντισμό της βραδιάς.
Την νύχτα, οι υποσχέσεις μοιάζουν να είναι αληθινές… Σαν να σου φοράνε το φεγγάρι σαν βέρα στην καρδιά για να σου ορκιστούν πως αυτό που ζεις είναι αληθινό.
Κι εσύ δεν αντιδράς, δεν θες να αντιδράσεις, δεν σε νοιάζει τίποτα, ακόμα κι αν ξέρεις ότι τίποτα δεν είναι αληθινό.
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like Nancy’s Blog