NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Χαζεύω στο Facebook πέφτει το μάτι μου εκεί που λέει τι σκέφτεσαι; Τι σκέφτομαι; Τη φίλη μου! Έφυγα και την άφησα μόνη της. Στεναχωριέμαι που είμαι μακριά, αλλά ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει.
Όταν με πήρε τηλέφωνο το βράδυ, μου είπε ότι φοβάται, αγχώνεται τι θα κάνει με το παιδί της!
Έχει σχέση πάθους και εξάρτησης μαζί της! Φοβάται ότι αν γίνει κάτι, αν πάθει κάτι, τι θα κάνει τότε; Είναι άραγε καλό, να είσαι τόσο εξαρτημένος με τους γονείς σου; Η ακόμα να έχεις εξάρτηση από τα παιδιά σου.
Κάποια μέρα τα παιδιά μου θα ανοίξουν τα «φτερά» τους και θα πετάξουν μακριά. Εγώ πώς πρέπει να φερθώ;
Νομίζω ότι πρέπει να είμαι δίπλα τους και να τα βοηθήσω να πάνε όσο πιο μακριά μπορούν. Είναι δική τους η ζωή και πρέπει να είναι όσο πιο ανεξάρτητα μπορούν.
Φοβάται ότι δε θα μπορέσει να πετάξει μακριά και ότι αν προσπαθήσει θα πέσει και θα χτυπήσει. Ότι δε θα μπορέσει ποτέ να φύγει από αυτή την εξάρτηση. Πρέπει να πέσουν για να μάθουν να σηκώνονται, για να μάθουν να βασίζονται στα δικά τους πόδια. Όχι σε δεκανίκια, όχι σε γονείς , σε φίλους, ή συζύγους. Πρέπει να μάθουν να κρατάνε τη ζωή από τα κέρατα και να τη ζήσουν όσο καλύτερα μπορούν. Να είναι ευτυχισμένα πάνω από όλα. Εγώ θέλω τα δικά μου παιδιά να είναι ευτυχισμένα στη ζωή τους.
Τα παιδιά είναι για να πετάνε μακριά, όπως κάποτε κάναμε και εμείς και οι γονείς μας και οι δικοί τους γονείς…
Η ζωή είναι πολύ λίγη και γεμάτη εκπλήξεις. Ας τα αφήσουμε να την ανακαλύψουν. Πρέπει να μάθουν να ζουν χωρίς εμάς, γιατί εμείς αύριο θα γίνουμε «αερικά» και θα «πετάξουμε» μακριά. Τα παιδιά μας θα πρέπει να έχουν γερές βάσεις και να βασίζονται στα δικά τους πόδια, ώστε να μάθουν να ζουν χωρίς εμάς.
Δώστε τους «φτερά» να πετάξουν όσο πιο ψηλά και όσο πιο μακριά γίνεται!
Σύνταξη: Σοφία Σταθάρου
Επιμέλεια: Γεωργία Μαυρίδου
Like us on Facebook & follow us on Instagram
