Ο έρωτας λένε ότι είναι τυφλός και συμφωνώ απόλυτα! Όταν είσαι καψούρα δημιουργείται μια θολούρα στο μυαλό σε σημείο να μην μπορείς να διακρίνεις ξεκάθαρα αυτό που βλέπεις, αυτό που ακούς, αυτό που διαισθάνεσαι. Τα vibes του ερωτευμένου δεν αντέχονται από όλους .
Εκείνος που δεν νιώθει όπως εσύ, αυτός που δεν καίγεται κι αν δεν σε δει μια μέρα, όταν εσένα τα δευτερόλεπτα μακριά του περνούν μαρτυρικά.. αυτός δεν μπορεί να σηκώσει την εκδήλωση του έρωτά σου και σιγά σιγά σε βλέπει σαν βάρος.
Και πώς να μην αισθάνεται τον ενθουσιασμό σου σαν θηλιά στο λαιμό, όταν εκείνος είναι μαζί σου γιατί απλά περνάει καλά..
Στην πορεία αναρωτιέσαι που πήγε το ενδιαφέρον αυτού του ανθρώπου, οι καλοί του τρόποι, τα μηνύματα που σου έστελνε(στην αρχή) μέσα στην μέρα, η ανάγκη του να σε βλέπει καθημερινά. Κι εκεί που έχεις φάει πόσα άκυρα, τόση απαξίωση κι έχεις βαρεθεί να «ζητιανεύεις» το ενδιαφέρον του.. η θολούρα αρχίζει να φεύγει και σταδιακά το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει.
Σύντομα διαπιστώνεις ότι στην αρχή ο τύπος σου σέρβιρε στο «πιάτο» έναν ωραίο καμουφλαρισμένο εαυτό με σκοπό να σε ενθουσιάσει και το κατάφερε! Εσύ με τη σειρά σου θέλησες να δοκιμάσεις από αυτό το ωραίο «πιάτο» για να καταλάβεις εάν είναι ωραίο μόνο οπτικά ή μετράει εξίσου και «γευστικά». Στην πρώτη μπουκιά ο ουρανίσκος σου ξετρελάθηκε, στην δεύτερη το στομάχι σου ένιωσε πληρότητα, αλλά στην τελευταία μπουκιά κατάλαβες ότι το «φαγητό» δεν ήταν τόσο καλό όσο φαινόταν στην αρχή, γιατί το στομάχι σου έχει βαρύνει πολύ.
Δεν ήθελες να πιστέψεις αυτό που διαισθανόσουν, αλλά το βάρος δεν σε άφηνε να ησυχάσεις. Το βάρος έγινε πόνος και ο πόνος αηδία…ώσπου ο οργανισμός σου «ξέρασε» το καλοσερβιρισμένο, αλλά κατά τ’ άλλα μούφα «πιάτο» που έφαγες, για να σε προστατέψει από τις δηλητηριώδεις ουσίες αυτού του κάτι που ερωτεύτηκες, αλλά τελικά αποδείχτηκε ότι ήταν ένα τίποτα.
Σύνταξη: Νάνσυ Αβραμοπούλου