Και ποιός σου είπε ότι η αλήθεια δεν πονάει και δεν πληγώνει;

Σχετικά Άρθρα

Ποιοι άνθρωποι αυτοθυσιάστηκαν για το καλό και ποιοι για το κακό μας;

3 εβδομάδες ago

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

22 Απριλίου 2024

Πάτρα: Η στιγμή που αστυνομικοί σώζουν 20 μηνών κοριτσάκι- ΒΙΝΤΕΟ

20 Δεκεμβρίου 2023

Πολλές φορές ζητάμε να μας λένε την αλήθεια, αλλά όταν την ακούμε, μάλλον, κάπως μας πειράζει. Ίσως να μην είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε την αλήθεια του άλλου, ίσως να μην θέλουμε να μας επιβεβαιώσουν αυτό που σκεφτόμαστε, ίσως να μας αρέσει να ζούμε στον κόσμο μας, γιατί έτσι νιώθουμε καλύτερα…

Αλήθεια τώρα, πώς αντέχεις να μην έχεις δίπλα σου ανθρώπους με αληθινά συναισθήματα για εσένα; Γιατί όταν σου μιλάνε δεν ακούς αυτά που σου λένε και ζεις μέσα σε μια ουτοπία;

Αν επιζητείς την ποιότητα στη ζωή σου, πρέπει να μάθεις να είσαι καλός ακροατής. Οι πληροφορίες που λαμβάνεις μπορεί να μην σου αρέσουν, αλλά μπορείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου από ανώφελες περιπέτειες.

Ας πάρουμε ως δεδομένο, ότι κάποιες αλήθειες πονάνε. Όσο, όμως κι αν πληγώνουν, εσύ μέσα από αυτές μπορείς:

• να προστατεύσεις τον εαυτό σου από μια λανθασμένη επιλογή,

• να αλλάξεις το περιεχόμενο της ζωής σου,

• να βελτιώσεις τον εαυτό σου,

• να δώσεις ευκαιρίες στους σωστούς ανθρώπους και

• να ξέρεις πώς πραγματικά νιώθουν οι άλλοι για σένα.

Γέμισε ο τόπος από ανθρώπους χωρίς περιεχόμενο, από «κενές» καρδιές και ανύπαρκτα συναισθήματα. Γιατί, τέτοια κατάντια; Που πήγε η ανθρωπιά και η καλοσύνη μας;  

Να ζητάς την ποιότητα και όχι την ποσότητα, την ντομπροσύνη και όχι τα «προσωπεία» που φορούν κάποιοι. 

Μπορεί κάποιες αλήθειες να πονάνε, να σε πληγώνουν και θίγουν τον εγωισμό σου, αλλά οφείλεις να έχεις ρεαλισμό και να ζεις στην πραγματικότητα. Έτσι, η ζωή σου θα αποκτήσει ποιότητα και θα νιώθεις καλά στην καθημερινότητά σου.

Επομένως, όσο και να μην μας αρέσουν κάποιες αλήθειες, οφείλουμε να τις αποδεχόμαστε, ώστε να βελτιωνόμαστε και να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.

Εσύ, αντέχεις τις αλήθειες;

 

Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου

Follow & Like: Nancy’s Blog