
Οι γιορτινές μέρες έρχονται σίγα σιγά. Ένας ακόμα χρόνος πέρασε σε κλίμα θρησκευτικού αναβρασμού. Οι συζητήσεις περί πίστεως και εκκλησίας ήταν πολυάριθμες και τα ερωτήματα που γεννήθηκαν αμέτρητα. Μια εμπειρική παρατήρηση είναι πώς αρκετοί άνθρωποι, κυρίως νέοι στρέφονται προς την Αθεΐα.
Δεν θα το κρίνω σαν επιλογή, παρόλα αυτά άρχισα να σκέφτομαι :
Είναι η Αθεΐα μια αντίδραση στον καταπιεστικό θεσμό της εκκλησίας ; Προσωπικά δυσκολεύομαι να δεχτώ πως η Αθεΐα προέρχεται ξεκάθαρα από βαθιά φιλοσοφική αναζήτηση, και μου θυμίζει περισσότερο μια προσαρμογή στο, δικαιολογημένο, κλίμα θρησκευτικής απάθειας του 21ου αιώνα. Σε αυτή την προσπάθεια λοιπόν να αποτινάξουν οι νέες γενιές το κυνήγι μαγισσών από πάνω τους, συμβαίνει κάτι παράδοξο.
Η πίστη χάνεται!
Η εκκλησία γαντζώθηκε πάνω στην ιδέα του Θεού και την σέρνει μαζί της.
Στην αντίπερα όχθη βλέπω πάλι άπιστους ανθρώπους και μάλιστα ανειλικρινείς, ψεύτικους. Σταυροκοπιούνται πριν και μετά το κουτσομπολιό. Γονατίζουν μπροστά στον θάνατο με θεατρική ταπεινότητα και βρομοκοπούν λιβάνι. Αυτοί όχι μόνο δεν πιστεύουν στον Θεό, μα υποπέφτουν στην μεγαλύτερη αμαρτία να μην πιστεύουν στον άνθρωπο.
H πίστη δεν έχει σχέση με την τακτική προσέλευση στην εκκλησία. Όσους κι αν ποδοπατήσεις για να προσκυνήσεις λείψανα δεν θα γίνει καλύτερος άνθρωπος. Όσες φορές και αν πεις τις αμαρτίες σου δεν θα σβηστούν. Και σίγουρα το αν πιστεύεις ή όχι δεν θα σου εξασφαλίσει μια θέση στον παράδεισο ή στα καζάνια. Αντίθετα οι επιλογές σου θα το κάνουν και μάλιστα σε αυτή τη ζωή.
Τέλος, η πίστη γεννιέται. Δεν διδάσκεται. Δεν επιβάλλεται.
Βιώνεται μέσα από την παρατήρηση του κόσμου. Mην πιστέψετε λοιπόν σε μια ανώτερη δύναμη από ανάγκη ή φόβο. Μην καταδεχτείτε καν να ζητήσετε βοήθεια σε δύσκολες στιγμές. Αποδείξτε την αξία σας και διεκδικήστε την ζωή σας, με ταπεινότητα και ευγνωμοσύνη.
Μια τελευταία κουβέντα, η οποία ακούστηκε, χρόνια πριν, στην σχολική μου αίθουσα :
«Ψάχνετε για θαύματα, ενώ αναπνέετε χωρίς καν να προσπαθείτε» .
Εις το επανιδείν.
Σύνταξη: Σπυριδούλα Τσουκαλά
Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος
Follow & Like Nancy’s Blog