Έφυγες, μα δεν σε ξεπέρασα ποτέ και ακόμα σε αγαπάω…

Σχετικά Άρθρα

Μήπως, οι φίλοι σου φορούσαν «μάσκες» τόσο καιρό;

2 εβδομάδες ago

Οι εργάτριες του σεξ κατέκλυσαν το Instagram

19 Αυγούστου 2023

Προτού ανοίξεις το επόμενο κεφάλαιο στη ζωή σου, δες αν έχεις κλείσει το προηγούμενο

19 Αυγούστου 2023

Έφυγες και δεν είμαστε πια μαζί. Που να είσαι άραγε; Ποια χέρια σε αγγίζουν; Ποιο στόμα σου λέει «σε αγαπώ»… Είμαι, άραγε, στο μυαλό σου ή με ξέχασες; Πού να είσαι; Κάθε μέρα αναρωτιέμαι, δε σε ξεπέρασα ποτέ, αυτή είναι η αλήθεια μου!

Όλοι λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός… Εγώ, γιατί να σε θυμάμαι; Γιατί η σκέψη σου να είναι σφηνωμένη στο μυαλό μου και να μην βγαίνεις με τίποτα από αυτή;

Όποιο τραγούδι και να ακούσω, όποιο ποίημα κι αν διαβάσω, νομίζω πως γράφτηκε για μας.

Περπατάω στα στενά της πόλης και νομίζω πως κάπου θα σε δω. Κι όμως έχει περάσει τόσος καιρός. Θα έπρεπε να σε έχω ξεχάσει, όπως έκανες κι εσύ με μένα. Δεν με έψαξες ποτέ, δεν με αναζήτησες ποτέ… εσύ που μου ορκιζόσουν πως μακριά μου δε μπορείς να ζήσεις!

Γιατί τόσο μεγάλα λόγια;

Δυστυχώς εγώ τα πίστεψα κι εσύ τα ξέχασες. Εγώ, όμως, θα τα έχω πάντα στην ψυχή μου σαν φυλαχτό!

Μπορεί να είσαι με άλλη αγάπη, εγώ όμως έμεινα με την δική σου, πάντα θα θυμάμαι αυτά που ζήσαμε μαζί… Που να ‘ σαι άραγε; Να ‘ξερες πόσο σε λατρεύω!

Θα έδινα τα πάντα για να γυρίσω το χρόνο πίσω.

Τότε που με είχες μέσα στην αγκαλιά σου και μου ψιθύριζες πόσο με αγαπάς. Τότε που εσύ, απλά το ξεστόμιζες κι εγώ το πίστευα!

Δεν είχα καταλάβει ότι, τελικά, ήσουν μόνο λόγια. Με είχαν πλανέψει τα μάτια σου και χάθηκα εκεί μέσα, χωρίς να βλέπω τί ήθελες από μένα πραγματικά.

Το μόνο που δεν κατάφερα όλο αυτό τον καιρό που είμασταν μαζί ήταν, να καταλάβω το χρώμα των ματιών σου… γαλάζια πράσινα γκρι τι ήταν από όλα, ούτε ξέρω! Δεν έχει σημασία, γιατί εγώ έβλεπα πάντα το ουράνιο τόξο στο πρόσωπό σου!!! Έβλεπα δυο αστέρια να φωτίζονται για μένα και κάθε φορά σε πίστευα και ήμουν εκεί για σένα να σε δω να γευτώ το φιλί σου, να σε μοσχομυρίσω, να δω το γέλιο σου- την γκριμάτσα σου, τα πειράγματά σου και τελικά έγινα αιώνια δικιά σου χωρίς να σε έχω!

Δεν ξέρω πως θα αντιδράσω αν ξαναγυρίσεις σε μένα… Κάποιος, κάποτε, μου είπε: «όταν περνάει η βροχή τι να την κάνεις την ομπρέλα;» Κι εγώ βρέχομαι και πνίγομαι από τα δάκρυά μου και εσύ μακρυά χαμένος και εξαφανισμένος, τώρα που σε χρειάζομαι…γιατί ξέρω ότι και οι δυο μας νιώσαμε συναισθήματα….

Καλή τύχη με την καινούργια σου αγάπη, αν και γνωρίζω ότι η παντοτινή, θα είμαι εγώ!!!

 

Σύνταξη: Ευαγγελία Κλώνη