Είναι τυχερός όποιος αγάπησε, έστω και μια φορά στην ζωή του!
Γιατί έχει αισθανθεί να αγγίζονται και οι πιο βαθιές χορδές της ψυχής του. Δεν υπάρχει ωραιότερο συναίσθημα από το να παίρνεις αγάπη. Αλλά δεν υπάρχει και μεγαλύτερη χαρά από το να νιώθεις αγάπη για κάποιον και να του την προσφέρεις ανιδιοτελώς.
Ναι ανιδιοτελώς. Γιατί όταν αγαπάς αληθινά δεν μετράς πόση αγάπη παίρνεις για να δώσεις την αντίστοιχη. Ό, τι κάνεις βγαίνει από την καρδιά σου, η οποία δεν έχει λογική. Γι’ αυτό πολλές φορές δίνεις «το είναι» σου σε ανθρώπους που δεν αξίζουν και στο τέλος πληγώνεσαι.
Γι’ αυτό, πριν πεις «σε αγαπώ» σκέψου πρώτα αν αντέχεις:
- να είσαι μακριά από τον άνθρωπό σου
- να κοιμάσαι και να ξυπνάς μακριά του
- να χαμηλώσεις το εγώ σου για να έρθει το εμείς
- να συμπεριφέρεσαι σαν να είστε ένα
- να δώσεις και την ζωή σου αν χρειαστεί.
Και θα καταλάβεις ότι αγαπάς αληθινά κάποιον, όταν:
- η καρδιά σου από πέτρα γίνει βαμβάκι
- το πρόσωπό σου γλυκάνει
- τα χείλη σου χαμογελούν χωρίς λόγο
- τα άλλοτε ανέφικτα γίνουν εφικτά
- οι αποστάσεις μηδενιστούν
Εφόσον σκεφτείς αν αντέχεις τα παραπάνω τότε να πεις το «σε αγαπώ».
«Η αγάπη θέλει θυσίες και όχι εγωισμούς».
Μια σχέση που βασίζεται στην αληθινή αγάπη για να αντέξει στον χρόνο θα πρέπει να κρατάει χαμηλούς τόνους και να βασίζεται στον σεβασμό.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog