Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου μιλήσει για τον Έβρο, να ακούς με σεβασμό!

Άννυ Μιρζαχανιάν 15 Μαρτίου 2020 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Σχετικά Άρθρα

Την επόμενη φορά που κάποιος θα σου μιλήσει για τον Έβρο να ακούς με σεβασμό!

Χιλιάδες αναρτήσεις, άπειρα σχόλια, πολλά άρθρα… πολλά fake news, προπαγάνδα και παραπληροφόρηση.

Δημοσιογράφοι, Εκπρόσωποι της ΕΕ, ο Πρωθυπουργός της χώρας, ο Αρχιεπίσκοπος, ο υπουργός άμυνας, ο υφυπουργός, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ….

Μηνύματα συμπαράστασης από το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων από όλη τη χώρα.

Και όλα αυτά για τον Έβρο… και όλοι αυτοί πέρασαν από τον Έβρο.

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου ανακοινώνουν το κλείσιμο των συνόρων στον Έβρο με την είδηση πως η γειτονική χώρα άνοιξε τα σύνορά της και χιλιάδες μετανάστες κατευθύνονται προς τα σύνορα με σκοπό να περάσουν από την Ελλάδα με προορισμό την Ευρώπη.

Φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε να συμβεί.

Γιατί δε μιλάμε για ανθρώπους που έχουν φύγει από τη χώρα τους λόγω πολέμου με σκοπό μια καλύτερη ζωή, αλλά για ανθρώπους που στην πλειοψηφία τους είναι παράνομοι μετανάστες και θέλουν να μπουν σε μία χώρα με το έτσι θέλω.

Όποιος πίστευε ή πιστεύει πως μπορεί να τα βάλει με την Ελλάδα θα πρέπει να αναθεωρήσει

Από την πρώτη μέρα επικράτησε μία ταραχή στον Έβρο, κάτι το οποίο το βρίσκω προσωπικά λογικό, μιας και όταν ακούς πως χιλιάδες μετανάστες έχουν φτάσει στα σύνορα μερικά χιλιόμετρα από το σπίτι σου και πως όλη η στρατιωτική και αστυνομική δύναμη έχει συγκεντρωθεί στα σύνορα, το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι «Έχουμε πόλεμο;»

Συναισθήματα αγωνίας να μαθαίνεις νέα κάθε λεπτό, ανταλλαγές μηνυμάτων και τηλέφωνα με τους κατοίκους του πρώτου χωριού δίπλα στα σύνορα ώστε να ενημερώνεσαι για την κατάσταση, σκέψεις του τύπου «αν γίνει πόλεμος τι θα κάνεις, που θα πας, ιδίως όταν έχεις παιδιά, ο φόβος σου μεγαλώνει όλο και περισσότερο στη σκέψη και την εικόνα ενός πιθανού πολέμου.

Ο φόβος σίγουρα είναι από τα πιο έντονα συναισθήματα που αισθάνεσαι σε τέτοιες περιπτώσεις. Υπάρχουν, όμως ,πολλά πράγματα και συναισθήματα που σε κάνουν να ξεχάσεις το φόβο σου, που σε κάνουν να πιστέψεις στην πατρίδα σου, που σε κάνουν να αισθανθείς συγκίνηση και περηφάνια.

Πως μπορεί κανείς να μην αισθανθεί σιγουριά και περηφάνια όταν ξέρει πως στα σύνορά της χώρας του υπάρχουν παλληκάρια έτοιμα να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα τους;

Πως μπορεί κανείς να μην αισθανθεί περηφάνια, τη στιγμή που οι κάτοικοι του Έβρου βγήκαν με τα τρακτέρ τους να εμποδίσουν την οποιαδήποτε εισβολή στη χώρα με το δικό τους τρόπο;

Οι κάτοικοι από τα χωριά του Έβρου, όχι μόνο δεν εγκατέλειψαν τα σπίτια τους όπως είχε ακουστεί, αλλά είναι εκεί έτοιμοι να βοηθήσουν, να προσφέρουν, να εμψυχώσουν, να υπερασπιστούν με πίστη και δύναμη το κάθε κομμάτι γης του τόπου που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.

Του τόπου που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πειράξει, που κανείς δεν μπορεί να πειράξει.

