Η καθημερινότητα μιας τυφλής φίλης μου που δεν τα παρατά! [Βιωματικό]

Σχετικά Άρθρα

Ένα κορίτσι αποδρά από την κλειτοριδεκτομή – Αποφασίζει να ξεφύγει από τη σκληρή μοίρα του

27 Νοεμβρίου 2024

Ποιοι άνθρωποι αυτοθυσιάστηκαν για το καλό και ποιοι για το κακό μας;

26 Αυγούστου 2024

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

22 Απριλίου 2024

Πριν λίγα χρόνια είχα την τιμή και την χαρά να αποκτήσω μια φίλη αλλιώτικη. Μια εργαζόμενη μητέρα εντελώς ανεξάρτητη και μέσα σε όλα. Μια χαρισματική γυναίκα, αισιόδοξη- γεμάτη όνειρα και θέληση για ζωή. Όλες οι αισθήσεις της λειτουργούν στο 150%, εκτός της όρασης, καθώς η φίλη μου είναι τυφλή.

Γεννήθηκε με την όρασή της, την οποία την έχασε στα 26 της χρόνια ύστερα από αμετάκλητη βλάβη του οπτικού της νεύρου. 

Η συναναστροφή μου με την Αγγελική (αυτό είναι το όνομα της φίλης μου!) είναι ένα μάθημα ζωής για μένα, καθώς με έκανε να καταλάβω ότι:

• Μπορώ να ονειρεύομαι και να αγωνίζομαι μέχρι να τα καταφέρω.
• Πρέπει να αντιμετωπίζω την κάθε δυσκολία με χαμόγελο και αισιοδοξία.
• Κανείς δεν έχει δικαίωμα να με υποτιμήσει.
• Αν θέλω κάτι πολύ- μπορώ να τα καταφέρω.
• Η ανιδιοτέλεια είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό, αλλά και η γαϊδουριά ανθρώπινο ελάττωμα.
• Πρέπει να είμαι ανεξάρτητος άνθρωπος και να διεκδικώ το καλύτερο για τον εαυτό μου.

Το σπουδαιότερο όλων, όμως, είναι ότι μου έμαθε πώς είναι να είσαι άνθρωπος με ανθρωπιά!

Η φίλη μου μπορεί να μην έχει την όραση της, καθώς είναι τυφλή, αλλά το ρήμα βλέπω το χρησιμοποιεί στην καθημερινότητά της. Και βλέπει με τα μάτια της ψυχής της, η οποία μοιάζει ανθισμένο κήπο. Ακούει τα πάντα και είναι εκείνη που με τραβάει να μην με πατήσει κάποιο αυτοκίνητο. Συναισθάνεται ακόμα και την σιωπή μου. Αναγνωρίζει πότε είμαι καλά και πότε όχι. Είναι η καλύτερη παρέα για να πας για κρασάκι και έχει απίστευτο χιούμορ.

Κάνει εργασιοθεραπεία, γιατί θα έπεφτε σε κατάθλιψη αν έμενε στο σπίτι.

• Πηγαινοέρχεται μόνη της στην δουλειά, καθώς μετράει τις στάσεις του λεωφορείου και τα βήματά της.
• Βοηθός της είναι το μπαστουνάκι της, το οποίο την βοηθά να βρίσκει τον δρόμο της (αν δεν έχει παρκάρει κανένας ανεγκέφαλος το όχημά του πάνω στις γραμμές που είναι για τυφλούς).
• Έχει μόνο καλό λόγο να πει για τον καθένα και
• δεν χρησιμοποιεί ποτέ την αναπηρία της για να κάτσει στα μέσα συγκοινωνίας (όταν δεν της προσφέρει κανείς την θέση του- πράγμα συχνό).

Η φίλη μου δεν βαριέται ποτέ, είναι από το πρωί ως το βράδυ στο τρέξιμο.

• Να φτιάξει πρωινό στο παιδί της, να το ετοιμάσει και να το πάει στο σχολείο.
• Να πάει στην δουλειά.
• Να επιστρέψει μόνη με τα μέσα μεταφοράς για να πάρει το παιδί της από το σχολείο.
• Να το πάει στην παιδική χαρά και μετά στο σπίτι για μπάνιο και φαγητό.
• Να το πάει στο καλύτερο ξενόγλωσσο φροντιστήριο στην άλλη άκρη της Αθήνας και
• να επιστρέψει σπίτι της το βράδυ για παιχνίδι με τον μικρό της πρίγκιπα.

Είναι η πιο cool μαμά που ξέρω και πιο δυνατή από την ίδια την ζωή. Μια καθημερινή ηρωίδα σε έναν περιβάλλον γεμάτο εμπόδια και αδιαφορία για τον συνάνθρωπο.

Κανονικά η καθημερινότητά της είναι σκέτη κόλαση, αλλά η καλλιέργειά της και η θέλησή της για ζωή

έκανε την κόλαση να μοιάζει παράδεισος.

 

Σύνταξη: Νάνσυ Αβραμοπούλου