
Προσωπικά δεν είμαι υπέρ, ούτε κατά των ομοφυλόφιλων ζευγαριών.
Όπως, δεν με απασχολεί τι κάνει στο κρεβάτι του ένας άντρας με μια γυναίκα, έτσι δεν μου πέφτει λόγος για την σεξουαλική προτίμηση ενός άντρα προς έναν άλλο άντρα ή αντίστοιχα μιας γυναίκας προς μια άλλη γυναίκα. Ωστόσο, όπως και να το κάνουμε στην Ελλάδα δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε 2 άντρες ή 2 γυναίκες να φιλιούνται στο στόμα σε ένα εστιατόριο ή στη μέση του δρόμου. Ούτε καταλαβαίνω γιατί πρέπει να γινόμαστε «τα μαύρα πρόβατα», αν πούμε κάτι για τους γκέι…
Καλώς ή κακώς, δεν έχουμε εκμοντερνιστεί στον βαθμό που θέλουν κάποιοι.
Δεν γίνεται να περαστεί εν μια νυκτί, σαν φυσιολογική εικόνα το να φιλιούνται παθιασμένα μπροστά μας δύο άνθρωποι του ιδίου φύλου. Αυτό δεν σημαίνει ότι, τους κρίνουμε για την σεξουαλική τους προτίμηση. Αλλά ζούμε στην Ελλάδα, όπου όλοι μεγαλώσαμε με την εικόνα του μπαμπά και της μαμάς να δίνουν ένα φιλί στο στόμα.
Δεν είχαμε στο σπίτι μας δύο μαμάδες να δείχνουν ερωτευμένες, ούτε αντίστοιχα δύο πατεράδες να πιάνονται χέρι- χέρι και να αποκαλεί ο ένας τον άλλον «αγάπη μου».
Άρα ας κάνει ο καθένας ό,τι θέλει στο κρεβάτι του. Δημόσια, όμως, καλό θα ήταν να είμαστε ετερόφυλοι και ομοφυλόφιλοι πιο προσεκτικοί.
Περιμένω τα σχόλιά σας!
Υ.Γ.: Κάθε αντίθετη άποψη είναι σεβαστή!
Σύνταξη: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog