Αυτό θέλησαν να κάνουν και οι Ryan και Amy Green φτιάχνοντας το παιχνίδι «That Dragon, Cancer.» Να περιγράψουν, δηλαδή, τον καρκίνο και το πως φαίνεται μέσα από τα παιδικά μάτια. Παράλληλα ήταν και η διέξοδός τους από την θλίψη, αφού ο τετράχρονος γιος τους Joel νοσούσε ήδη από καρκίνο.
Λίγα λόγια για το παιχνίδι.
Κεντρικός χαρακτήρας και πρωταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ο μικρός Joel. Μας προσδένει στη θέση του συνοδηγού για ένα ταξίδι στην άκρως ενδιαφέρουσα ζωή του, από την στιγμή που ξεκίνησαν τα συμπτώματα της νόσου, έως ότου νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο. Ο δρόμος του ταξιδιού αυτού είναι πολλές φορές δύσβατος, αλλά συνάμα ευάρεστος και ανταποδοτικός. Οι πολύχρωμες εικόνες με τον απαράμιλλο συμβολισμό, καταφέρνουν να σε εγκλιματίσουν ακαριαία με την πλοκή του παιχνιδιού. Την γλυκιά αλληλεπίδραση του Joel με το περιβάλλον και τους γονείς του, οι οποίοι δρουν ως δευτεραγωνιστές στα πλαίσια του παιχνιδιού. Στην πραγματικότητα, ο πατέρας του Joel,ο Ryan είναι ο προγραμματιστής του παιχνιδιού και η μητέρα του, η Amy είναι η συγγραφέας των κειμένων.
Οι δυσκολίες στη διαδρομή για την τελική μάχη.
Σε κάθε παραμύθι ο ήρωας πρέπει να δοκιμαστεί μέσα από δυσκολίες και κακουχίες για να είναι προετοιμασμένος για την τελική μάχη. Έτσι και ο δικός μας ήρωας του παιχνιδιού, ο Joel, σαν άλλος ιππότης ενός παραμυθιού περνάει από αρκετές αντιξοότητες παλεύοντας με το δικό του «δράκο.»
Ο γιατρός ενημερώνει τους γονείς του πως η φαρμακευτική αγωγή δεν έχει αποτέλεσμα και ότι ο καρκίνος έχει φτάσει πια στο τελικό στάδιο. Ο Joel, όμως, αρνείται να παραδώσει τα όπλα. Έχοντας για πανοπλία και σπαθί του την αγάπη της οικογένειάς του και την πίστη του στο Θεό, ρίχνεται ακούραστος για άλλη μια φορά στη μάχη με το «θηρίο» μέχρι τελικής πτώσεως.
Μια αξιομνημόνευτη στιγμή στο παιχνίδι!
Φτάνοντας στα μέσα του παιχνιδιού και ενώ ο κεντρικός χαρακτήρας μας είναι στο νοσοκομείο, δίνεται η δυνατότητα στον παίκτη να περιπλανηθεί ελεύθερα στους διάδρομους του νοσοκομείου. Εκεί θα αντικρίσει μια εικόνα που θα έκανε ακόμα και την καρδιά του πιο σκληρού ανθρώπου να θρυμματιστεί σαν από γυαλί. Θα βρει απέναντί του δεκάδες ευχαριστήριες κάρτες που μέσα σε αυτές αναγράφονται ευχές από τους συγγενείς των πασχόντων.
Εκείνη την στιγμή, βλέπουμε στιγμιαία μέσα από μια μικροσκοπική κλειδαρότρυπα την ζωή του κάθε ανθρώπου που εμπλέκεται με τον καρκίνο. Φανερώνονται η ανησυχία και ο φόβος τους, πως ίσως να μην ξαναδούν το αγαπημένο τους πρόσωπο. Πως ίσως να είναι η τελευταία φορά που θα μπορέσουν να το σφίξουν στην αγκαλιά τους. Φαίνεται η ελπίδα, που καίει σαν φλόγα μέσα τους ότι ο αγαπημένος τους άνθρωπος θα επιστρέψει ξανά κοντά τους και το μαρτύριό του θα τελειώσει. Προσπαθούν να του δώσουν δύναμη για να παλέψει ακόμη μια μέρα. Τέλος, μαρτυρούν την θλίψη των ανθρώπων, που το αγαπημένο τους πρόσωπο έχασε την μάχη με τον καρκίνο. Μοχθούν να χωρέσουν όλη τους την ψυχή μέσα σε μια κάρτα και ένα τελευταίο αντίο.
Το συγκεκριμένο παραμύθι έχει μια σημαντική διαφορά από τα υπόλοιπα. Δεν έχει αίσιο τέλος. O Joel παρά την προσπάθειά του δεν μπόρεσε να βγει νικητής. Ούτε στο παιχνίδι, αλλά ούτε και στην πραγματική ζωή. Ο καρκίνος τον νίκησε στην ηλικία των 5 ετών.
Παρόλα αυτά και το δικό μας «παραμύθι» έχει ένα ηθικό δίδαγμα. Όσες αντιξοότητες και αν αντιμετωπίσουμε, πρέπει να πολεμάμε συνεχώς σαν ιππότες μέχρι να μην υπάρχουν άλλοι «δράκοι.»
Δείτε το σχετικό Trailer:
Σύνταξη: Κωνσταντίνος Γκούτης
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Πηγή φωτογραφίας εξωφύλλου: www.newgamenetwork.com
Follow & Like Nancy’s Blog & @nancysblogspot