Γιορτάζουμε την Πρωτοχρονιά σαν να έφυγε ένα βάρος από πάνω μας.

Σχετικά Άρθρα

Ένα κορίτσι αποδρά από την κλειτοριδεκτομή – Αποφασίζει να ξεφύγει από τη σκληρή μοίρα του

27 Νοεμβρίου 2024

Ποιοι άνθρωποι αυτοθυσιάστηκαν για το καλό και ποιοι για το κακό μας;

26 Αυγούστου 2024

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

22 Απριλίου 2024

Η Πρωτοχρονιά καταφθάνει. Έτοιμοι άπαντες να κάνουν ρεβεγιόν, να ξεχυθούν στα μαγαζιά και στα σπίτια και να γιορτάσουν την αλλαγή του χρόνου. Εκεί μαζεμένοι όλοι θα σιχτιρίζουν τον παλιό τον χρόνο που έφυγε και θα ελπίζουν πως το νέο έτος θα τους φέρει τα καλύτερα.

Εγώ σαν κλασσικός γκρινιάρης και κατσούφης αναρωτιέμαι. Τι ακριβώς γιορτάζουμε;

Τώρα αλήθεια, ο παλιός ο χρόνος μας φταίει για ό,τι μας έχει συμβεί; Αν και δεν νομίζω ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους δεν είχαμε και ευχάριστες στιγμές. 

Μήπως γιορτάζουμε που ακόμα ένας χρόνος περνάει και φτάνουμε ένα βήμα πιο κοντά στα γηρατειά;

Τελικά, ίσως είμαι ο μόνος που δεν ανυπομονεί να περάσει ο χρόνος, οι μήνες, οι εβδομάδες, η μέρα. Δεν ανυπομονώ να έρθουν τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά, το Πάσχα, το καλοκαίρι ή ο χειμώνας. Ακόμα και όταν οι καταστάσεις είναι δύσκολες, δεν ανυπομονώ να περάσει ο χρόνος και να έχουν λυθεί. Δεν ανυπομονώ να χάσω την νεότητά μου και την υγεία μου. Δεν ανυπομονώ για τίποτα. Μου αρέσει να ζω την κάθε στιγμή και μέρα. Ακόμα και αν συμβαίνουν πράγματα που μου φαίνονται βουνό, μου αρέσει και αυτά να τα ζω.

Όχι δεν φταίει ο παλιός ο χρόνος για όποιες ατυχίες μας έχουν βρει.

Απλά έτσι είναι η ζωή. Πολλά τα στραβά λίγα τα καλά. Είναι επίσης και οι αναμνήσεις που χτίζεις. Αυτό πρέπει να καταφέρουμε, να χτίζουμε όσο το δυνατόν καλύτερες αναμνήσεις. Και αυτές δεν χτίζονται επειδή άλλαξε ο χρόνος ή μόνο μέσα στις γιορτές.

Περιμένουμε τις γιορτές να κάνουμε ένα οικογενειακό τραπέζι, να νιώσουμε χαρούμενοι, να δούμε δικούς μας ανθρώπους, να περάσουμε καλά. Αντί να φροντίσουμε να είναι χαρούμενος όλος ο χρόνος. Αλλά όχι, όλο τον υπόλοιπο χρόνο προτιμάμε να μένουμε στην ρουτίνα και να μουρμουρίζουμε. Ο υπόλοιπος χρόνος είναι συνηθισμένες μέρες. Λες και οι γιορτές δεν είναι απλές μέρες. Κάνεις κάτι τρομερά διαφορετικό…

Δεν γκρινιάζω επειδή δεν μου αρέσουν οι γιορτές.

Ίσα ίσα, ακόμα και σε εμένα τον γκρινιάρη, τα Χριστούγεννα ειδικά μου φέρνουν μία ανεξήγητη χαρά. Όχι γιατί περιμένω τις εξόδους κλπ. Αλλά επειδή βλέπω τον κόσμο πιο χαρούμενο, γιατί μια βόλτα στην στολισμένη πόλη σου αλλάζει την διάθεση.

Αυτό που με κάνει να γκρινιάζω, είναι γιατί να μην είμαστε έτσι και τον υπόλοιπο χρόνο. Γιατί πρέπει να ανυπομονούμε για κάποιες γιορτές. Μα θα μου πεις είναι έθιμο. Τα έθιμα, όμως, είναι ανθρώπινα δημιουργήματα και προσαρμόζονται όπως εμείς θέλουμε.

Για το νέο έτος εγώ δεν θα σας ευχηθώ καλή χρονιά. 

Κι αυτό γιατί για εμένα κάθε χρονιά είναι καλή ακόμα και χρονιές που μπορεί να είχα πιάσει πάτο. Εγώ θα ευχηθώ πάνω από όλα να έχετε όλη την υγεία σας και κάθε έτος να είναι ατελείωτο και μέσα σε αυτό να προσπαθείτε οι ίδιοι να δημιουργείτε όμορφες αναμνήσεις. Να έχετε ένα έτος ατελείωτο μαζί με τους αγαπημένους σας, που δυστυχώς πολλοί τους έχουμε (κακώς) δεδομένους. Να έχετε ένα ατελείωτο έτος που αν έρθουν δυσκολίες, που θα έρθουν, να τις αντιμετωπίσετε με χαμόγελο.

Κάθε έτος είναι ξεχωριστό. Γι’ αυτό ζήστε το μέχρι τελικής πτώσεως. Μην ανυπομονείτε να το διώξετε. Αυτό θα το κάνει από μόνος του ο ίδιος ο χρόνος.

 

Σύνταξη & Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος

Follow & Like Nancy’s Blog & @nancysblogspot