
Ήταν κάποτε ένα χωριό που είχε πληγεί από φυσικές καταστροφές και από πολέμους. Οι κάτοικοι του ήταν δυστυχισμένοι, κλεισμένοι στον εαυτό τους και στα σπίτια τους. Βλέπανε κάθε ξένο εχθρικά μα και ο ένας τον άλλο. Μάχονταν για τον εαυτό τους και μόνο και δεν πρόσφεραν τίποτα στον διπλανό τους.
Μέχρι που μια μέρα κατάφθασαν τρεις μοναχοί.
Είχαν ξεκινήσει μαζί ένα ταξίδι για να αναζητήσουν τι φέρνει την ευτυχία. Όταν φθασαν στο χωριό κανείς δεν τους υποδέχτηκε όλοι κλείστηκαν στα σπίτια τους. Χτύπησαν πολλές πόρτες μα κανένας δεν τους άνοιξε.
“Οι άνθρωποι εδώ δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ευτυχία” είπαν οι τρεις καλόγερο.
“Ναι αλλά εμείς σήμερα θα τους δείξουμε πώς να φτιάξουν μια πετρόσουπα”.
Και αυτό έκαναν.
Άναψαν φωτιά στην πλατεία του χωριού και βάλανε μια μικρή χύτρα γεμισμένη από το νερό της πηγής. Η πρώτη που τους πλησίασε ήταν ένα μικρό κοριτσάκι. Και τους πρόσφερε απλόχερα τη βοήθεια της .
Στην αρχή μάζεψε πέτρες, και μέτα τους έφερε μια μεγαλύτερη χύτρα από το σπίτι της. Έτσι δημιουργήθηκε μια αλυσίδα γενναιοδωρίας και αλληλεγγύης. Όλοι οι κάτοικοι μαζεύτηκαν σιγά σιγά στην πλατεία και καθένας έφερε ότι είχε στο σπίτι του για να βοηθήσουν να φτιαχτεί μια νόστιμη πετρόσουπα. Άλλος έφερε καρότα, άλλος κρεμμύδια, άλλος ζυμαρικά.
Έτσι στήθηκε μια γιορτή στο χωριό που παρομοία του είχε χρόνια να γίνει. Όλοι οι κάτοικοι γλέντησαν και χάρηκαν μαζί τη συμφιλίωση τους και στο τέλος φιλοξένησαν στο σπίτι τους τους καλόγερους με όλη τους την αγάπη.
Τελικά βρήκαν και οι καλόγεροι τη λύση στο αίνιγμα τους. “Ότι το να είναι κανείς ευτυχισμένος είναι τόσο απλό όσο και να φτιάξεις μια πετρόσουπα”.
Ένα παραμύθι που μας διδάσκει την αλληλεγγύη, την φιλία, τον αλτρουισμό. Και πως η ζωή χρειάζεται αγάπη για να ομορφύνει αλλά και όποιος δίνει παίρνει πάντα πολλά περισσότερα.
Σύνταξη: Γεωργία Μαυρίδου
Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος
Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot