
- Το νίψιμο των ποδιών των Μαθητών από τον Χριστό.
- Το Μυστικό Δείπνο.
- Την Προσευχή του Κυρίου στον κήπο της Γεσθημανής.
- Την προδοσία από τον Ιούδα για τριάντα αργύρια.
Τα συγκλονιστικά γεγονότα της Μεγάλης Πέμπτης συνέβησαν κατά την τελευταία ημέρα της ζωής του Χριστού στη γη.
Καθώς αναφέρουν τα Ευαγγέλια ο Ιησούς πριν υποστεί τα Πάθη και την θυσία για την σωτηρία μας, κάλεσε τους Μαθητές Του σε έναν Μυστικό Δείπνο να δειπνήσει για τελευταία φορά μαζί τους. Εκείνη την εποχή, οι δούλοι συνηθιζόταν να πλένουν τα πόδια των κυρίων τους πριν το φαγητό, έτσι και ο Χριστός πριν τον Μυστικό Δείπνο πήρε μία λεκάνη με νερό και έπλυνε τα πόδια των Μαθητών Του.
Ο Κύριος ήθελε με την πράξη αυτή να μας δείξει ότι πρέπει να είμαστε ταπεινοί και να υπηρετούμε τους συνανθρώπους μας, σαν να ήταν ο κύριός μας. Το γεγονός αυτό ονομάζεται «Ιερός Νιπτήρας».
Κατά τη διάρκεια του δείπνου ο Ιησούς είπε στους μαθητές Του, « κάποιος από τους δώδεκα θα με προδώσει». Οι Μαθητές κοιτάζονταν και ρωτούσαν , «μήπως είμαι εγώ Κύριε;». Ο Ιούδας που τον αφορούσε έκανε τον ανήξερο και μην αντέχοντας αποχώρησε.
Στη συνέχεια Ο Ιησούς πήρε τον άρτο στα χέρια του και τους τον πρόσφερε λέγοντας: «Λάβετε φάγατε τούτο εστί το Σώμα μου». Και παίρνοντας το κρασί στα χέρια του τους είπε: «Πίετε εξ’ αυτού πάντες τούτον εστί το Αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το περί πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών».
• Έτσι έγινε η παράδοση της θείας Ευχαριστίας με την εντολή: «Τούτο ποιείτε είς την εμήν ανάμνησην».
Μετά το Δείπνο μαζί με τους Μαθητές του πήγε στο όρος των Ελαιών να προσευχηθεί στον Πατέρα του. Εκεί, στον κήπο της Γεσθημανής έπεσε με το πρόσωπο προς τη γη και άρχισε να προσεύχεται, λέγοντας στον Πατέρα Του: «απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Αυτό ο Ιησούς το ζήτησε από τον Πατέρα Του, όχι γιατί φοβόταν τον θάνατο, αλλά γιατί η ανθρώπινη υπόστασή του ξεχείλιζε από τη θλίψη που αποκόμισε από τις άδικες κατηγορίες και την υποκρισία των Γραμματέων και των Φαρισαίων σε βάρος του.
Αμέσως, όμως, ξεπερνά το στάδιο της θλίψης και με περισσή αγάπη για τον άνθρωπο συνεχίζει λέγοντας: «Όμως, ας γίνει όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως θέλεις Εσύ», διδάσκοντάς μας με αυτόν τον τρόπο την αξία της υπακοής στη ζωή μας.
Στο μεταξύ ο Ιούδας προχωρά με τους εχθρούς του Χριστού στο σχέδιο της προδοσίας. Αφού συμφώνησε να πουλήσει τον Διδάσκαλο του, για τριάντα αργύρια, υποδεικνύει με ένα φιλί ποιόν πρέπει να συλλάβουν. Ο Κύριος, όμως, ξέροντας τους σκοπούς του Ιούδα του είπε: «με φίλημα προδίδεις τον Δάσκαλό σου;». Αμέσως μετά, οι στρατιώτες συνέλαβαν τον Ιησού, τον έδεσαν με σχοινιά και τον πήγαν στο σπίτι του Αρχιερέα Άννα. Οι μαθητές φοβήθηκαν κι έφυγαν. Μόνο ο Πέτρος και ο Ιωάννης τον ακολούθησαν.
Ο δε Ιούδας από την αυτοκριτική που έκανε και τις τύψεις που τον βάρυναν έδωσε δραματικό τέλος στη ζωή του, αφού πήγε και κρεμάστηκε σε ένα δένδρο.
Σύνταξη: Παναγιώτης Αβραμόπουλος