Που είναι αυτό το παιδί που κρύβεις μέσα σου;
Αυτό ψάξε να βρεις και άσε την πανοπλία πίσω στη ντουλάπα. Βάλε το λουλουδάτο φόρεμα σου πιάσε κοτσιδάκια τα μαλλιά σου και ξεχύσου στις αλάνες της ζωής. Με την καρδιά σου να χτυπά δυνατά, με το αίμα να ρέει στις φλέβες σου άφθονο. Με τη ζωντάνια να ξεχειλίζει από κάθε κύτταρο του κορμιού σου. Και να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο σου το χαμόγελο που κάνει όλους να αναρωτιούνται.
Πόσο ευτυχισμένη να λένε είναι αυτή η γυναίκα, και ας μην ξέρουν το σταυρό που κρύβεις καλά πίσω από την πλάτη σου.
Έχουμε μάθει να είμαστε δυνατές..μεγαλώνουμε με μέλημα μας αυτό. Ναι είμαι δυνατή και το ξέρω. Έχω περάσει πολλά και το έχω αποδείξει πως όσες φορές και να με έχει ρίξει κάτω η ζωή εγώ θα ξανασηκωθώ. Είμαι δυνατή αλλά πλέον θέλω να είμαι ανέμελη. Να μαι και πάλι εκείνο το δεκάχρονο κορίτσι που έτρεχε στις αλάνες και ρουφούσε τη ζωή. Έτσι ανέμελη θέλω να είμαι όσες σκοτούρες και αν κουβαλάει το κεφάλι μου.
Θέλω να χαίρομαι το πρωινό που ξυπνάω όχι γιατί έχω κάτι να περιμένω, αλλά γιατί πολύ απλά είμαι ζωντανή.
Θέλω να βλέπω γελαστούς ανθρώπους στο δρόμο και να τους χαρίζω και το δικό μου χαμόγελο. Θέλω να βλέπω ερωτευμένα ζευγάρια στο δρόμο και να νιώθω και εγώ η ίδια τη χαρά τους σα να ταν δικιά μου. Θέλω να βλέπω χαρούμενα μωρά στις παιδικές χαρές και να ονειρεύομαι τα δικά μου. Θέλω να γλεντάω με τις φίλες μου..απ’ τη μια χαζογελάμε με τις γκάφες και μετά να μιλάμε για τα μυστικά που μας βαραίνουν και να βάζουμε τα κλάματα. Θέλω να χαίρομαι κάθε στιγμή με την οικογένεια μου γιατί είναι ότι πολυτιμότερο έχω. Θέλω απλά να αγαπώ …να αγαπώ όλο τον κόσμο…και να ζω! Και ας μην είναι η ζωή μου η τέλεια…και ας μην είναι όπως κάποιοι θα θέλανε να είναι. Ας τα όλα στην άκρη λοιπόν και ζήσε. Αγάπησε τη ζωή σου γιατί είναι μοναδική.
Αγάπησε εσένα γιατί είσαι μοναδική. Γίνε αυτή που πραγματικά είσαι.
Σύνταξη: Γεωργία Μαυρίδου
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου