
Είχα διαβάσει κάπου πως:
«Έχεις πετύχει ως γονιός, από τη στιγμή που το παιδί σου δε σε χρειάζεται.»
Τότε, δεν είχα δικά μου παιδιά και φάνταζε κάπως περίεργο! Ανατρέχοντας, όμως, στο παρελθόν, διαπίστωσα ότι η μαμά μου, με είχε προετοιμάσει άριστα, «για να πετάξω με τα δικά μου φτερά.» Έτσι, όταν ήρθε η ώρα, μπόρεσα «να σταθώ στα πόδια μου» και να αντιμετωπίσω τις νέες προκλήσεις της ζωής, δυναμικά.
Στην αρχή όλο αυτό φαινόταν ακόμα και στην ίδια εγωιστικό!
«Δεν χρειάζομαι βοήθεια μαμά τα καταφέρνω!»
Και το εννοούσα! Γιατί εκείνη με είχε μάθει από παιδί να τα βγάζω πέρα, χωρίς να παραπονιέμαι. Είναι ο άνθρωπος που με έμαθε να βρίσκω, πάντα, κάτι καλό σε όποια δυσκολία προκύψει στην οικογένειά μου και να ευχαριστώ τον Θεό για όσα έχω. Αλλά μου έμαθε και κάτι ακόμα! Ότι μπορώ να μεγαλώσω τα παιδιά μου, χωρίς την καθοδήγηση κανενός.
Και τα καταφέρνω, τουλάχιστον προσπαθώ! Σίγουρα υπάρχουν και οι δύσκολες μέρες, όπου απογοητεύομαι, αλλά ευτυχώς κρατάει για λίγο και σίγουρα δεν εγκαταλείπω.
Μαμά, ό,τι είμαι σήμερα το οφείλω σε σένα!
Μπορεί καμιά φορά να σε ενοχλεί που δε σε φορτώνω με δουλειές, μαγειρέματα, καθαριότητα, αλλά το κάνω για να μπορέσω να δυναμώσω, να χτίσω την οικογένειά μου, όπως έκανες κι εσύ με την οικογένειά μας.
Είναι δύσκολο να ωριμάζεις και πολλές φορές έρχεσαι σε κόντρα με τον άνθρωπο που σε ανέθρεψε, πάντα όμως με αγάπη, λογική σκέψη και ψυχραιμία, βλέπεις την πραγματικότητα.
Να είσαι περήφανη για το παιδί σου μαμά!
Να είσαι βέβαιη ότι πάντα θα κάνω το καλύτερο για κάθε παιδί μου χωριστά, όπως ακριβώς έκανες κι εσύ με εμένα και την αδερφή μου!
Σύνταξη: Ελεάνα Βέρδη