Μου λένε πως άλλαξα, άνθρωποι που με πρόδωσαν και με πλήγωσαν. Όλοι εκείνοι που κάποτε έδωσα αλόγιστα ό,τι καλύτερο μπορούσα και δεν δίστασαν να με «θάψουν». Πρόσωπα που αποτελούσαν σημαντικό κομμάτι της ζωής μου και τώρα αποτελούν μία απλή υπενθύμιση για τους επόμενους που θα συναντήσω ώστε να μπορώ να αξιολογήσω …
Διαβάστε Περισσότερα »Αν δεν εκτιμήσεις αυτό που έχεις, πώς θα εκτιμήσεις αυτό που πρόκειται να έρθει;
«Μου λείπει αυτό… δεν έχω εκείνο…», «οι άλλοι γιατί έχουν τόσα κι εγώ δεν έχω τίποτα;» «Γιατί οι άλλοι πήγαν εκεί κι εγώ είμαι ακόμα εδώ και τίποτα δεν μου πάει καλά;» «Ο απέναντι με πείραξε… ο διπλανός με ενόχλησε…» «Η δική μου ζωή δεν θα αλλάξει ποτέ; «Εγώ δεν …
Διαβάστε Περισσότερα »Μην θεωρείς κανέναν δεδομένο. Γιατί τα δεδομένα εύκολα γίνονται ζητούμενα!
Υπάρχει σίγουρα στην ζωή μας αυτός ο άνθρωπος που είναι πάντα εκεί κάθε στιγμή που θα τον χρειαστούμε, στις λύπες, στις χαρές, εκείνος που θα τρέξει για εμάς με το παραμικρό, εκείνος που είναι πάντα καλός και δυστυχώς τον έχουμε δεδομένο. Πώς θεωρούμε έναν άνθρωπο δεδομένο; Είναι εκείνος ο άνθρωπος που …
Διαβάστε Περισσότερα »Αχαριστία και απογοήτευση: Όταν η μία κατάσταση διαδέχεται την άλλη..
Η αχαριστία αποτελεί ανθρώπινο «προσόν» και δεν αφήνει ανέγγιχτο τον αποδέκτη της. Πόσες φορές έχει τύχει να χτυπήσει το τηλέφωνο και να σου πουν, «έχω πρόβλημα θα με βοηθήσεις; Κι εσύ ως σωστός φίλος ή ως καλός συγγενής, είσαι πάντοτε πρόθυμος και έχεις την διάθεση να τον ακούσεις, να «σκύψεις» …
Διαβάστε Περισσότερα »Άνθρωποι «καταιγίδες», μαθήματα ζωής..
Άνθρωποι χιονάνθρωποι που έρχονται σαν όνειρο και φεύγουν σαν εφιάλτες. Γιατί δεν έχει μείνει κάτι άλλο να πάρουν. Έτσι απλά, όπως τόσο απλά μπορούν να κοροϊδέψουν τον καθένα. Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται τελικά είναι ότι τον μόνο που κοροϊδεύουν είναι τον ίδιο τους τον εαυτό. Άνθρωποι, χαμένοι σε σκοτάδια τύψεων, …
Διαβάστε Περισσότερα »