NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Έστειλαν ηχηρά μηνύματα, άνοιξαν κλειστές πόρτες και βροντοφώναξαν ότι η αναπηρία δεν σημαίνει αδυναμία, συμμετέχοντας στην Εβδομάδα Μόδας της Αθήνας.
Ενα λαμπερό fashion show που έστειλε σημαντικά μηνύματα πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο Ζάππειο, στο πλαίσιο της Εβδομάδας Μόδας της Αθήνας.
Εκτός από τα μοντέλα και τις εντυπωσιακές δημιουργίες της εταιρείαςCelebrity Skin, τα φλας έπεσαν σε δύο ανθρώπους που κέρδισαν το πιο θερμό χειροκρότημα, συγκίνησαν και έστειλαν το μήνυμα ότι η αναπηρία δεν σημαίνει αδυναμία.
Η 25χρονη Γεωργία Κάλτση, διέσχισε την πασαρέλα με χαμόγελο και αυτοπεποίθηση.
Η Γεωργία βρέθηκε στο αναπηρικό καροτσάκι μετά από ένα τραγικό τροχαίο ατύχημα που έγινε στην Κηφισίας το 2015 στο οποίο εκείνη τραυματίστηκε και ο φίλος της Αποστόλης σκοτώθηκε.
Πέρασε μια τρομερά δύσκολη περίοδο που την εξέλιξε σε έναν άνθρωπο γεμάτο δύναμη, θέληση για ζωή και ενέργεια. Eδωσε σε όλους το μήνυμα ότι κανείς δεν πρέπει να εγκαταλείπει.
Με το αναπηρικό του αμαξίδιο έκανε πασαρέλα και ο Αντώνης Παππάς, ο οποίος είναι πρωταθλητής ΑΜΕΑ στην κολύμβηση, έχει κολυμπήσει τον διάπλου Σπετσών, έχει κάνει ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο, και έχει συμμετάσχει στον Ημιμαραθώνιο της Αθήνας.
Πρόκειται για ακόμα έναν σπουδαίο άνθρωπο, που αποπνέει δύναμη και επιβάλλει σεβασμό, έναν άνθρωπο που έχει μετατρέψει την αδυναμία σε δημιουργία, στέλνοντας μηνύματα ηχηρά, ανοίγοντας κλειστές πόρτες και βροντοφωνάζοντας ότι η αναπηρία δεν σημαίνει αδυναμία.
Η Γεωργία είχε πει σε συνέντευξή της για την τραγικό τροχαίο που της άλλαξε τη ζωή:
«Αυτό που μου άφησε αυτό το τραγικό τροχαίο είναι εμένα στο καρότσι μου και τον πολύ καλό μου φίλο Αποστόλη στο τάφο. Όλα τα θυμάμαι. Κανείς από τη παρέα μου δεν είχε τις αισθήσεις του. Εγώ ήμουν ξύπνια και ψύχραιμη. Εγώ καλούσα σε βοήθεια όσο μπορούσα. Ένιωθα τη ζέστη από τη φωτιά που είχε ανάψει στο αυτοκίνητο.
Με έσωσε ένα δερμάτινο μπουφάν που φορούσα και δεν καιγόταν. Προσπαθούσα να μην λιποθυμήσω για να βοηθήσω και τους υπόλοιπους φίλους μου. Έφτανα με το δεξί μου χέρι τον Αποστόλη αλλά ο Αποστόλης δεν είχε σφυγμό. Έβαλα δύναμη να συρθώ αλλά δυστυχώς δεν μπορούσα να βγω από το αμάξι.Έμεινα η μισή έξω από το αυτοκίνητο και θυμάμαι ότι φώναζα συνέχεια βοήθεια. Είχα σπάσει τη μέση μου, είχα εγκαύματα και σημάδια στα χέρια . Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Σε κλάσματα δευτερολέπτου. Οι περαστικοί μας βοήθησαν ενώ στη συνέχεια ήρθε και η Πυροσβεστική»
Πηγή άρθρου: thetoc.gr
