NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Κυνηγώντας την ευτυχία κάνουμε υπερβολές. Υπερβολές που μας οδηγούν σε λάθη. Είναι υπέροχο πράγμα να έχεις στόχους, αλλά προσοχή μήπως η ιδέα είναι τόσο μεγάλη που στο τέλος θα έχεις ρισκάρει τα πάντα για να βρεθείς στο τίποτα.
Καλύτερα μια ιδέα τη φορά, παρά πολλές μαζί και στο τέλος το τίποτα.
Ο άνθρωπος πρέπει να εξελίσσεται. Η στασιμότητα και η μιζέρια φέρνει τη δυστυχία. Τι γίνεται, όμως, αν τα όνειρα κάποιου ξεπερνούν τη ρεαλιστική σφαίρα και προσπαθεί για κάτι άπιαστο;
Διεκδικώντας κάτι άπιαστο, πάλι θα καταλήξεις στην ίδια μοίρα με τον άνθρωπο που έχει παραδοθεί στη μοίρα του και περιμένει να του έρθουν χρήματα, δουλειά, οικογένεια από τον καναπέ του.
Πώς να αποφύγεις μια τέτοια κατάσταση αν θες να υλοποιήσεις τα όνειρά σου;
Σίγουρα έχοντας μέτρο και ρεαλισμό. Μέτρο στο τι προσδοκάς από τον εαυτό σου και ρεαλισμό ως προς την υλοποίηση του στόχου σου. Είναι χρήσιμο να καταγράψεις έναν προς έναν τους στόχους σου, με χρονοδιάγραμμα και να συμπληρώσεις όσους περισσότερους τρόπους με τους οποίους θεωρείς ότι μπορείς να του πετύχεις.
Ένα βήμα τη φορά είναι καλύτερα από πολλά μαζί και μισά.
Αφού δεις ότι οι στόχοι σου είναι επιτεύξιμοι, βάλε σε λειτουργία το σχέδιό σου. Αυτό που κατέγραψες πριν από λίγο στο τετράδιό σου ή στο κινητό σου. Όπως και να χει μην το αναβάλεις άλλο.
Όταν έρθει η στιγμή που θα δεις τα όνειρά σου να πραγματοποιούνται θα ζήσεις ανεπανάληπτες στιγμές ουσιαστικής πληρότητας και ευτυχίας. Τότε θα καταλάβεις ότι άξιζε κάθε κόπος, κάθε θυσία, κάθε δάκρυ, κάθε αγωνία.
Μα κι αν αγγίξεις την κορυφή, ποτέ μην ξεχάσεις να θέσεις τον επόμενό σου στόχο.
Για μια ιδέα ζούμε όλοι, άλλωστε, ας κάνουμε πράξη αυτή που θα μας φέρει πιο κοντά στην ευτυχία και τη ψυχική γαλήνη που κάθε άνθρωπος αναζητά. Η γαλήνη της ψυχής είναι σπουδαίο ζήτημα, από εκεί ξεκινάνε και τελειώνουν όλα. Πάντα πρέπει να θυμόμαστε και να γνωρίζουμε τι είναι αυτό που ζητά απεγνωσμένα η καρδιά μας. Να το κάνουμε πράξη και ύστερα να προχωράμε στο επόμενο.
Τελικά η ευτυχία είναι πολλές μικρές δόσεις στιγμών, αυτές μας πηγαίνουν στον ουρανό, αυτές και στο «τίποτα».
Σύνταξη: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot
