Μπλέκονται τα μαλλιά σου στα κλαδιά και η ματιά σου χάνεται στο δαιδαλώδες τοπίο που απλώνεται μπροστά σου
Εκατομμύρια δέντρα άλλα πιο κοντά άλλα πιο ψηλά μέχρι εκεί που δεν αντέχεις να δεις.
Με χρώματα ανοιχτά πράσινα μέχρι σκούρα ολόμαυρα..
Πως βρέθηκες εδώ προσπαθείς να θυμηθείς.
Και μια ανάμνηση περνά απ’ το μυαλό σου, η τελευταία καταγεγραμμένη στο δίσκο του μυαλού σου.
Θυμάσαι να βουτάς.
Να βουτάς από ψηλά.
Διέσχισες μια χαώδη διαδρομή.
Και έφθασες μέσα σου.
Μια βουτιά στο ίδιο σου το είναι.
Η πιο ριψοκίνδυνη, η πιο τολμηρή.
Και όμως το πήρες το ρίσκο και πήδηξες από την επιφάνεια.
Ξέφυγες από την αφάνεια που ζούσες.
Έτσι περιδιαβαίνουν οι ψυχές που ζουν δίχως σκοπό..αόρατες.
Δεν τις βλέπουν ούτε οι άλλοι, μα ούτε και οι ίδιες βλέπουν τον εαυτό τους.
Στη θέση τους στέκονται σκιές.
Σκιές που πνίγουν κάθε θέλω που γεννιέται.
Κάθε νέα ελπίδα που χαράζει, σβήνει μεμιάς στο δευτερόλεπτο.
Έτσι περιφέρονται οι σκιές.
Μα όποιες είναι τολμηρές.
Όποιες δε φοβούνται να αντικρίσουν την αληθινή μαγεία που βασιλεύει μέσα τους.
Αυτές βουτάνε.
Στην αρχή μοιάζει με κενό.
Στην αρχή φοβούνται πως θα χαθούν.
Μα όλοι σώνονται στο τέλος.
Η απόφαση είναι μεγάλη, και είναι οριστική.
Δεν υπάρχει γυρισμός από αυτό το ταξίδι.
Όποιος βρήκε το μέσα του, δε γυρίζει πίσω.
Εκεί βασιλεύει η αλήθεια.
Εκεί βασιλεύει η ζωή.
Σύνταξη: Γεωργία Μαυρίδου