NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Ψυχολογία, Μαμά & Παιδί, Εκπαίδευση, Μαγειρική
Σχετικά Άρθρα
Την καθημερινότητα μιας εργαζόμενης μητέρας θα την περιέγραφα ως μια αγωνιώδη προσπάθεια να προλάβει να κάνει όσα θέλει και ποτέ να μην τα καταφέρνει. Γι’ αυτό κινείται σε πολύ γρήγορους ρυθμούς και είναι μόνιμα αγχωμένη.
Τί πράγμα και αυτό το άγχος!
-
Άγχος να προλάβεις το πρώτο λεωφορείο στις 7 π.μ., γιατί αν δεν το προλάβεις θα χάσεις το μετρό των 7:10 π.μ και την ανταπόκριση στο Σύνταγμα και τότε θα ακούς το «next station» σαν τις καμπάνες όταν βαρούν πένθιμα. Μέσα σε 30 δευτερόλεπτα θα περάσει από μπροστά σου όλος ο μονόλογος του αφεντικού σου, που άλλη όρεξη δεν έχεις με την τσίμπλα στο μάτι, να ακούσεις τις φωνές του. Ζεις καθημερινά υπό το φόβο της απόλυσης, αν τυχόν καθυστερήσεις να πας στην δουλειά, καθώς κανένας εργοδότης δεν νοιάζεται αν το παιδί σου είναι στο σπίτι άρρωστο, αν έξω ρίχνει κατακλυσμό, αν τα μέσα μεταφοράς έχουν στάση εργασίας και εσύ θα πληρώσεις το μεροκάματο της ημέρας σε ταξί.
-
Μετά την δουλειά πρέπει να τρέξεις να προλάβεις όλα τα μέσα μεταφοράς στην ώρα τους. Γιατί το παιδί σου θα είναι στο προαύλιο του σχολείου και θα σε περιμένει παρέα με την δασκάλα του. Πραγματικά δεν διανοείσαι μετά από μια τόσο κουραστική ημέρα να δεις το βλέμμα της δασκάλας που είναι έτοιμη να σε σκοτώσει που την καθυστέρησες 5 λεπτά.
-
Και δεν σου φτάνει που την μισή μέρα είσαι «στην πρίζα», πρέπει να πας στο supermarket να περιμένεις στην ουρά στα γαλακτοκομικά και ύστερα στο ταμείο. Όπου είναι σίγουρο ότι θα υπάρξουν δυο πολύ βιαστικοί που θα σου ζητήσουν εντελώς ευγενικά να τους παραχωρήσεις την σειρά σου. Και θα το κάνεις με τον σχετικό μορφασμό του στυλ «δεν τρέχει τίποτα», αλλά η ψυχούλα σου το ξέρει.
-
Καταλήγεις στο σπίτι όπου πρέπει να μαγειρέψεις. Να βρεις ρούχα όλης της οικογένειας για την επόμενη μέρα, να τα σιδερώσεις. Να ρίξεις το καθιερωμένο συζυγικό καβγαδάκι και όσος χρόνος απομείνει να κοιμηθείς.
Ω Θεέ μου! Μου ήρθε 5 φορές ως τώρα να βάλω τα κλάματα!
- Τελικά αξίζει να ζούμε σε τόσο εξαντλητικούς και συνάμα βλαβερούς για την υγεία μας ρυθμούς;
Αφού δεν ζούμε… μόνο τρέχουμε για να προλάβουμε και ο χρόνος δεν είναι ποτέ σύμμαχός μας. Αυτοί που όρισαν ως πρότυπο ζωής μια τέτοια καθημερινότητα, ας σεβαστούν τουλάχιστον τις εργαζόμενες μητέρες, παρέχοντάς τους και τα αντίστοιχα προνόμια.
Ελληνίδα μάνα, είσαι ηρωίδα!
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
