Μπορεί και οι ίδιοι να ήμασταν αυτό το παιδί. Θα πρέπει εμείς οι ενήλικοι σαν γονείς, συγγενείς, εκπαιδευτικοί να δώσουμε γερές βάσεις στην παιδεία των παιδιών. Διότι η παιδεία μας αντανακλάται στον τρόπο συμπεριφοράς μέσα στα κοινωνικά σύνολα (όπως στο σχολείο, στις εξωσχολικές δραστηριότητες κ.ο.κ.).
Πώς μπορούμε να υποψιαστούμε ότι το παιδί μας έχει πέσει θύμα σχολικού εκφοβισμού;
- Απομόνωση από το κοινωνικό σύνολο (αντικοινωνικότητα)
- Σημάδια κακοποίησης
- Πτώση στη σχολική επίδοση
Τι μπορούμε να κάνουμε σε μια τέτοια περίπτωση;
- Να χτίσουμε σχέση εμπιστοσύνης με το παιδί. Αυτό επιτυγχάνεται με το διάλογο.
- Να μάθουμε να ακούμε το παιδί μας, χωρίς να το κρίνουμε και να συζητάμε ειδικά όταν το βλέπουμε προβληματισμένο.
- Το συμβουλεύουμε όταν δέχεται τέτοια συμπεριφορά να μείνει ήρεμο και να αγνοήσει τα παιδιά που του φέρονται άσχημα. Να προσπαθήσει να μη δείξει θυμό ή φόβο.
- Ενθαρρύνουμε το παιδί να γίνει μέλος μιας ομάδας. Έτσι θα κάνει νέους φίλους και θα έχει μεγαλύτερη υποστήριξη.
- Το βοηθάμε να αγαπήσει τον εαυτό του! Το ότι έχει κάτι που δεν έχουν οι άλλοι δεν το κάνει διαφορετικό, αλλά μοναδικό!
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μια σκληρή πραγματικότητα για το παιδί- θύμα μιας τέτοιας κατάστασης. Επιτέλους οι γονείς πρέπει να μιλήσουν στα παιδιά τους για όλα τα κοινωνικά ζητήματα και κυρίως για την διαφορετικότητα κάθε ανθρώπου και το σεβασμό αυτής. Η παιδεία κάθε παιδιού έχει σαν αφετηρία του το σπίτι του, άρα οφείλουμε ως γονείς να δώσουμε την ανάλογη παιδεία στα παιδιά μας.
Σύνταξη: Λίτσα Μπράχου
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like Nancy’s Blog & @nancysblogspot