Γιατί, όπως είχα διαβάσει και σε μία ανάρτηση στο διαδίκτυο:

«Μάγκες ο Έβρος δεν πέφτει…»

Έτσι είναι… ο Έβρος δεν πέφτει!

Και ξέρεις γιατί;

Γιατί έχει ανθρώπους που αγαπούν τον Έβρο, έχει ανθρώπους που βρίσκονται με περηφάνια στη πρώτη γραμμή μέρα νύχτα μέσα στο κρύο και τη βροχή, ώρες ατελείωτες με ελάχιστες έως και καθόλου ώρες ύπνου.

Γατί έχει στρατιωτικούς, αστυνομικούς και πυροσβέστες που από την πρώτη στιγμή τηρούν κάθε γράμμα του όρκου που έχουν δώσει και σηκώνουν με περηφάνια, δύναμη ψυχής και αγάπη τη γαλανόλευκη.

Γιατί έχει κατοίκους ενωμένους και έτοιμους να δώσουν όποιον αγώνα χρειαστεί.

Γι’ αυτό την επόμενη φορά που κάποιος θα σου μιλήσει για τον Έβρο, να ακούς με σεβασμό.

Γιατί στα σύνορα του Έβρου δίνεται μάχη κάθε μέρα ώστε όλοι εμείς να κοιμόμαστε ήσυχα τα βράδια.

Τα παλληκάρια που φυλάνε τα σύνορα είναι εκεί ακόμα και όταν δέχονται επίθεση με χημικά, πέτρες και πολλά άλλα αντικείμενα…

Και όμως στέκονται όρθιοι, με τιμή και δόξα. Με μοναδικό όπλο την αγάπη τους για την πατρίδα!

Με υπομονή και επιμονή, με τεράστιες αντοχές…

Για αυτό να σέβεσαι τον Έβρο…

Ναι εσύ που αποκαλείς τον Έβρο «γκατζολία»

Και εσύ που θεωρείς πως ο Έβρος ανήκει στην Τουρκία ,άνοιξε κανένα βιβλίο να ενημερωθείς σωστά.

Και εσύ γλυκιά μου κυρία που τα βάφεις μαύρα στο άκουσμα της είδησης πως ο λεβέντης σου θα υπηρετήσει τη μαμά πατρίδα στον Έβρο.

Να μάθεις να σέβεσαι τον Έβρο…

Ο Έβρος δεν είναι απλά ένας νομός!

Ο Έβρος είναι οι κάτοικοί της. Είναι η ζεστή φιλοξενία, η ανοιχτή αγκαλιά σε κάθε καινούρια οικογένεια που ανεβαίνει πάνω με μετάθεση. Είναι η αλληλεγγύη, το ψωμί και το αλάτι που έχεις φάει με τον γείτονα.

Ο Έβρος είναι ο νομός που έγινε η αιτία να ενωθεί όλη η χώρα.

Ένας λαός ενωμένος, ένας λαός περήφανος. Ένας λαός που ξέρει να αγωνίζεται, να δίνει μάχες, να κερδίζει πολέμους, να γράφει ιστορία, να αγαπά με την καρδιά και να πονά με την ψυχή!

Η Ελλάδα μας!

Η Πατρίδα μας… Ο Έβρος μας… Τα Νησιά μας!

Ένας λαός από άκρη σε άκρη, έτοιμος να ταξιδέψει στον Έβρο, στη Λέσβο, στη Χίο, στη Σάμο, στο Καστελόριζο και όπου αλλού χρειαστεί για να αποδείξει πως Ελλάδα είναι ο λαός της…

Ένας λαός που είναι πάντα ενωμένος στα δύσκολα και ποτέ νικημένος!

Εύχομαι κάποια στιγμή να σου δοθεί η ευκαιρία να ταξιδέψεις στον Έβρο, γιατί ο Έβρος είναι πολλά περισσότερα, για τα οποία θα σας μιλήσω σε επόμενα άρθρα.

Ψυχραιμία και να δείχνετε εμπιστοσύνη στις ένοπλες δυνάμεις και στα σώματα ασφαλείας!

Καλή δύναμη σε όλα τα παιδιά που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή!

Είμαστε όλοι περήφανοι για εσάς!

Σύνταξη & Επιμέλεια: Άννυ Μιρζαχανιάν