
Όταν αγαπάμε, δεν αρκεί να το νιώθουμε, πρέπει να το δείχνουμε με πράξεις, λόγια, αγκαλιές. Όταν γράφουμε δεν αρκεί να είναι όμορφα τα λόγια μας, πρέπει να συνδυάζονται και με ακολουθία στην καθημερινότητα μας.
Είναι ο συνδυασμός της ακεραιότητας. Της ακεραιότητας που πρώτα η φύση μας δίδαξε.Ρίξε μια ματιά απέναντι, όσο φτάνει το μάτι σου. Θα δεις δέντρα, θα δεις βουνά, θα δεις νερά να τρέχουν για να καταλήξουν στη θάλασσα. Θα δεις ένα συνδυασμό διαφορετικών δημιουργιών που δένουν αρμονικά. Και όταν αυτό δεν συμβαίνει, κάτι άλλο έφταιξε.
Η φύση δείχνει το δρόμο για καθετί. Και απ’ όταν ο άνθρωπος έπαψε να ζει κοντά της, έχασε πολλά απ’ τα στοιχεία του.
Τα τελευταία χρόνια είχα την τύχη να έχω συντροφιά σκύλου.
Στις καθημερινές αναγκαίες βόλτες, γνώρισα μόνο ξεχωριστούς ανθρώπους, που είχαν αντίστοιχη αγάπη για τα ζώα. Και είναι ένα ακόμη παράδειγμα ισορροπίας και αρμονίας με τη φύση, καθόλου τυχαίο. Σαν ένα γρανάζι να χάλασε, στην απομάκρυνση απ’ τη φύση και τα υπάρχοντα της. Σαν να είναι η βασική αιτία που χάσαμε το δρόμο μας.
Το σημαντικό πέρα από τα χρήματα, που είναι αναγκαία για να ζεις, για μια ευτυχισμένη ζωή με χαρούμενους ανθρώπους χρειάζεται αρμονία. Συναισθηματική, νοητική, πρακτική. Και όλα αυτά οι πιθανότητες να τα αποκτήσεις, μεγαλώνουν πολύ, όταν εσύ ο ίδιος είσαι κύριος, κυρίως απέναντι σε εσένα, και σ’ αυτά που λες και πράττεις.
Και το κυριότερο, να έχεις μόνο αγάπη μέσα σου. Ακόμη και για αυτούς που δεν σου φέρθηκαν καλά. Ακόμη και αν δεν τους αγαπάς, συγχώρα τους. Είναι το μυστικό για να σε απαλλάξει, από αρνητικότητα.
Θέλει πολλή δουλειά, αλλά αξίζει, για την δική σου γαλήνη!!!
Συντάκτης: V.TR.
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog